< Proverbiorum 19 >

1 Melior est pauper, qui ambulat in simplicitate sua, quam dives torquens labia sua, et insipiens.
A lawk ka longkawi e tamipathu hlak, mathoe laihoi yuemkamcu hringnae ahawihnawn.
2 Ubi non est scientia animæ, non est bonum: et qui festinus est pedibus, offendet.
Panuenae tawn laipalah hringnae hai hawi hoeh, a khok a hue ka rang e hai a payon thai.
3 Stultitia hominis supplantat gressus eius: et contra Deum fervet animo suo.
A pathunae ni lamthung a payon sak teh, a lungthung hoi BAWIPA ouk a taran.
4 Divitiæ addunt amicos plurimos: a paupere autem et hi, quos habuit, separantur.
Hnopai ni huiko moi a sak, hatei tamimathoe teh a hui ni a ceitakhai.
5 Testis falsus non erit impunitus: et qui mendacia loquitur, non effugiet.
Ka panuekkhaikung kaphawk teh rek laipalah tâcawt mahoeh, laithoe ka dei e hai hlout mahoeh.
6 Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis.
Tami kapap ni bawi e lungyouk hanelah a kâcai awh, poehno ka poe e tami hai tami pueng ni a kamyawngkhai.
7 Fratres hominis pauperis oderunt eum: insuper et amici procul recesserunt ab eo. Qui tantum verba sectatur, nihil habebit:
Tamimathoe teh a hmaunawngha pueng ni hai a hmuhma, a huinaw natawng teh ahlanae koe doeh hoe ao awh, lawkkanem lahoi a pâlei ei nakunghai hoe a yawng takhai awh.
8 qui autem possessor est mentis, diligit animam suam, et custos prudentiæ inveniet bona.
Lungangnae ka hmawt e ni hringnae a lungpataw teh, thaipanueknae ka pâkuem e ni hnokahawi a hmu han.
9 Falsus testis non erit impunitus: et qui loquitur mendacia, peribit.
Ka panuekkhaikung kaphawk teh rek laipalah tâcawt mahoeh, laithoe ka dei e hai a rawk han.
10 Non decent stultum deliciæ: nec servum dominari principibus.
Hringnawmnae heh tamipathunaw hanelah kamcu hoeh, san ni khobawi a uk e heh hoe kamcu hoeh.
11 Doctrina viri per patientiam noscitur: et gloria eius est iniqua prætergredi.
Poukpanueknae ka tawn e ni a lungsaw sak teh, kâtapoenae ka pahnim pouh e teh ama ka bawilen sakkung doeh.
12 Sicut fremitus leonis, ita et regis ira: et sicut ros super herbam, ita et hilaritas eius.
Siangpahrang lungkhuek e teh sendek ka huk e patetlah ao, hatei a ngaikhainae teh hram dawk ka bawt e tadamtui patetlah ao.
13 Dolor patris, filius stultus: et tecta iugiter perstillantia, litigiosa mulier.
Capa ka pathu e teh a na pa hanelah thoenae kaphawtkung lah ao teh, lai ka roe e yu teh tui ka yu e patetlah ao.
14 Domus, et divitiæ dantur a parentibus: a Domino autem proprie uxor prudens.
Im hoi tawntanae teh napanaw koehoi coe e râw doeh, hatei yu kahawi teh BAWIPA koehoi e doeh.
15 Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
Thathoenae ni ihmu a tho sak, ka pangak e teh a vonhlam han.
16 Qui custodit mandatum, custodit animam suam: qui autem negligit viam suam, mortificabitur.
Kâpoelawk ka tarawi e teh a hringnae a ring, hatei ka pahnawt e teh a due han.
17 Fœneratur Domino qui miseretur pauperis: et vicissitudinem suam reddet ei.
Tamimathoe ka pahren e teh BAWIPA koe a cawi sak toe, a poe tangcoung e hno hah bout poe lah ao han.
18 Erudi filium tuum, ne desperes: ad interfectionem autem eius ne ponas animam tuam.
Ngaihawinae ao navah na capa hah yue haw, a kahma nahanelah pouk hanh.
19 Qui impatiens est, sustinebit damnum: et cum rapuerit, aliud apponet.
A lung puenghoi ka khuek sak e ni reknae a kâhmo han, bangkongtetpawiteh, na rungngang nakunghai boutbout rungngang a ngai han doeh.
20 Audi consilium, et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis.
Kâpankhainae hah thai haw, cangkhainae hah dâw haw, bangkongtetpawiteh, hmalah na lung a ang han.
21 Multæ cogitationes in corde viri: voluntas autem Domini permanebit.
Tami e lungthin ni hno moikapap a kâcai, hatei BAWIPA e khokhangnae dueng doeh kangning han.
22 Homo indigens misericors est: et melior est pauper quam vir mendax.
Tami ni a ngai poung e teh pahrennae hah doeh, laithoe dei e hlak mathoe e ahawihnawn.
23 Timor Domini ad vitam: et in plenitudine commorabitur, absque visitatione pessima.
BAWIPA takinae ni hringnae koe lah a ceikhai, hote hringnae ka tawn e teh a lung a kuep vaiteh, hnokathout ni thosin mahoeh.
24 Abscondit piger manum suam sub ascella, nec ad os suum applicat eam.
Tami ka pangak ni a kut a kâyap teh rawca a kâtu hane boehai ngai hoeh.
25 Pestilente flagellato stultus sapientior erit: si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam.
Ka dudam e tami hah hem haw, kamawngrame tami teh a kâhlaw yawkaw han doeh, a lungkaang e tami hah yue haw patopatang han
26 Qui affligit patrem, et fugat matrem, ignominiosus est et infelix.
Na pa roedeng ka poe ni teh manu ka hrek e teh, yeiraiponae hoi min mathoenae ka phawt e capa doeh.
27 Non cesses fili audire doctrinam, nec ignores sermones scientiæ.
Ka capa cangkhainae thai e heh na kâhat payon pawiteh, lungangnae lamthung na phen han doeh.
28 Testis iniquus deridet iudicium: et os impiorum devorat iniquitatem.
Cungkeihoehe kapanuekkhaikung ni lawkcengnae kalan a dudam teh, tamikathout e pahni ni payonpakainae a payawp.
29 Parata sunt derisoribus iudicia: et mallei percutientes stultorum corporibus.
Lawkcengnae heh kadudamnaw hanelah hruek e lah ao teh, hemnae bongpai teh tamipathunaw e hnukthun hane doeh.

< Proverbiorum 19 >