Marcum 10
1 Et inde exurgens venit in fines Iudææ ultra Iordanem: et conveniunt iterum turbæ ad eum: et sicut consueverat, iterum docebat illos.
Titia Jisu Capernaum chari kene Jordan Nodi paar korise aru Judea desh phale ahi jaise, aru bisi manu Tai logote joma hoise, aru hodai nisena Tai taikhan ke sikhai di thakise.
2 Et accedentes Pharisæi interrogabant eum: Si licet viro uxorem dimittere: tentantes eum.
Kunba Pharisee khan Taike porikha kori bole kiba hudise, “Ki karone mota tai maiki ke chari dibole niyom ase?”
3 At ille respondens, dixit eis: Quid vobis præcepit Moyses?
Aru Tai taikhan ke jowab dikene koise, “Moses tumikhan ke ki hukum disele?”
4 Qui dixerunt: Moyses permisit libellum repudii scribere, et dimittere.
Taikhan koise, “Moses koise chari bole laga kagos likhi kene taike chari dibole pare.”
5 Quibus respondens Iesus, ait: Ad duritiam cordis vestri scripsit vobis præceptum istud.
Aru Jisu taikhan ke koise, tumikhan laga mon tan huwa karone tai tumikhan ke etu hukum dise.
6 ab initio autem creaturæ masculum, et feminam fecit eos Deus.
Kintu sristi laga shuru pora ‘Isor he mota aru maiki bonai dise.’
7 Propter hoc relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhærebit ad uxorem suam:
‘Karone mota to nijor ama aru baba chari kene tai nijor maiki logote mili jabo.
8 et erunt duo in carne una. Itaque iam non sunt duo, sed una caro.
Aru tai duijon eke sharir hoi jabo.’ Karone taikhan duijon nohoi kintu ekta sharir hoi jabo.
9 Quod ergo Deus coniunxit, homo non separet.
Karone ki Isor pora milai dise, etu ke manu pora alag nokoribi.”
10 Et in domo iterum discipuli eius de eodem interrogaverunt eum.
Jitia taikhan ghor te thakise Tai chela khan Taike aru etu kotha hudise.
11 Et ait illis: Quicumque dimiserit uxorem suam, et aliam duxerit, adulterium committit super eam.
Karone Tai taikhan ke koise, “Jun bhi tai maiki ke chari dikene aru dusra ke shadi korile tai maiki laga bhirodh te bebichar kori ase.
12 Et si uxor dimiserit virum suum, et alii nupserit, mœchatur.
Aru jodi maiki bhi nijor mota chari kene dusra logote shadi korile tai bhi bebichar kori ase.”
13 Et offerebant illi parvulos ut tangeret illos. Discipuli autem comminabantur offerentibus.
Ek din kunba manu khan pora taikhan laga bacha khan ke Tai usorte loi anise, taikhan laga matha te Tai laga hath rakhi kene asirbad dibole nimite, kintu chela khan pora taikhan ke rukhai dise.
14 Quos cum videret Iesus, indigne tulit, et ait illis: Sinite parvulos venire ad me, et ne prohibueritis eos: talium enim est regnum Dei.
Kintu Jisu etu dikhikena koise, “Bacha khan ke Moi logote ahibo dibi taikhan ke narukha bhi, kelemane Isor laga rajyo to eneka khan laga he ase.
15 Amen dico vobis: Quisquis non receperit regnum Dei velut parvulus, non intrabit in illud.
Moi hosa pora tumikhan ke koi ase, jun pora nije ke ekta chutu bacha nisena kori kene Isor laga rajyo ke swekar nakore, tai ji hoile bhi ta te gusibo na paribo.”
16 Et complexans eos, et imponens manus super illos, benedicebat eos.
Aru Tai hath taikhan uporte rakhi kene asirbad dise.
17 Et cum egressus esset in viam, procurrens quidam genu flexo ante eum, rogabat eum: Magister bone, quid faciam ut vitam æternam percipiam? (aiōnios g166)
Aru jitia Jisu rasta te jai asele, ekjon polai ahise, aru Tai samne te athukari kene Taike hudise, “Bhal Shika manu, anonto jibon pabole moi ki koribo lage?” (aiōnios g166)
18 Iesus autem dixit ei: Quid me dicis bonum? Nemo bonus, nisi unus Deus.
Titia Jisu taike koise, “Tumi Moike kele bhal koi ase? Isor he nohoile kun bhi bhal nohoi.
19 Præcepta nosti: Ne adulteres, Ne occidas, Ne fureris, Ne falsum testimonium dixeris, Ne fraudum feceris, Honora patrem tuum et matrem.
Tumi niyom khan jani ase: ‘Manu namora bhi, bebichar na koribi! Chor na koribi, misa gawahi nadibo, manu ke nothogabi, tumi baba ama ke sonman koribi.’”
