< Proverbiorum 13 >

1 Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.
Hikmətli oğul ata tərbiyəsinə qulaq asar, Rişxəndçi iradı qulaq ardına vurar.
2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.
İnsanın dilində yaxşı söz olsa, onun xeyrini yeyər, Xain zorakılıq istər.
3 Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
Dilini saxlayan canını qoruyar, Boşboğaz başını bəlaya salar.
4 Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.
Tənbəl arzuladığına çatmaz, Çalışqan bolluğa qovuşar.
5 Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.
Saleh adam yalana nifrət edər, Şər insanın sözləri xəcalət və rüsvayçılıq gətirər.
6 Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.
Kamillik yolunda olanı salehlik qoruyar, Günahkarı şər yıxar.
7 Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
Adam var ki, heç nəyi yoxdur, özünü varlı göstərir, Adam var ki, malı çoxdur, özünü yoxsul göstərir.
8 Redemptio animæ viri, divitiæ suæ: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
Sərvət insanın canını təhlükədən qurtarar, Yoxsul isə hədə-qorxu eşitməz.
9 Lux iustorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
Saleh insanların işığı könlü sevindirər, Şər insanların çırağı sönər.
10 Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
Təkəbbürdən ancaq münaqişə yaranar, Yaxşı nəsihətə qulaq asanın hikməti var.
11 Substantia festinata minuetur: quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
Kələklə gələn sərvət azalar, Zəhmətlə qazanılan sərvət isə artar.
12 Spes, quæ differtur, affligit animam: lignum vitæ desiderium veniens.
Gecikən ümid ürəyi xəstələndirir, Arzuya çatmaq həyat ağacıdır.
13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.
Öyüdə xor baxan öz canını həlak edər, Əmrə ehtiram edənlərə mükafat verilər.
14 Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
Hikmətli adamın təlimi həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
15 Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.
Dərin ağlı olan lütf qazanır, Xainin yolu dolaşıqdır.
16 Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.
Uzaqgörən hər gördüyü işi bilir, Axmaq öz səfehliyini hamıya göstərir.
17 Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.
Pis qasid bəlaya düşər, Etibarlı elçi şəfa verər.
18 Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.
Tərbiyəni rədd edən yoxsullaşıb şərəfdən düşər, Məzəmməti qəbul edən şərəfə yetişər.
19 Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.
Arzuya çatmaq qəlbə, cana şirin gələr, Axmaq pislikdən dönməyə ikrah edər.
20 Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.
Hikmətli ilə oturub-duran hikmət qazanar, Axmaqlarla ayaqlaşan bədbəxt olar.
21 Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.
Günahkarı şər qovar, Salehin yaxşı bir əvəzi var.
22 Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.
Yaxşı insan nəvələrinə də irs qoyar, Günahkarın yığdığı sərvət salehə qalar.
23 Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.
Yoxsulların əkini bol bəhrə versə də, Ədalət olmayan yerdə bada gedər.
24 Qui parcit virgæ, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.
Oğlundan kötəyi əsirgəyən sanki ona nifrət edər, Oğlunu sevən ona düzgün tərbiyə verər.
25 Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.
Saleh yeyib doyar, Şər adamsa ac qalar.

< Proverbiorum 13 >