Proverbiorum 15
1 Responsio mollis frangit iram: sermo durus suscitat furorem.
Mampitolike habosehañe ty rehake malea, fe mitrobo haviñerañe ty volam-peha’e.
2 Lingua sapientium ornat scientiam: os fatuorum ebullit stultitiam.
Mitolon-kilala an-katò ty famele’ i mahihitse, fe mipororoake hagegeañe ty vava’ i dagola.
3 In omni loco oculi Domini contemplantur bonos et malos.
Manitsike ze hene toetse o fihaino’ Iehovào, misary ty raty naho ty soa.
4 Lingua placabilis, lignum vitæ: quæ autem immoderata est, conteret spiritum.
Hataen-kaveloñe ty fameleke mamere, fe mampikoritoke troke naho ama’e ty hamengohañe.
5 Stultus irridet disciplinam patris sui: qui autem custodit increpationes, astutior fiet. In abundanti iustitia virtus maxima est: cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
mañìnje ty fañòhan-drae’e ty dagola, fe mahilala ty mañaoñ’ anatse.
6 Domus iusti plurima fortitudo: et in fructibus impii conturbatio.
Vara bey ty añ’anjomba’ o vañoñeo, fe manolo-tsotry ty tombom-baro’ i lahiaga.
7 Labia sapientium disseminabunt scientiam: cor stultorum dissimile erit.
Mampiboele hilala ty fivimbi’ o mahihitseo; fe tsy izay ty tro’ i dagola.
8 Victimæ impiorum abominabiles Domino: vota iustorum placabilia:
Veta am’ Iehovà ty fisoroña’ o lo-tserekeo, fe ifalea’e ty halali’ o vantañeo.
9 Abominatio est Domino via impii: qui sequitur iustitiam, diligitur ab eo.
Tiva am’ Iehovà ty taro’ i lahiaga, fe kokoa’e ty mañean-kavantañañe.
10 Doctrina mala deserenti viam vitæ: qui increpationes odit, morietur.
Mampalovilovy ty mandrìke amy lalañey te lafaeñe, mikoromake ty malaiñ’ endake.
Mivañavaña añatrefa’ Iehovà ty tanen-dolo naho i tsikeokeoke, sandrake ty arofo’ ondaty! (Sheol h7585)
12 Non amat pestilens eum, qui se corripit: nec ad sapientes graditur.
Tsy kokoa’ ty mpanivetive te ereteñe; tsy tilihe’e ty mahihitse.
13 Cor gaudens exhilarat faciem: in mœrore animi deiicitur spiritus.
Mampaviake vintañe ty arofo misomobotsòboke, fe mahafola-paiañe ty troke ngoma.
14 Cor sapientis quærit doctrinam: et os stultorum pascitur imperitia.
Mpitsoeke hilala ty troke maharendreke, fe mampibotseke hagegeañe ty vava’ i dagola.
15 Omnes dies pauperis, mali: secura mens quasi iuge convivium.
Fonga mavoiñe ty andro’ o misotrio, fe mitolon-tsabadidake ty arofo minembanembañe.
16 Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.
Hàmake ty kedeke mitrao-pañeveñañe am’ Iehovà, ta ty vara-bey reketse hekoheko.
17 Melius est vocari ad olera cum charitate: quam ad vitulum saginatum cum odio.
Kitra’e anjotsoañe añañe am-pikokoañe, ta te anozoañe temboay vinondrake am-palaiñañe.
18 Vir iracundus provocat rixas: qui patiens est, mitigat suscitatas.
Mitrobo hotakotake ty mpiloa-tiñake, fe mampipendreñe fifandierañe ty malaon-kaviñerañe.
19 Iter pigrorum quasi sepes spinarum: via iustorum absque offendiculo.
Iremberembeam-patike te añ’oloñolo’ i votro, fe dinamoke ty lala’ i vañoñey.
20 Filius sapiens lætificat patrem: et stultus homo despicit matrem suam.
Mahafale an-drae ty anake mahihitse, fe mañìnje rene t’indaty gege.
21 Stultitia gaudium stulto: et vir prudens dirigit gressus suos.
Hagegeañe ty mahaehake i seretse, fe vantan-dia t’indaty mahilala.
22 Dissipantur cogitationes ubi non est consilium: ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
Milesa ty safiry po-panolo-kevetse, fe mahaeneke te maro mpanoro.
23 Lætatur homo in sententia oris sui: et sermo opportunus est optimus.
Mahafale ondaty te mahafanoiñe ty falie’e, akore ty hasoa’ ty saontsy tandrife.
Mañambone ty lala’ o mahihitseo, iholiara’e i tsikeokeoke ambane ao. (Sheol h7585)
25 Domum superborum demolietur Dominus: et firmos faciet terminos viduæ.
Hombota’ Iehovà ty akiba’ o mpirengevokeo, fe ajado’e ty efe-tane’ i vantotsey.
26 Abominatio Domini cogitationes malæ: et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
Tiva am’ Iehovà o fikitrofañeo, fe hiringiry ty saontsy mampanintsy.
27 Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam: qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata: per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
Manolo-tsotry ty akiba’e ty mamory an-katramo, fe ho veloñe ty malaim-bokàñe.
28 Mens iusti meditatur obedientiam: os impiorum redundat malis.
Mañereñere ty hanoiña’e ty arofo’ i vantañey, fe mampipororoake haratiañe ty falie’ i lahiaga.
29 Longe est Dominus ab impiis: et orationes iustorum exaudiet.
Lavitse o raty tserekeo t’Iehovà, fe janji’e ty halali’ o vañoñeo.
30 Lux oculorum lætificat animam: fama bona impinguat ossa.
Mahafale arofo ty fihaino miloeloe, vaho solik’ an-taolañe ty talily soa.
31 Auris, quæ audit increpationes vitæ, in medio sapientium commorabitur.
Amo mahihitseo ty himoneña’ ty aman-dravembia mitsendreñe anatse mahaveloñe.
32 Qui abiicit disciplinam, despicit animam suam: qui autem acquiescit increpationibus, possessor est cordis.
Mañìnje ty vata’e ty malaiñ’ endake, fe manonton-kilala ty mitsatsike fanoroañe.
33 Timor Domini, disciplina sapientiæ: et gloriam præcedit humilitas.
Fañòhañe hihitse ty fañeveñañe am’ Iehovà, miaolo ty asiñe te mireke.
