Liber Numeri 23
1 Dixitque Balaam ad Balac: Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, eiusdemque numeri arietes.
Balaam mah Balak khaeah, Kai han haeah hmaicam sarihto sah ah loe, maitaw tae sarihto hoi tuu tae sarihto suem ah, tiah a naa.
2 Cumque fecisset iuxta sermonem Balaam, imposuerunt simul vitulum et arietem super aram.
Balaam mah thuih ih lok baktih toengah Balak mah sak pae; Balak hoi Balaam mah hmaicam maeto nuiah, maitaw tae maeto, tuu tae maeto hoiah angbawnhaih a sak hoi.
3 Dixitque Balaam ad Balac: Sta paulisper iuxta holocaustum tuum, donec vadam, si forte occurrat mihi Dominus, et quodcumque imperaverit, loquar tibi.
Balaam mah, Balak khaeah, Na sak ih hmai angbawnhaih taengah om ah; kai loe ahmuen maeto ah ka caeh han; to ah kai tongh hanah Angraeng angzo khoe doeh om tih; anih mah ang hnuksak ih hmuen to kang thuih boih han hmang, tiah a naa. To pacoengah anih loe hmuensang ah caeh.
4 Cumque abiisset velociter, occurrit illi Deus. Locutusque ad eum Balaam: Septem, inquit, aras erexi, et imposui vitulum et arietem desuper.
Sithaw mah Balaam to tongh, Balaam mah anih khaeah, Hmaicam sarihto ka sak moe, hmaicam maeto boih nuiah maitaw tae maeto hoi tuu tae maeto ka tathlang boeh, tiah a naa.
5 Dominus autem posuit verbum in ore eius, et ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris.
Angraeng mah Balaam ih pakha thungah lok to suek pae, Balak khaeah amlaem let ah loe, hae lok hae anih khaeah thui paeh, tiah a naa.
6 Reversus invenit stantem Balac iuxta holocaustum suum, et omnes principes Moabitarum:
To pongah anih Balak khaeah amlaem tathuk naah, khenah, Balak loe Moab ukkung angraengnawk boih hoi nawnto sak ih hmai angbawnhaih taengah angdoet.
7 assumptaque parabola sua, dixit: De Aram adduxit me Balac rex Moabitarum, de montibus Orientis: Veni, inquit, et maledic Iacob: propera, et detestare Israel.
To naah Balaam mah patahhaih lok to thuih pae; Moab siangpahrang Balak mah, angzo ah loe, kai hanah Jakob acaengnawk hae tangoeng pae ah; angzo ah loe, Israel kaminawk hae amrosak ah, tiah Aram prae ni angyae bangah kaom maesang hoiah kai hae ang caeh haih boeh, tiah a naa.
8 Quo modo maledicam, cui non maledixit Deus? Qua ratione detester, quem Dominus non detestatur?
Sithaw mah tangoeng ai ih kami to kawbang maw ka tangoeng thaih ueloe, Angraeng mah amrosak ai ih kami to kawbang maw kam rosak thai tih?
9 De summis silicibus videbo eum, et de collibus considerabo illum. Populus solus habitabit, et inter gentes non reputabitur.
Lungsong nui hoiah anih to ka hnuk moe, maesang hoiah anih to ka dan; khenah, to kaminawk loe angmacae khue om o tih, kalah kaminawk hoi angbaeh o mak ai.
10 Quis dinumerare possit pulverem Iacob, et nosse numerum stirpis Israel? Moriatur anima mea morte iustorum, et fiant novissima mea horum similia.
Jakob acaeng ih maiphu loe mi mah maw kroek thai tih, Israel acaeng palito thung ih maeto mataeng doeh mi mah maw kroek thai tih? Kai loe katoeng kami baktiah dueh nasoe, ka boenghaih doeh nihcae boenghaih baktiah om nasoe, tiah a thuih pae.
11 Dixitque Balac ad Balaam: Quid est hoc quod agis? Ut malediceres inimicis meis vocavi te: et tu econtrario benedicis eis.
Balak mah Balaam khaeah, Kai khaeah timaw na sak? Ka misanawk tangoeng thuih han ih na ai maw kang kawk, khenah, tipongah nihcae to tahamhoihaih na paek lat loe? tiah a naa.
12 Cui ille respondit: Num aliud possum loqui, nisi quod iusserit Dominus?
Anih mah, Angraeng mah ka pakha thungah suek ih lok to acoehaih hoiah ka thui mak ai maw? tiah a naa.
13 Dixit ergo Balac: Veni mecum in alterum locum unde partem Israel videas, et totum videre non possis, inde maledicito ei.
Balak mah anih khaeah, Angzo ah, nihcae khet naah, nihcae boih kamtueng ai ahmuen, nihcae ahap khue amtuenghaih ahmuen kalah bangah caeh si; to ahmuen hoiah nihcae to kai han na tangoeng pae let ah, tiah a naa.
14 Cumque duxisset eum in locum sublimem, super verticem montis Phasga, ædificavit Balaam septem aras, et impositis supra vitulo atque ariete,
To pongah Zophim azawn hoiah Pisgah mae nuiah anih to caeh haih moe, to ah hmaicam sarihto sak pacoengah, hmaicam maeto nuiah maitaw tae maeto hoi tuu tae maeto angbawnhaih ah a paek.
