< Iohannem 6 >
1 Post hæc abiit Iesus trans mare Galilææ, quod est Tiberiadis:
Eitu khan huwa pichete, Jisu Galilee Nodi laga dusra phale jai jaise, juntu ke Tiberias Samundar bhi koi.
2 et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa, quæ faciebat super his, qui infirmabantur.
Titia bisi manu Tai piche kori ahise, kelemane Tai bemari khan ke asurit chihna kaam kori diya karone.
3 Subiit ergo in montem Iesus: et ibi sedebat cum discipulis suis.
Aru Jisu tilla te uthise, aru Tai chela khan logote ta te bohi jaise.
4 Erat autem proximum Pascha dies festus Iudæorum.
-Aru titia Yehudi khan laga Nistar purbb punchi asele.-
5 Cum sublevasset ergo oculos Iesus, et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum, dixit ad Philippum: Unde ememus panes, ut manducent hi?
Jitia Jisu Tai laga suku uthaikene saise, Tai phale dangor bhir ahi thaka dikhise, aru Tai Philip ke koise, “Manu khan pora khabo karone amikhan kot pora roti kinibo paribo?”
6 Hoc autem dicebat tentans eum: ipse enim sciebat quid esset facturus.
-Kintu Tai Philip laga mon sabole tineka he koisele, kelemane Tai nijor ki koribo lage sob jane.-
7 Respondit ei Philippus: Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat.
Philip Taike jowab dise, “Duisoh dinari laga roti pora ekjon ke olop-olop dile bhi naponchibo.”
8 Dicit ei unus ex discipulis eius, Andreas frater Simonis Petri:
Tai chela pora ekjon Simon Peter laga bhai, Andrew Taike koise.
9 Est puer unus hic, qui habet quinque panes ordeaceos, et duos pisces: sed hæc quid sunt inter tantos?
Yate ekjon lora ase, tai logote pansta roti aru duita huru maas ase, kintu iman bisi manu karone etu pora ki koribo paribo?
10 Dixit ergo Iesus: Facite homines discumbere. Erat autem fœnum multum in loco. Discumberunt ergo viri, numero quasi quinque millia.
Titia Jisu koise, “Manu khan ke bohai dibi.”- Etu jagah te ghas bisi thakisele. Karone manu khan ke bohai dise, aru eitu khan ginti korise aru pans hajar nisena thakise.
11 Accepit ergo Iesus panes: et cum gratias egisset, distribuit discumbentibus: similiter et ex piscibus quantum volebant.
Titia Jisu roti loi kene dhanyavad dise aru chela khan ke sob logot bhag kori bole dise, aru tineka maas ke bhi, aru jiman lage iman taikhan ke dise.
12 Ut autem impleti sunt, dixit discipulis suis: Colligite quæ superaverunt fragmenta, ne pereant.
Jitia taikhan khai loise Tai laga chela khan ke koise, “Bachi juwa kha-luwa ke joma kori lobi, kelemane eku bhi nuksan hobo nalage.”
13 Collegerunt ergo, et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus ordeaceis, quæ superfuerunt his, qui manducaverant.
Karone taikhan joma kori loise, aru pans-ta roti khai kene tukra bachi thaka ke baroh-ta tukri bhorta joma kori loise.
14 Illi ergo homines cum vidissent quod Iesus fecerat signum, dicebant: Quia hic est vere propheta, qui venturus est in mundum.
Titia manu khan Tai asurit kaam kori diya ke dikhi kene koise, “Etu duniya te ahibole thaka bhabobadi to hosa te bhi etu ase.”
15 Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum, et facerent eum regem, fugit iterum in montem ipse solus.
Karone manu khan ahi Taike joborjosti dhori kene raja bonai dibole bhabi thaka Tai jani kene ekbar aru Tai ekla pahar te jai jaise.
16 Ut autem sero factum est, descenderunt discipuli eius ad mare.
Jitia saam hoise, Tai chela khan nodi kinar te jaise.
17 Et cum ascendissent navim, venerunt trans mare in Capharnaum: et tenebræ iam factæ erant: et non venerat ad eos Iesus.
Aru naw te jai kene nodi paar Capernaum town phale jaise, etu somoi andhera hoise, aru Jisu titia bhi taikhan logote aha nai.
18 Mare autem, vento magno flante, exurgebat.
Titia andhi karone samundar te hawa mari bole lagise.
19 Cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta, vident Iesum ambulantem supra mare, et proximum navi fieri, et timuerunt.
