Proverbiorum 5
1 Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiæ meæ inclina aurem tuam,
O anake, tsendreño ty hihiko; atokilaño mb’am-pahilalako ty sofi’o,
2 ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciæ mulieris.
hifejaña’o ty filie-batañe, naho hañaja hilala o soñi’oo.
3 favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur eius.
Mitsopa-tantele ty soñin-tsimirirañe, vaho malama te amo solikeo ty vava’e;
4 novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps.
f’ie mafaitse te amo vahon-tsoiñeo am-para’e, masioñe hoe fibara sambe-lela’e.
Mizotso mb’am-pikoromaham-beo o tombo’eo, mitalifitse mb’an-tsikeokeok’ ao ty lia’e. (Sheol h7585)
6 Per semitam vitæ non ambulant, vagi sunt gressus eius, et investigabiles.
Tsy haraharae’e i lalan-kaveloñey; mihelahela o lala’eo, fe amoea’e.
7 Nunc ergo fili mi audi me, et ne recedas a verbis oris mei.
Aa le mitsanoña ahy henaneo ry anake, vaho ko mivike amo entam-bavakoo.
8 Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus eius.
Ahankaño lavits’ aze ty lala’o, vaho ko itotofa’o ty sariran-akiba’e;
9 Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli.
tsy mone hatolo’o ami’ty ila’e ty enge’o, naho o tao’oo amy mifajifajiy,
10 ne forte implentur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
mbore hampiboboke ty ambahiny ty haozara’o, vaho mb’añ’akiba’ ty alik’ama’o o nimokora’oo;
11 et gemas in novissimis, quando consumseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas:
Hiñeoñeon-drehe añ’andron-kònka’o, ie mihomake ty nofo’o naho ty sandri’o,
12 Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,
ami’ty hoe: Akore te nalaim-pandilovan-draho, naho niheje’ ty troko o endakeo!
13 nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam?
Tsy nitsendreñeko ty fiarañanaña’ o mpañanakoo, tsy nanokilañako sofiñe o mpañoke ahikoo.
14 Pene fui in omni malo, in medio ecclesiæ et synagogæ.
Fa an-titotse ho nianto iraho, añivo’ ty fivory naho i valobohòkey.
15 Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui:
Minoma rano an-kadaha’o avao rano midoañe boak’an-tatefatse’o ao.
16 Deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide.
Hienene mb’an-dalambey mb’eo hao ty rano’o migoangoañeo? rano hitsiritsiok’ an-damoke eo?
17 Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
Ehe t’ie azo, fa ko andiva’o ami’ty ambahiny.
18 Sit vena tua benedicta, et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ:
Ho soa-tata ty fipotitiaha’o, vaho irebeho ty valin-katora’o.
19 cerva charissima, et gratissimus hinnulus. ubera eius inebrient te in omni tempore, in amore eius delectare iugiter.
Hirañe mikoko re, renen-kira maintelèñe— hampaheneñe azo nainai’e o fatroa’eo, i fikokoa’ey avao ty hilosora’o.
20 Quare seduceris fili mi ab aliena, et foveris in sinu alterius?
Akore, anake, t’ie tsepahe’ ty karapilo? naho fihine’ ty arañan’ ambahiny?
21 Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus eius considerat.
Sindre añatrefam-pihaino’ Iehovà o lala’ ondatio, Songa tsikarahe’e o lalan-tsile’eo.
22 Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur.
Ho fandrihe’ ty hatsivokara’e ty lo-tsereke, vaho hamihiñe aze am-bahotse o hakeo’eo.
23 Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.
Hikenkan-dre fa po-hilala, ty halosoran-kagegea’e ty hampivike aze.
