Proverbiorum 26
1 Quomodo nix in æstate, et pluviæ in messe: sic indecens est stulto gloria.
Hoe fanala añ’asara, ndra orañe an-tsam-pitatahañe, ty tsy fañevà’ i dagolay fiasiañe.
2 Sicut avis ad alia transvolans, et passer quo libet vadens: sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet.
Hoe ty fikepakepaha’ ty hitikitike naho ty fitiliñam-polinjà, ty tsy ipetaham-patse te tsy amam-bente’e.
3 Flagellum equo, et camus asino, et virga in dorso imprudentium.
Ty fikiso ho ami’ty soavala, naho ty laboridy ho ami’ty borìke, vaho ty kobaiñe ho an-dambosi’ i dagola.
4 Ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam, ne efficiaris ei similis.
Ko toiñe’o ami’ty hanè’e i seretse, hera hanahak’ aze.
5 Responde stulto iuxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.
Valeo mañeva’ i hagegea’ey ty dagola, tsy mone hahihitse ami’ty maso’e.
6 Claudus pedibus, et iniquitatem bibens, qui mittit verba per nuncium stultum.
Hoe mañitsike tomboke naho migenoke voreke, ty mampisangitrike taratasy am-pitàn-dagola.
7 Quomodo pulchras frustra habet claudus tibias: sic indecens est in ore stultorum parabola.
Maletraletra ty fandia’ i kepeke, naho ty razan-drehak’ am-bava’ o seretseo.
8 Sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii: ita qui tribuit insipienti honorem.
Hoe mañombe vato am-piletse, ty miasy i gegegege.
9 Quomodo si spina nascatur in manu temulenti: sic parabola in ore stultorum.
Hoe fatike mipok’ an-taña’ i jike, ty razan-drehak’ am-bava’ i dagola.
10 Iudicium determinat causas: et qui imponit stulto silentium, iras mitigat.
Ie mampitoloñe ty seretse, le manahake te mañeke mpandrioñe.
11 Sicut canis, qui revertitur ad vomitum suum, sic imprudens, qui iterat stultitiam suam.
Hoe amboa mimpoly ami’ty loa’e, ty dagola mamereñe ty hagegea’e.
12 Vidisti hominem sapientem sibi videri? magis illo spem habebit insipiens.
Tsy fa nahaisake ondaty mahihitse am-pihaino’e hao irehe? bey ty fitamà’ i seretsey ta ty aze.
13 Dicit piger: Leo est in via, et leæna in itineribus:
Hoe ty votro, Inao liona ty an-damoke eo! Midada an-dalañe ey ty liona!
14 sicut ostium vertitur in cardine suo, ita piger in lectulo suo.
Manahake ty figavingavin-dalañe amo soavili’eo, ty tembo am-pandrea’e eo.
15 Abscondit piger manum sub ascella sua, et laborat si ad os suum eam converterit.
Ajo’ i votro am-po finga ao ty taña’e, fe tsy lefe’e ty minday aze mb’am-bava’e.
16 Sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias.
Mahihitse ami’ty maso’e ty tembo, te ami’ty fito-lahy manoiñe an-kavantañañe.
17 Sicut qui apprehendit auribus canem, sic qui transit impatiens, et commiscetur rixæ alterius.
Hambañ’ ami’ty mitsepak’ amboa an-tsofi’e, ty mpandrioñe mihilintsioñe ami’ty aly tsy aze.
18 Sicut noxius est qui mittit sagittas, et lanceas in mortem:
Hoe ty derendereñe mañiririñe raha mibelañe, naho ana-pale, vaho fampihomahañe,
19 ita vir, fraudulenter nocet amico suo: et cum fuerit deprehensus, dicit: Ludens feci.
ty mamitake ondaty ami’ty hoe: Nisolesole avao iraho.
20 Cum defecerint ligna, extinguetur ignis: et susurrone subtracto, iurgia conquiescent.
Mate ty afo tsy aman-katae, modo ka ty dabasida tsy aman-tsikotsiko.
21 Sicut carbones ad prunas, et ligna ad ignem, sic homo iracundus suscitat rixas.
Hoe sarebò ami’ty foroha mirekake, naho hatae ami’ty afo, ty famiaña’ i mpanao tsikoniy hañolaña’e aiñe.
22 Verba susurronis quasi simplicia, et ipsa perveniunt ad intima ventris.
Hoe kenoke mafiry ty fivolam-pitàngogo, ie migodoñe mb’añ’ova lalek’ ao.
23 Quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile, sic labia tumentia cum pessimo corde sociata.
Hoe valàñe-tane nihamineñe taim-piram-bolafoty ty fameleke ampirehetan- kelok’ an-troke ao.
24 Labiis suis intelligitur inimicus, cum in corde tractaverit dolos.
Añonohonoa’ ty famele’e i falaiña’ey, fe añaja’e famañahiañe ty an-tro’e ao.
25 Quando submiserit vocem suam, ne credideris ei: quoniam septem nequitiæ sunt in corde illius.
Ndra t’ie mirehake fañisohañe, ko iantofa’o, fa pea tiva fito ty an-tro’e ao.
26 Qui operit odium fraudulenter, revelabitur malitia eius in consilio.
Aeta’e am-pitake ty halò-tsere’e, fe hiboak’ am-pivory ao ty haloloa’e.
27 Qui fodit foveam, incidet in eam: et qui volvit lapidem, revertetur ad eum.
Higodoñe an-koboñe ao ty nihaly aze, himpoly ama’e ty vato navarimbari’e.
28 Lingua fallax non amat veritatem: et os lubricum operatur ruinas.
Heje ty famele’ i remborake o jinoi’eo, mampianto ka ty falie manao kabeake.