Jitia taikhan laga naw to tin nohoile chari mile nisena chari jaise titia taikhan Jisu panite khujkari kene naw usorte aha dikhise aru taikhan bhoi khaise.
20 Ille autem dicit eis: Ego sum, nolite timere.
Kintu Jisu taikhan ke koise, “Moi ase! Bhoi nokoribi.”
21 Voluerunt ergo accipere eum in navim: et statim navis fuit ad terram, in quam ibant.
Titia taikhan Taike naw te lobole taiyar hoise, aru joldi etu naw kot te jabole ase ta te punchi jaise.
22 Altera die, turba, quæ stabat trans mare, vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una, et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navim, sed soli discipuli eius abiissent:
Aru dusra din bhi manu khan samundar paar te thaki jaise, taikhan ta te ekta naw he dikhise, aru Jisu to taikhan logote etu naw te ja-a nai, khali chela khan he jaise.
23 aliæ vero supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum ubi manducaverunt panem, gratias agente Domino.
Hoilebi, Tiberias phale pora dusra nawkhan bisi ahise, kun to jagate Probhu he roti loi Isor ke dhanyavad dikene taikhan roti khai sele.
24 Cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi, neque discipuli eius, ascenderunt in naviculas, et venerunt Capharnaum quærentes Iesum.
Jitia manu khan ta te Jisu aru chela khan ke pa-a nai, taikhan aru naw te uthijaise, aru Jisu ke bisari kene Capernaum phale ahise.
25 Et cum invenissent eum trans mare, dixerunt ei: Rabbi, quando huc venisti?
Aru nodi paar te Taike paikene koise, “Rabbi, Apuni kitia yate ahi jaise?”
26 Respondit eis Iesus, et dixit: Amen, amen dico vobis: quæritis me non quia vidistis signa, sed quia manducastis ex panibus, et saturati estis.
Jisu taikhan ke jowab dise, “Moi Tumikhan ke hosa kobo, tumikhan chihna dikha karone nohoi, kintu tumikhan pet bhorta roti khabo para karone Moike bisari ase.”
27 Operamini non cibum, qui perit, sed qui permanet in vitam æternam, quem Filius hominis dabit vobis. Hunc enim Pater signavit Deus. (aiōnios )
Nost hobole laga kha luwa karone kaam na koribi, kintu juntu kha luwa anondo jibon tak thakibo, jun to Manu laga Putro he Tumikhan ke dibole ase, etu karone porishram koribi, kelemane Baba Isor he Tai uporte mohor lagai loise.” (aiōnios )
28 Dixerunt ergo ad eum: Quid faciemus ut operemur opera Dei?
Titia taikhan Taike koise, “Isor laga kaam kori bole amikhan ki koribo lage?”
29 Respondit Iesus, et dixit eis: Hoc est opus Dei, ut credatis in eum quem misit ille.
Jisu taikhan ke jowab te koise, “Etu he Isor laga kaam ase: Junke Tai pathaise, Taike biswas koribi.”
30 Dixerunt ergo ei: Quod ergo tu facis signum ut videamus, et credamus tibi? quid operaris?
Karone taikhan Taike koise, “Tinehoile Apuni amikhan ke ki chihna dikha bo, juntu saikene amikhan Apuni ke biswas kori lobo? Apuni ki koribo?
31 Patres nostri manducaverunt manna in deserto, sicut scriptum est: Panem de cælo dedit eis manducare.
Amikhan laga baba khan jongol te manna khaise, ‘Tai he khabole sorgo pora dise, Shastro te eneka likha ase.’”
32 Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen dico vobis: Non Moyses dedit vobis panem de cælo, sed Pater meus dat vobis panem de cælo verum.
Titia Jisu taikhan ke koise, “Moi tumikhan ke hosa kobo, sorgo pora roti tumikhan ke diya to Moses nohoi, kintu Moi laga Baba he hosa laga roti tumikhan ke dise.
33 Panis enim Dei est, qui de cælo descendit, et dat vitam mundo.
Kelemane Isor laga roti etu ase, jun sorgo pora ahi kene duniya ke jibon di thake.”
34 Dixerunt ergo ad eum: Domine, semper da nobis panem hunc.
Titia taikhan Taike koise, “Sahab, etu roti hodai amikhan ke di thakibi.”
35 Dixit autem eis Iesus: Ego sum panis vitæ: qui venit ad me, non esuriet: et qui credit in me, non sitiet umquam.
Aru Jisu taikhan ke koise, “Moi he jibon roti ase; jun Moi logote ahe tai kitia bhi bhukh nalagibo, aru jun Moike biswas koribo tai kitia bhi aru pyasa nohobo.
