Proverbiorum 11
1 Statera dolosa, abominatio est apud Dominum: et pondus æquum, voluntas eius.
Tiva am’ Iehovà ty fandanjàñe vìlañe, fe no’e ty vato to.
2 Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia: ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.
Ie avy ty firengeañe, pok’eo ka ty hasalarañe; fe mpiamo mpirekeo ty hihitse.
3 Simplicitas iustorum diriget eos: et supplantatio perversorum vastabit illos.
Miaolo o vantañeo ty havañona’e, fe mampianto i lahiaga ty fikelokeloha’e.
4 Non proderunt divitiæ in die ultionis: iustitia autem liberabit a morte.
Tsy vente’e añ’andron-kankàñe ty vara, fe mamotsotse an-kavilasy ty havantañañe.
5 Iustitia simplicis diriget viam eius: et in impietate sua corruet impius.
Mampahity ty lala’ o malio tahiñeo ty havantaña’e, fe mikorovok’ ami’ty haratia’e o lo-tserekeo.
6 Iustitia rectorum liberabit eos: et in insidiis suis capientur iniqui.
Mañaha ty vañoñe i havantaña’ey, fe hamahotse o piaroteñeo ty fatiti’iareo.
7 Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes: et expectatio solicitorum peribit.
Ie mate ty lo-tsereke, momoke o fañiria’eo, vaho voroke ty fitamà’ i tsy mahitiy.
8 Iustus de angustia liberatus est: et tradetur impius pro eo.
Votsorañe amy falovilovia’ey ty vantañe, le mb’eo handimbe aze ty lo-tsereke.
9 Simulator ore decipit amicum suum: iusti autem liberabuntur scientia.
Mijoy ty rañe’e am-bava’e ty tsi-aman-Kàke, fe hilala ty mañaha o vañoñeo.
10 In bonis iustorum exultabit civitas: et in perditione impiorum erit laudatio.
Ie miraorao o vantañeo, mirebeke ty rova; ie momoke ty lo-tsereke, inay ty firiñariñan-kobaiñe.
11 Benedictione iustorum exaltabitur civitas: et ore impiorum subvertetur.
Mionjoñe ty rova tatae’ o vañoñeo, fe rotsahe’ ty vava’ o lo-tserekeo.
12 Qui despicit amicum suum, indigens corde est: vir autem prudens tacebit.
Po-hilala ty maniva ondaty, fe mianjiñe t’indaty mahilala.
13 Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana: qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.
Mb’eo mb’eo i mpitolom-bolañey mampiborake ty nitangogoeñe, fe mahakafi-draha ty migahiñe.
14 Ubi non est gubernator, populus corruet: salus autem, ubi multa consilia.
Ie po-panoroañe, mihotrake o borizañeo, fe fandreketañe t’ie mitolom-pisafiry.
15 Affligetur malo, qui fidem facit pro extraneo: qui autem cavet laqueos, securus erit.
Toe hisotry ty miantoke songon’ ambahiny, fe soa fiaro ty malai-mañoho-pitàñe.
16 Mulier gratiosa inveniet gloriam: et robusti habebunt divitias.
Asieñe ty rakemba matarike, vaho manontom-bara ty fanalolahy.
17 Benefacit animæ suæ vir misericors: qui autem crudelis est, etiam propinquos abiicit.
Mañasoa ty tro’e t’indaty matarike, fe mijoy ty vata’e ty mpampisoañe.
18 Impius facit opus instabile: seminanti autem iustitiam merces fidelis.
Mikarama hakoahañe ty lo-tsereke, fe ho soa tambe ty mitongy havantañañe.
19 Clementia præparat vitam: et sectatio malorum mortem.
Ho veloñe ty mifahatse an-kavañonañe, fe hihomake ty mañean-karatiañe.
20 Abominabile Domino cor pravum: et voluntas eius in iis, qui simpliciter ambulant.
Tiva am’ Iehovà ty mengok’ an-troke, fe ifalea’e ty mañavelo an-kahiti’e.
21 Manus in manu non erit innocens malus: semen autem iustorum salvabitur.
Tsy mikalafo te tsy ho po-lafa ty lo-tsereke, fe ho haha ty tiri’ o vantañeo.
22 Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.
Hoe bange volamena ami’ty oron-dambo ty ampela montramontra tsy mahalie-batañe.
23 Desiderium iustorum omne bonum est: præstolatio impiorum furor.
Ty hasoa avao ty fisalala’ o vañoñeo; fe haviñerañe ty fitamà’ i lahiaga.
24 Alii dividunt propria, et ditiores fiunt: alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.
Eo ty fampiparaitahañe mbe mampitombo avao; eo ty matity ami’ty mañeva, f’ie ho rarake.
25 Anima, quæ benedicit, impinguabitur: et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.
Hiraorao t’indaty matarike, vaho ho tondrahañe ka ty manondrake.
26 Qui abscondit frumenta, maledicetur in populis: benedictio autem super caput vendentium.
Honjire’ ondatio ty matity ampemba, fe fitahiañe ty ho añambone’ i mandetak’ azey.
27 Bene consurgit diluculo qui quærit bona: qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.
Osiheñe ty mitsoe-kasoa, fe ami’ty mipay haratiañe, izay ty ho zoe’e.
28 Qui confidit in divitiis suis, corruet: iusti autem quasi virens folium germinabunt.
Hihotrake ty miato vara, fe handrevake hoe ravets-atae maindoñe o vantañeo.
29 Qui conturbat domum suam, possidebit ventos: et qui stultus est, serviet sapienti.
Handova tioke ty mpanolo-tsotry añ’anjomba’e, le hitoroñe ty mahihi-troke ty dagola.
30 Fructus iusti lignum vitæ: et qui suscipit animas, sapiens est.
Hataen-kaveloñe ty vokare’ o vantañeo, vaho mpandrekets’arofo ty mahihitse.
31 Si iustus in terra recipit, quanto magis impius et peccator?
Kanao ho tambezeñe an-tane atoy o vantañeo, àntsake ty tsereheñe naho o piaroteñeo.