15 dixit ad Balac: Sta hic iuxta holocaustum tuum, donec ego obvius pergam.
Balaam mah Balak khaeah, Angraeng tongh hanah ahmuen kalah ah ka caeh nathung, nang loe na sak ih angbawnhaih ahmuen taengah om ah, tiah a naa.
16 Cui cum Dominus occurrisset, posuissetque verbum in ore eius, ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris ei.
Angraeng mah Balaam to tongh, anih ih pakha ah lok to a suek pae moe, Balak khaeah amlaem let ah loe, hae lok hae thui paeh, tiah a naa.
17 Reversus invenit eum stantem iuxta holocaustum suum, et principes Moabitarum cum eo. Ad quem Balac: Quid, inquit, locutus est Dominus?
Balaam amlaem let naah loe, khenah, Moab ukkung angraengnawk hoi nawnto sak ih hmai angbawnhaih taengah angdoe Balak to a hnuk. To naah Balak mah, Angraeng mah timaw ang thuih? tiah a dueng.
18 At ille assumpta parabola sua, ait: Sta Balac, et ausculta, audi fili Sephor:
To naah anih mah patahhaih lok to hae tiah a thuih pae; Balak, angthawk ah loe, tahngai ah; Zippor capa, ka lok hae tahngai ah;
19 Non est Deus quasi homo, ut mentiatur: nec ut filius hominis, ut mutetur. Dixit ergo, et non faciet? locutus est, et non implebit?
Sithaw loe amsawnlok thui kami na ai ni; dawnpakhuemhaih tawn kami ih capa doeh na ai ni; anih loe a thuih ih lok baktiah sah ai ah oh vai maw? A lokkam ih baktiah koepsak ai ah oh vai maw?
20 Ad benedicendum adductus sum, benedictionem prohibere non valeo.
Khenah, Tahamhoihaih paek hanah ang thuih ih lok to ka hnuk boeh; tahamhoihaih ang paek boeh pongah, ka pakhrai thai mak ai boeh.
21 Non est idolum in Iacob, nec videtur simulacrum in Israel. Dominus Deus eius cum eo est, et clangor victoriæ regis in illo.
Anih mah Jakob zaehaih to hnu ai, Israel acaeng nuiah doeh kahoih ai loklam amkhraenghaih to hnu ai; anih ih Angraeng Sithaw loe anih hoi nawnto oh moe, nihcae salakah Siangpahrang hanghaih lok to oh.
22 Deus eduxit illum de Ægypto, cuius fortitudo similis est rhinocerotis.
Sithaw mah nihcae to Izip prae thung hoiah tacawtsak boeh; Israel kaminawk loe kokno thacakhaih to tawnh o.
23 Non est augurium in Iacob, nec divinatio in Israel. Temporibus suis dicetur Iacob et Israeli quid operatus sit Deus.
Jakob tuk hanah lungh aahhaih om ai, Israel tuk hanah tahmaa baktiah thuih coek ih lok doeh om ai. Jakob hoi Israel kawng pongah, Vaihi Sithaw mah timaw sak, tito khen oh, tiah thui o tih.
24 Ecce populus ut leæna consurget, et quasi leo erigetur: non accubabit donec devoret prædam, et occisorum sanguinem bibat.
Khenah, kaminawk loe kaipui baktiah angthawk o tih; saning kanawk kaipui baktiah tacawt o tih; a naeh ih moi to caa ai moe, a kaek ih moi thii to nae ai karoek to, omduem ai kaipui baktiah oh o, tiah a naa.
25 Dixitque Balac ad Balaam: Nec maledicas ei, nec benedicas.
To naah Balak mah Balaam khaeah, Nihcae to tangoeng thuih hmah loe, tahamhoihaih doeh paek hmah, tiah a naa.
26 Et ille ait: Nonne dixi tibi quod quidquid mihi Deus imperaret, hoc facerem?
Toe Balaam mah, Balak khaeah, Angraeng mah thuih ih lok khue ni kang thuih han, tiah kang thuih boeh na ai maw? tiah a naa.
27 Et ait Balac ad eum: Veni, et ducam te ad alium locum: si forte placeat Deo ut inde maledicas eis.
To pacoengah Balak mah Balaam khaeah, Angzo ah; kalah ahmuen bangah kang caeh haih han; to ahmuen hoiah nihcae nang tangoeng pae hanah, Angraeng ih palung tongh khoe doeh om tih, tiah a naa.
28 Cumque duxisset eum super verticem montis Phogor, qui respicit solitudinem,
Balak mah Balaam to kawk moe, Jeshimon vangpui bangah angqoi Peor mae nuiah a caeh haih.
29 dixit ei Balaam: Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, eiusdemque numeri arietes.
Balaam mah, Balak khaeah, Hae ahmuen ah kai han hmaicam sarihto sah ah loe, maitaw tae sarihto hoi tuu tae sarihto angbawnhaih ah paek ah, tiah a naa.
30 Fecit Balac ut Balaam dixerat: imposuitque vitulos et arietes per singulas aras.
Balaam mah thuih ih lok baktih toengah Balak mah sak moe, hmaicam maeto boih nuiah maitaw tae maeto hoi tuu tae maeto a tathlang.
