Proverbiorum 15
1 Responsio mollis frangit iram: sermo durus suscitat furorem.
Milda respondo kvietigas koleron; Sed malmola vorto ekscitas koleron.
2 Lingua sapientium ornat scientiam: os fatuorum ebullit stultitiam.
La lango de saĝuloj bonigas la instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj elparolas sensencaĵon.
3 In omni loco oculi Domini contemplantur bonos et malos.
Sur ĉiu loko estas la okuloj de la Eternulo; Ili vidas la malbonulojn kaj bonulojn.
4 Lingua placabilis, lignum vitæ: quæ autem immoderata est, conteret spiritum.
Milda lango estas arbo de vivo; Sed malbonparola rompas la spiriton.
5 Stultus irridet disciplinam patris sui: qui autem custodit increpationes, astutior fiet. In abundanti iustitia virtus maxima est: cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
Malsaĝulo malŝatas la instruon de sia patro; Sed kiu plenumas la admonon, tiu estas prudenta.
6 Domus iusti plurima fortitudo: et in fructibus impii conturbatio.
En la domo de virtulo estas multe da trezoroj; Sed en la profito de malvirtulo estas pereo.
7 Labia sapientium disseminabunt scientiam: cor stultorum dissimile erit.
La buŝo de saĝuloj semas instruon; Sed la koro de malsaĝuloj ne estas tia.
8 Victimæ impiorum abominabiles Domino: vota iustorum placabilia:
Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed la preĝo de virtuloj al Li plaĉas.
9 Abominatio est Domino via impii: qui sequitur iustitiam, diligitur ab eo.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la vojo de malvirtulo; Sed kiu celas virton, tiun Li amas.
10 Doctrina mala deserenti viam vitæ: qui increpationes odit, morietur.
Malbona puno atendas tiun, kiu forlasas la vojon; Kaj la malamanto de admono mortos.
Ŝeol kaj la abismo estas antaŭ la Eternulo: Tiom pli la koroj de la homidoj. (Sheol h7585)
12 Non amat pestilens eum, qui se corripit: nec ad sapientes graditur.
Mokanto ne amas tiun, kiu lin admonas; Al saĝuloj li ne iras.
13 Cor gaudens exhilarat faciem: in mœrore animi deiicitur spiritus.
Ĝoja koro faras la vizaĝon ĝoja; Sed ĉe ĉagreno de la koro la spirito estas malgaja.
14 Cor sapientis quærit doctrinam: et os stultorum pascitur imperitia.
La koro de saĝulo serĉas instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj nutras sin per malsaĝeco.
15 Omnes dies pauperis, mali: secura mens quasi iuge convivium.
Ĉiuj tagoj de malfeliĉulo estas malbonaj; Sed kontenta koro estas festenado.
16 Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.
Pli bona estas malmulto kun timo antaŭ la Eternulo, Ol granda trezoro kun maltrankvileco ĉe ĝi.
17 Melius est vocari ad olera cum charitate: quam ad vitulum saginatum cum odio.
Pli bona estas manĝo el verdaĵo, sed kun amo, Ol grasa bovo, sed kun malamo.
18 Vir iracundus provocat rixas: qui patiens est, mitigat suscitatas.
Kolerema homo kaŭzas malpacon; Kaj pacienculo kvietigas disputon.
19 Iter pigrorum quasi sepes spinarum: via iustorum absque offendiculo.
La vojo de maldiligentulo estas kiel dornarbeto; Sed la vojo de virtuloj estas ebenigita.
20 Filius sapiens lætificat patrem: et stultus homo despicit matrem suam.
Saĝa filo ĝojigas la patron; Sed homo malsaĝa estas malhonoro por sia patrino.
21 Stultitia gaudium stulto: et vir prudens dirigit gressus suos.
Malsaĝeco estas ĝojo por malsaĝulo; Sed homo prudenta iras ĝustan vojon.
22 Dissipantur cogitationes ubi non est consilium: ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
Kie ne estas konsilo, tie la entreprenoj neniiĝas; Sed ĉe multe da konsilantoj ili restas fortikaj.
23 Lætatur homo in sententia oris sui: et sermo opportunus est optimus.
Plezuro por homo estas en la respondo de lia buŝo; Kaj kiel bona estas vorto en la ĝusta tempo!
La vojo de la vivo por saĝulo iras supren, Por ke li evitu Ŝeolon malsupre. (Sheol h7585)
25 Domum superborum demolietur Dominus: et firmos faciet terminos viduæ.
La domon de fieruloj la Eternulo ruinigas; Sed Li gardas la limojn de vidvino.
26 Abominatio Domini cogitationes malæ: et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la intencoj de malnoblulo; Sed agrablaj estas la paroloj de puruloj.
27 Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam: qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata: per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
Profitemulo malĝojigas sian domon; Sed kiu malamas donacojn, tiu vivos.
28 Mens iusti meditatur obedientiam: os impiorum redundat malis.
La koro de virtulo pripensas respondon; Sed la buŝo de malvirtuloj elfluigas malbonon.
29 Longe est Dominus ab impiis: et orationes iustorum exaudiet.
La Eternulo estas malproksima de la malvirtuloj; Sed la preĝon de la virtuloj Li aŭskultas.
30 Lux oculorum lætificat animam: fama bona impinguat ossa.
Luma okulo ĝojigas la koron; Bona sciigo fortikigas la ostojn.
31 Auris, quæ audit increpationes vitæ, in medio sapientium commorabitur.
Orelo, kiu aŭskultas la instruon de la vivo, Loĝos inter saĝuloj.
32 Qui abiicit disciplinam, despicit animam suam: qui autem acquiescit increpationibus, possessor est cordis.
Kiu forpuŝas admonon, tiu malestimas sian animon; Sed kiu aŭskultas instruon, tiu akiras saĝon.
33 Timor Domini, disciplina sapientiæ: et gloriam præcedit humilitas.
La timo antaŭ la Eternulo instruas saĝon, Kaj humileco troviĝas antaŭ honoro.