36 Sed dixi vobis quia et vidistis me, et non creditis.
Kintu tumikhan Moike dikhi paise, kintu biswas nakore, etu Moi tumikhan ke koi dise.
37 Omne quod dat mihi Pater, ad me veniet: et eum, qui venit ad me, non eiiciam foras:
Baba pora jun khan Moike dise, taikhan sob Moi logote ahibo aru kun Moi logote ahibo, taike Moi kitia bhi nacharibo.
38 quia descendi de cælo, non ut faciam voluntatem meam, sed voluntatem eius, qui misit me.
Kelemane Moi nijor itcha te nohoi, kintu Moike pathai diya laga itcha pora kori bole Moike sorgo pora niche anise.
39 Hæc est autem voluntas eius, qui misit me, Patris: ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resuscitem illud in novissimo die.
Aru Moike pathai diya Jon laga itcha etu ase, Tai kun pora Moike ki dise, eitu khan ekjon bhi naharaikena, hekh dinte sobke uthabo.
40 Hæc est autem voluntas Patris mei, qui misit me: ut omnis, qui videt Filium, et credit in eum, habeat vitam æternam, et ego resuscitabo eum in novissimo die. (aiōnios )
Kelemane Ami laga Baba laga itcha etu ase, jun Putro ke dikhibo, aru Taike biswas koribo, etu anondo jibon pabo aru Moi hekh dinte taike uthai lobo.” (aiōnios )
41 Murmurabant ergo Iudæi de illo, quia dixisset: Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi,
Titia Yehudi khan Tai bhirodh kotha korise, kelemane Tai koise, “Sorgo pora aha roti Moi he ase.”
42 et dicebant: Nonne hic est Iesus filius Ioseph, cuius nos novimus patrem, et matrem? Quomodo ergo dicit hic: Quia de cælo descendi?
Aru taikhan majote eneka hudi thakise, “Etu Joseph laga chokra Jisu nohoi, jun laga ama baba amikhan jane? Tai kele eneka koi ase, ‘Moi sorgo pora ahise’?”
43 Respondit ergo Iesus, et dixit eis: Nolite murmurare in invicem:
Karone Jisu taikhan ke koise, “Tumikhan apaste kotha na koribi.
44 nemo potest venire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum: et ego resuscitabo eum in novissimo die.
Moike pathai diya Moi laga Baba he loi ani nadile, kun bhi Moi logote ahibo na paribo, aru Moi hekh dinte taike uthai dibo.
45 Est scriptum in Prophetis: Et erunt omnes docibiles Dei. Omnis, qui audivit a Patre, et didicit, venit ad me.
Bhabobadi khan pora likha eneka ase, ‘Aru taikhan sobke Isor pora sikhai lobo.’ Kun pora Baba laga kotha hunise aru sikhi loise taikhan he Moi logote ahibo.
46 Non quia Patrem vidit quisquam, nisi is, qui est a Deo, hic vidit Patrem.
Kun bhi Baba ke dikha nai, khali Tai Jun Isor pora ahise- Tai he Baba ke dikhise.
47 Amen, amen dico vobis: Qui credit in me, habet vitam æternam. (aiōnios )
Moi tumikhan ke hosa kobo, jun Moike biswas koribo, tai anonto jibon pabo. (aiōnios )
49 Patres vestri manducaverunt manna in deserto, et mortui sunt.
Tumi baba laga baba khan jongol te manna khaise, aru morise.
50 Hic est panis de cælo descendens: ut si quis ex ipso manducaverit, non moriatur.
Etu roti to sorgo pora nichete ahise, aru manu khan etu khabo hoile bhi namoribo.
51 Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi. Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum: et panis, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita. (aiōn )
Sorgo pora aha jibon laga roti Moi ase. Jodi kunba etu roti khabo, tai anondo jibon pabo, aru ki roti jibon karone Moi duniya ke dibole ase, etu Moi laga mangso ase.” (aiōn )
52 Litigabant ergo Iudæi ad invicem, dicentes: Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum?
Etu huni kene Yehudi khan apaste kotha namila hoise, “Etu manu kineka kori Tai mangso amikhan ke khabole dibo paribo?”
53 Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen dico vobis: Nisi manducaveritis carnem Filii hominis, et biberitis eius sanguinem, non habebitis vitam in vobis.