20 At ille respondens, ait illi: Magister, hæc omnia observavi a iuventute mea.
Aru tai jowab di Taike koise, “Shika manu, moi etu sob jawan thaka somoi pora mani ahise.”
21 Iesus autem intuitus eum, dilexit eum, et dixit ei: Unum tibi deest: vade, quæcumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo: et veni, sequere me.
Titia Jisu taike morom pora saikene taike koise, “Tumi ekta kaam he puncha nai, jabi aru tumi laga ki ase, sob bikiri kori kene dukhia khan ke di dibi, aru tumi sorgote dhun pai jabo, aru ahikena Ami laga piche koribi.”
22 Qui contristatus in verbo, abiit mœrens: erat enim habens multas possessiones.
Kintu tai etu kotha huni kene dukh hoise, aru mon biya hoi kene jai jaise, kelemane tai bisi dhuni asele.
23 Et circumspiciens Iesus, ait discipulis suis: Quam difficile qui pecunias habent, in regnum Dei introibunt!
Titia Jisu Tai age piche saikene chela khan ke koise, “Dhuni manu Isor laga rajyote gushi bole bisi digdar hobo!”
24 Discipuli autem obstupescebant in verbis eius. At Iesus rursus respondens ait illis: Filioli, quam difficile est, confidentes in pecuniis, in regnum Dei introire!
Aru chela khan Tai kotha pora asurit hoise. Kintu Jisu taikhan ke aru koise, “Bacha khan, Isor laga rajyote gushi bole kiman bhi digdar ase!
25 Facilius est, camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei.
Isor laga rajyote dhuni manu gushi bole para to ekta uth pora bhiji laga suku paar ulai juwa he bisi sosta hobo.”
26 Qui magis admirabantur, dicentes ad semetipsos: Et quis potest salvus fieri?
Aru taikhan ekdom asurit hoi kene ekjon-ekjon logote kotha korise, “Tinehoile kun poritran pabo?”
27 Et intuens illos Iesus, ait: Apud homines impossibile est, sed non apud Deum: omnia enim possibilia sunt apud Deum.
Kintu Jisu taikhan ke saikene koise, “Manu pora hoile etu na paribo, kintu Isor he paribo. Kelemane Isor nimite sob para ase.”
28 Et cœpit ei Petrus dicere: Ecce nos dimisimus omnia, et secuti sumus te.
Titia Peter Taike koise, “Sabi amikhan to sob chari kene Apuni laga piche korise.
29 Respondens Iesus, ait: Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquerit domum, aut fratres, aut sorores, aut patrem, aut matrem, aut filios, aut agros propter me, et propter Evangelium,
Titia Jisu koise, “Moi tumikhan ke hosa kobo, kun bhi Moi karone aru susamachar karone Tai ghor nohoile bhai-bhoini, ama-baba, nijor bacha, aru kheti mati bari chari dile;
31 Multi autem erunt primi novissimi, et novissimi primi.
Kintu bisi manu jun khan age ase, taikhan piche hoi jabo, aru jun piche ase taikhan age hoi jabo.”
32 Erant autem in via ascendentes Ierosolymam: et præcedebat illos Iesus, et stupebant: et sequentes timebant. Et assumens iterum duodecim, cœpit illis dicere quæ essent ei eventura.
Kitia Jisu aru chela khan Jerusalem te jai thakise, Jisu taikhan sob laga age hoi kene jai thakise. Taikhan asurit hoise, aru Tai laga piche kori thaka khan bhoi lagi thakise. Titia Tai ekbar aru baroh jonke kinar te loijai kene Tai uporte ki ahibole ase etu taikhan ke koise.
33 Quia ecce ascendimus Ierosolymam, et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum, et Scribis, et senioribus, et damnabunt eum morte, et tradent eum gentibus:
“Sabi, Amikhan Jerusalem te jai ase, aru Manu laga Putro ke dhorikena mukhyo purohit aru niyom likha khan laga hathte di dibo, aru taikhan Taike golti dibo aru Taike morai dibo. Taike biswas nakora khan laga hathte dikena morai dibo.
34 et illudent ei, et conspuent eum, et flagellabunt eum, et interficient eum: et tertia die resurget.
Aru taikhan Taike ninda kori kene maribo, kintu tin din pichete Tai jee uthibo.”
35 Et accedunt ad eum Iacobus, et Ioannes filii Zebedæi, dicentes: Magister, volumus ut quodcumque petierimus, facias nobis.
Titia Zebedee laga Putro James aru John duijon Tai logote ahikena koise, “Shika manu, ami duijon kiba mangibo, etu kori dibi.”
36 At ille dixit eis: Quid vultis ut faciam vobis?
Tai duijon ke koise, “Moi tumikhan karone ki kori dibo?”
