< Proverbiorum 22 >
1 Melius est nomen bonum, quam divitiæ multæ: super argentum et aurum, gratia bona.
Hnopai moikapap hlak hai minhawinae heh rawi hanelah ao, tangka hoi sui hlak hai ayâ ni pahrennae heh ngaihnawn hanelah ao.
2 Dives, et pauper obviaverunt sibi: utriusque operator est Dominus.
Tami ka tawnta hoi tamimathoe rei a tawn roi e teh, BAWIPA teh bangpueng kasakkung doeh.
3 Callidus vidit malum, et abscondit se: innocens pertransiit, et afflictus est damno.
Kâhruetcuet e ni teh hnokathout a hmu navah a kâhro, hatei kamawngrame ni teh a ceisin teh rek e lah ouk ao.
4 Finis modestiæ timor Domini, divitiæ et gloria et vita.
Kârahnoumnae hoi BAWIPA takinae ni tawntanae hoi barinae hoi hringnae a tâcokhai.
5 Arma et gladii in via perversi: custos autem animæ suæ longe recedit ab eis.
Lam longkawi dawk teh pâkhing hoi karap ao teh, a hringnae lamthung ka ring e teh hotnaw hoi ahlanae koe doeh ao.
6 Proverbium est: Adolescens iuxta viam suam, etiam cum senuerit, non recedet ab ea.
Camo ni a dawn hane lamthung pâtu haw, a matawng to hai phen mahoeh toe.
7 Dives pauperibus imperat: et qui accipit mutuum, servus est fœnerantis.
Tami ka tawnta ni tamimathoe a uk, ka câwi e tami teh kacâwisakkung koe san lah ao.
8 Qui seminat iniquitatem, metet mala, et virga iræ suæ consummabitur.
Payonpakainae cati ka tu e ni lungmathoenae a a vaiteh, a lungkhueknae sonron a khoe han.
9 Qui pronus est ad misericordiam, benedicetur: de panibus enim suis dedit pauperi. Victoriam et honorem acquiret qui dat munera: animam autem aufert accipientium.
Pahrennae mit ka tawn e teh yawhawi a coe han, bangkongtetpawiteh tamimathoenaw ouk a kawk toe.
10 Eiice derisorem, et exibit cum eo iurgium, cessabuntque causæ et contumeliæ.
Dudamnaw pâlei haw kâounnae tang a roum han, kâyuenae hoi kâpakungnae hai a roum han.
11 Qui diligit cordis munditiam, propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem.
A lungthin ka thoung e teh, kamcu e lawk a dei dawkvah siangpahrang e hui kahawicalah ao han.
12 Oculi Domini custodiunt scientiam: et supplantantur verba iniqui.
BAWIPA mit ni panuenae a kountouk, hatei yuemnae ka tawn hoeh e lawk teh ouk a takhoe.
13 Dicit piger: Leo est foris, in medio platearum occidendus sum.
Ka pangak e tami ni alawilah sendek ao, lam vah na kei han doeh, ouk a ti.
14 Fovea profunda, os alienæ: cui iratus est Dominus, incidet in eam.
Napui kahawihoehe pahni teh kadunge tangkom doeh, BAWIPA ni a panuet e teh hawvah a bo han.
15 Stultitia colligata est in corde pueri, et virga disciplinæ fugabit eam.
Pathunae heh camo lungthin dawk a kâbet teh, yuenae bongpai ni ahlanae koe ouk a pâlei.
16 Qui calumniatur pauperem, ut augeat divitias suas, dabit ipse ditiori, et egebit.
Ma mek nahanelah tamimathoenaw ka rektap e hoi, katawntanaw ka poe e tami teh hoehoe a mathoe han.
17 Inclina aurem tuam, et audi verba sapientium: appone autem cor ad doctrinam meam.
Tamilungkaangnaw e lawk heh kahawicalah thai nateh, na lungthin hoi kaie lungangnae hah dâw haw.
18 quæ pulchra erit tibi, cum servaveris eam in ventre tuo, et redundabit in labiis tuis:
Bangkongtetpawiteh, na thung hoi na pâkuem pawiteh hothateh lunghawinae doeh, na pahni dawk pou awm seh.
19 Ut sit in Domino fiducia tua, unde et ostendi eam tibi hodie.
Hottelahoi BAWIPA teh na kâuep thai han, sahnin vah nang koe na panuesak toe.
20 Ecce descripsi eam tibi tripliciter, in cogitationibus et scientia:
Kâpankhainae hoi panuenae kahawi poung e hah na thut pouh toe nahoehmaw.
21 ut ostenderem tibi firmitatem, et eloquia veritatis, respondere ex his illis, qui miserunt te.
Nang ni lawkkatang katang na panue vaiteh, nang koe patoun e naw hah lawkkatang lawk bout na dei pouh thai han.
22 Non facias violentiam pauperi, quia pauper est: neque conteras egenum in porta:
Mathoenaw e mathoenae hah thakâla hoi ahnie hno lawm hanh, ka cunathoehnaw hai kho longkha koe coungroe hanh.
23 quia iudicabit Dominus causam eius, et configet eos, qui confixerunt animam eius.
Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni ahnimae kong a pouk han doeh, ahnimae hno kalawmnaw e hringnae a lawp pouh van han.
24 Noli esse amicus homini iracundo, neque ambules cum viro furioso:
A lungkaduem e tami hah kamyawngkhai hanh, a lungkhuek thai poung e tami hai kamyawngkhai hanh.
25 ne forte discas semitas eius, et sumas scandalum animæ tuæ.
Ahnimae nuen na kamtu vaiteh, na hringnae a kâman han.
26 Noli esse cum his, qui defigunt manus suas, et qui vades se offerunt pro debitis:
Kut tambei e taminaw hoi laiba patho pouh hanelah lawk kâkam e taminaw koe bawk van hanh.
27 si enim non habes unde restituas, quid causæ est ut tollat operimentum de cubili tuo?
Patho nahane na tawn hoeh pawiteh, na ikhun tawm awh vaiteh oun na la pouh awh han nahoehmaw.
28 Ne transgrediaris terminos antiquos, quos posuerunt patres tui.
Na mintoenaw ni ung e khori hah takhoe hanh.
29 Vidisti virum velocem in opere suo? coram regibus stabit, nec erit ante ignobiles.
Thaw kahawicalah ka tawk ni teh ka cuem e na hmu boi ou, siangpahrangnaw hmalah hai a kangdue han doeh, tami rumram e hmalah kangdout mahoeh.