Titia Jisu taikhan ke koise, “Moi tumikhan ke hosa kobo, tumikhan Manu laga Putro laga mangso aru Tai laga khun jodi nakhabo, tinehoile tumikhan logote jibon nathakibo.
54 Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, habet vitam æternam: et ego resuscitabo eum in novissimo die. (aiōnios )
Jun Moi laga mangso khabo, aru Moi laga khun khabo, anonto jibon tai laga ase, aru Moi hekh dinte taike uthai lobo. (aiōnios )
55 Caro enim mea, vere est cibus: et sanguis meus, vere est potus.
Kelemane Moi laga mangso he asol kha luwa ase, aru Moi laga khun bhi asol laga khun ase.
56 qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.
Jun Moi laga mangso khabo aru Moi laga khun khabo tai Moi logote ase, aru Moi tai logote ase.
57 Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem: et qui manducat me, et ipse vivet propter me.
Jivit Baba he Moike pathaise, aru Moi Baba karone jivit ase, tineka jun Moike khabo, tai bhi Moi karone jivit hobo.
58 Hic est panis, qui de cælo descendit. Non sicut manducaverunt patres vestri manna, et mortui sunt. Qui manducat hunc panem, vivet in æternum. (aiōn )
Etu to sorgo pora aha roti ase, tumikhan laga baba khan manna khaise aru mori jaise, jun bhi etu roti khabo, tai anonto tak jinda thakibo.” (aiōn )
59 Hæc dixit in synagoga docens, in Capharnaum.
Tai etu kotha khan sob Capernaum laga mondoli te thaka somoite manu khan ke sikhai thakise.
60 Multi ergo audientes ex discipulis eius, dixerunt: Durus est hic sermo, et quis potest eum audire?
Karone Tai chela khan jitia etu hunise taikhan koise, “Etu kotha to bisi digdar kotha ase, eitu khan to kun mani bole paribo?
61 Sciens autem Iesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius, dixit eis: Hoc vos scandalizat?
Jitia Tai chela khan etu kotha patise, Jisu jani kene taikhan ke koise, “Etu kotha karone tumikhan thogar lagise?
62 Si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius?
Aru jodi Manu laga Putro age te thaka jagate wapas uporte juwa tumikhan dikhile kineka hobo?
63 Spiritus est, qui vivificat: caro non prodest quidquam. verba, quæ ego locutus sum vobis, spiritus et vita sunt.
Jibon di thaka to Atma ase, gaw to eku labh nai, Moi tumikhan ke kowa khan to atma ase, aru jibon bhi ase.
64 Sed sunt quidam ex vobis, qui non credunt. Sciebat enim ab initio Iesus qui essent non credentes, et quis traditurus esset eum.
Kintu tumikhan majote kunba biswas nakora ase.” Kelemane Jisu he shuru pora jani ase, kun biswas nakore aru kun Taike thogai dibole ase.
65 Et dicebat: Propterea dixi vobis, quia nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre meo.
Aru tai koise, “Etu karone, Moi tumikhan ke koise, jitia tak Baba pora bordan nadibo kun bhi Moi logote ahibo na paribo.”
66 Ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro: et iam non cum illo ambulabant.
Etu kotha karone Tai chela khan bisi Taike chari kene wapas jai jaise.
67 Dixit ergo Iesus ad duodecim: Numquid et vos vultis abire?
Titia Jisu pora baroh jonke koise, “Tumikhan bhi wapas jabole mon kora nai na?”
68 Respondit ergo ei Simon Petrus: Domine, ad quem ibimus? verba vitæ æternæ habes. (aiōnios )
Kintu Simon Peter Taike jowab dise, “Probhu amikhan kun logote jabo? Anondo jibon laga vachan to Apuni logote ase, (aiōnios )
69 et nos credidimus, et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei.
aru amikhan biswas kori ase, aru jani ase, Apuni he Isor laga Pobitro Jon ase.”
70 Respondit eis Iesus: Nonne ego vos duodecim elegi: et ex vobis unus diabolus est?
Jisu taikhan ke jowab dise, “Moi he tumikhan baroh jonke basi loise nohoi, aru tumikhan majote ekjon saitan ase?”
71 Dicebat autem Iudam Simonis Iscariotem: hic enim erat traditurus eum, cum esset unus ex duodecim.
Tai Simon laga chokra Iscariot Judas laga kotha koi asele, kelemane tai he Taike thogai dibole jon ase, baroh jon majote ekjon tai asele.