Proverbiorum 24
1 Ne æmuleris viros malos, nec desideres esse cum eis:
Ne sekvu malbonajn homojn, Kaj ne deziru esti kun ili;
2 quia rapinas meditatur mens eorum, et fraudes labia eorum loquuntur.
Ĉar ilia koro pensas pri perfortaĵo, Kaj ilia buŝo parolas malbonaĵon.
3 Sapientia ædificabitur domus, et prudentia roborabitur.
Per saĝo konstruiĝas domo, Kaj per prudento ĝi fortikiĝas;
4 In doctrina replebuntur cellaria, universa substantia pretiosa et pulcherrima.
Kaj per sciado la ĉambroj pleniĝas Per ĉia havo grandvalora kaj agrabla.
5 Vir sapiens, fortis est: et vir doctus, robustus et validus.
Homo saĝa havas forton, Kaj homo prudenta estas potenca.
6 Quia cum dispositione initur bellum: et erit salus ubi multa consilia sunt.
Kun pripenso faru militon; Kaj venko venas per multe da konsilantoj.
7 Excelsa stulto sapientia, in porta non aperiet os suum.
Tro alta estas la saĝo por malsaĝulo; Ĉe la pordego li ne malfermos sian buŝon.
8 Qui cogitat mala facere, stultus vocabitur.
Kiu intencas fari malbonon, Tiun oni nomas maliculo.
9 Cogitatio stulti peccatum est: et abominatio hominum detractor.
Malico de malsaĝulo estas peko; Kaj blasfemanto estas abomenaĵo por homo.
10 Si desperaveris lassus in die angustiæ: imminuetur fortitudo tua.
Se vi montriĝis malforta en tago de mizero, Via forto estas ja malgranda.
11 Erue eos, qui ducuntur ad mortem: et qui trahuntur ad interitum liberare ne cesses.
Savu tiujn, kiujn oni prenis por mortigi, Kaj ne fortiriĝu de tiuj, kiuj estas kondamnitaj al morto.
12 Si dixeris: Vires non suppetunt: qui inspector est cordis, ipse intelligit, et servatorem animæ tuæ nihil fallit, reddetque homini iuxta opera sua.
Se vi diras: Ni tion ne sciis, La esploranto de koroj ja komprenas, Kaj la gardanto de via animo ja scias, Kaj Li redonas al homo laŭ liaj faroj.
13 Comede, fili mi, mel, quia bonum est, et favum dulcissimum gutturi tuo:
Manĝu, mia filo, mielon, ĉar ĝi estas bona; Kaj la mieltavolo estas dolĉa por via gorĝo;
14 Sic et doctrina sapientiæ animæ tuæ: quam cum inveneris, habebis in novissimis spem, et spes tua non peribit.
Tia estas por via animo la sciado de saĝo, se vi ĝin trovis, Kaj ekzistas estonteco, kaj via espero ne pereos.
15 Ne insidieris, et quæras impietatem in domo iusti, neque vastes requiem eius.
Ne insidu, ho malvirtulo, kontraŭ la domo de virtulo; Ne ataku lian ripozejon;
16 Septies enim cadet iustus, et resurget: impii autem corruent in malum.
Ĉar sep fojojn virtulo falos, kaj tamen leviĝos; Sed malvirtuloj implikiĝas en la malfeliĉo.
17 Cum ceciderit inimicus tuus, ne gaudeas, et in ruina eius ne exultet cor tuum:
Kiam falas via malamiko, ne ĝoju, Kaj ĉe lia malfeliĉo via koro ne plezuriĝu;
18 ne forte videat Dominus, et displiceat ei, et auferat ab eo iram suam.
Ĉar eble la Eternulo vidos, kaj tio ne plaĉos al Li, Kaj Li returnos de li Sian koleron.
19 Ne contendas cum pessimis, nec æmuleris impios:
Ne koleru kontraŭ malbonfarantoj, Kaj ne enviu la malvirtulojn;
20 quoniam non habent futurorum spem mali, et lucerna impiorum extinguetur.
Ĉar la malbonulo ne havos estontecon; La lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
21 Time Dominum, fili mi, et regem: et cum detractoribus non commiscearis:
Timu, mia filo, la Eternulon kaj la reĝon; Kun ribeluloj ne komunikiĝu.
22 quoniam repente consurget perditio eorum: et ruinam utriusque quis novit?
Ĉar subite venos ilia pereo; Kaj kiu scias, kiam venos la puno de ambaŭ?
23 Hæc quoque sapientibus: Cognoscere personam in iudicio non est bonum.
Ankaŭ ĉi tio estas vortoj de saĝuloj: Konsideri personojn ĉe juĝado estas ne bone.
24 Qui dicunt impio: Iustus es: maledicent eis populi, et detestabuntur eos tribus.
Kiu diras al malvirtulo: Vi estas virtulo, Tiun malbenos popoloj, tiun malamos gentoj.
25 Qui arguunt eum, laudabuntur: et super ipsos veniet benedictio.
Sed kiuj faras riproĉojn, tiuj plaĉas, Kaj sur ilin venos bona beno.
26 Labia deosculabitur, qui recta verba respondet.
Kiu respondas ĝustajn vortojn, Tiu kisas per la lipoj.
27 Præpara foris opus tuum, et diligenter exerce agrum tuum: ut postea ædifices domum tuam.
Plenumu vian laboron ekstere, Pretigu ĉion sur via kampo; Kaj poste aranĝu vian domon.
28 Ne sis testis frustra contra proximum tuum: nec lactes quemquam labiis tuis.
Ne atestu sen kaŭzo kontraŭ via proksimulo; Ĉu vi trompus per via buŝo?
29 Ne dicas: Quomodo fecit mihi, sic faciam ei: reddam unicuique secundum opus suum.
Ne diru: Kiel li agis kontraŭ mi, tiel mi agos kontraŭ li; Mi redonos al la homo laŭ lia faro.
30 Per agrum hominis pigri transivi, et per vineam viri stulti:
Mi pasis tra kampo de homo maldiligenta Kaj tra vinberĝardeno de sensaĝulo;
31 et ecce totum repleverant urticæ, et operuerant superficiem eius spinæ, et maceria lapidum destructa erat.
Kaj jen ĉie elkreskis urtiko, Ĉio estas kovrita de dornoj, Kaj la ŝtona muro estas detruita.
32 Quod cum vidissem, posui in corde meo, et exemplo didici disciplinam.
Kaj kiam mi vidis, mi prenis ĝin en mian koron, Mi rigardis, kaj ricevis instruon:
33 Parum, inquam, dormies, modicum dormitabis, pauxillum manus conseres, ut quiescas:
Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;
34 et veniet tibi quasi cursor egestas, et mendicitas quasi vir armatus.
Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.