37 Et dixerunt: Da nobis ut unus ad dexteram tuam, et alius ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua.
Tai duijon pora Jisu ke koise, “Kitia Apuni singhason te bohibi, Apuni laga mohima pora bhorta thaka rajyote, titia, duijon nimite, ekjon Apuni laga dyna hath aru dusra Apuni laga baya hathte bohibo dibi.”
38 Iesus autem ait eis: Nescitis quid petatis: potestis bibere calicem, quem ego bibo: aut baptismo, quo ego baptizor, baptizari?
Kintu Jisu taikhan ke koise, “Tumi duijon ki mangi ase, etu najani kene mangi ase, duijon Moi khabole thaka kup pora khabo paribo, aru Moi ki baptizma pora baptizma lobole ase etu paribo?
39 At illi dixerunt ei: Possumus. Iesus autem ait eis: Calicem quidem, quem ego bibo, bibetis; et baptismo, quo ego baptizor, baptizabimini:
Duijon Taike koise, “Amikhan paribo.” Titia Jisu taikhan ke koise, “Duijon Ami khabole thaka kup pora khabole to hosa ase, aru Moi ki baptizma pora baptizma kori bole ase, etu bhi hobo.
40 sedere autem ad dexteram meam, vel ad sinistram, non est meum dare vobis, sed quibus paratum est.
Kintu Ami laga dyna aru baya phale bohi bole to Moi dibo napare, kintu etu to kun nimite rakhikena ase, tai he pabo.”
41 Et audientes decem cœperunt indignari de Iacobo, et Ioanne.
Aru jitia dos jon chela khan etu kotha hunise, taikhan James aru John duijon ke bisi khong hoise.
42 Iesus autem vocans eos, ait illis: Scitis quia hi, qui videntur principari gentibus, dominantur eis: et principes eorum potestatem habent ipsorum.
Kintu Jisu taikhan ke mati anikena koise, “Tumikhan jani ase na, Porjati khan kun taikhan laga adhikari khan ase koi kene mane, eitu khan pora he taikhan uporte raj kore aru taikhan laga daruga khan pora taikhan uporte adhikar cholai thake.
43 Non ita est autem in vobis, sed quicumque voluerit fieri maior, erit vester minister:
Kintu tumi majot to eneka nahobi, kintu jun dangor hobole mon kore tai tumi laga nokor hobo dibi.
44 et quicumque voluerit in vobis primus esse, erit omnium servus.
Aru jun age hobole mon kore taike sob laga ses te thakibo dibi.
45 Nam et Filius hominis non venit ut ministraretur ei, sed ut ministraret, et daret animam suam redemptionem pro multis.
Kelemane Manu laga Putro bhi sewa lobole aha nohoi, kintu sewa kori bole aru bisi manu ke bacha bole nijor jibon dibole ahise.”
46 Et veniunt Iericho: et proficiscente eo de Iericho, et discipulis eius, et plurima multitudine, filius Timæ Bartimæus cæcus, sedebat iuxta viam mendicans.
Titia taikhan Jericho sheher te ahise. Aru ta te pora Tai aru chela khan aru taikhan logot bisi manu Jericho pora ulai jai thakise, titia Timaeus laga chokra Bartimaeus koi kene andha ekjon rasta kinar te bohi kene bhikh mangi thakise.
47 Qui cum audisset quia Iesus Nazarenus est, cœpit clamare, et dicere: Iesu fili David, miserere mei.
Aru jitia tai etu Nazareth Jisu ase koi kene janise, tai hala kori kene koise, “Jisu, David laga Putro, moike daya koribi!”
48 Et comminabantur ei multi ut taceret. At ille multo magis clamabat: Fili David miserere mei.
Titia bisi manu taike gali dikena chup thaki bole koise. Kintu tai arubi jor pora hala kori kene koise, “David laga Putro, moike daya koribi!”
49 Et stans Iesus præcepit illum vocari. Et vocant cæcum dicentes ei: Animæquior esto: surge, vocat te.
Titia Jisu rukhise aru taike mati bole koise. Etu nimite taikhan pora andha manu ke koise, “Mon dangor koribi! Uthibi! Tai tumike mati ase.”
50 Qui proiecto vestimento suo exiliens, venit ad eum.
Aru tai uthikena tai bahar te lagai thaka kapra ke ulaikene phelai dise aru Jisu logote ahise.
51 Et respondens Iesus dixit illi: Quid tibi vis faciam? Cæcus autem dixit ei: Rabboni, ut videam.
Aru Jisu taike koise, “Moi tumi karone ki kori dibo?” Andha manu Taike jowab dise, “Rabbi, moike dikhi pabo dibi.”
52 Iesus autem ait illi: Vade, fides tua te salvum fecit. Et confestim vidit, et sequebatur eum in via.
Titia Jisu taike koise, “Jai jabi. Tumi laga biswas he tumike bhal kori dise.” Aru etu loge-logote tai dikhibow parise, aru Jisu laga piche korise.
