< Iohannem 18 >

1 Hæc cum dixisset Iesus, egressus est cum discipulis suis trans Torrentem Cedron, ubi erat hortus, in quem introivit ipse, et discipuli eius.
Əysa bularni eytⱪandin keyin, muhlisliri bilǝn billǝ taxⱪiriƣa qiⱪip Kidron jilƣisining u ⱪetiƣa ɵtti. U yǝrdǝ bir baƣqǝ bar idi. Əysa bilǝn muhlisliri u baƣqigǝ kirdi.
2 Sciebat autem et Iudas, qui tradebat eum, locum: quia frequenter Iesus convenerat illuc cum discipulis suis.
Uningƣa satⱪunluⱪ ⱪilidiƣan Yǝⱨudamu u yǝrni bilǝtti, qünki Əysa muhlisliri bilǝn pat-pat u yǝrdǝ yiƣilip olturatti.
3 Iudas ergo cum accepisset cohortem, et a Pontificibus, et Pharisæis ministros, venit illuc cum laternis, et facibus, et armis.
Xuning bilǝn Yǝⱨuda bir top Rim lǝxkǝrliri bilǝn bax kaⱨinlar ⱨǝm Pǝrisiylǝr ǝwǝtkǝn ⱪarawullarni baxlap bu yǝrgǝ kǝldi. Ularning ⱪollirida panus, mǝx’ǝl wǝ ⱪorallar bar idi.
4 Iesus itaque sciens omnia, quæ ventura erant super eum, processit, et dixit eis: Quem quæritis?
Əysa bexiƣa qüxidiƣanlarning ⱨǝmmisini bilip, ularning aldiƣa qiⱪip: — Kimni izdǝysilǝr? — dǝp soridi.
5 Responderunt ei: Iesum Nazarenum. Dicit eis Iesus: Ego sum. Stabat autem et Iudas, qui tradebat eum, cum ipsis.
Nasarǝtlik Əysani, — dǝp jawab berixti ular. Əysa ularƣa: — Mana mǝn bolimǝn, — dedi. (Uningƣa satⱪunluⱪ ⱪilƣan Yǝⱨudamu ularning arisida turatti).
6 Ut ergo dixit eis: Ego sum: abierunt retrorsum, et ceciderunt in terram.
Əysa: «Mana mǝn bolimǝn» dewidi, ular arⱪisiƣa yenip yǝrgǝ yiⱪilixti.
7 Iterum ergo interrogavit eos: Quem quæritis? Illi autem dixerunt: Iesum Nazarenum.
Xuning bilǝn Əysa ulardin yǝnǝ bir ⱪetim: — Kimni izdǝysilǝr? — dǝp soridi. — Nasarǝtlik Əysani, — deyixti ular.
8 Respondit Iesus: Dixi vobis, quia ego sum: si ergo me quæritis, sinite hos abire.
Əysa: — Silǝrgǝ eyttimƣu, mǝn xu bolimǝn. Əgǝr izdigininglar mǝn bolsam, bularni kǝtkili ⱪoyunglar, — dedi.
9 Ut impleretur sermo, quem dixit: Quia quos dedisti mihi, non perdidi ex eis quemquam.
Buning bilǝn ɵzining: «[Ata], Sǝn manga bǝrgǝnlǝrdin ⱨeqⱪaysisini yittürmidim» degǝn sɵzi ǝmǝlgǝ axuruldi.
10 Simon ergo Petrus habens gladium eduxit eum: et percussit pontificis servum: et abscidit auriculam eius dexteram. Erat autem nomen servo Malchus.
Simon Petrusning yenida bir ⱪiliq bolƣaq, u xuan uni suƣurup, bax kaⱨinning qakiriƣa birni urup, ong ⱪuliⱪini xilip qüxürüwǝtti. Qakarning ismi Malkus idi.
11 Dixit ergo Iesus Petro: Mitte gladium tuum in vaginam. Calicem, quem dedit mihi Pater, non bibam illum?
Əysa Petrusⱪa: — Ⱪiliqni ƣilapⱪa sal! Ata manga tapxurƣan ⱪǝdǝⱨni iqmǝmdim? — dedi.
12 Cohors ergo, et tribunus, et ministri Iudæorum comprehenderunt Iesum, et ligaverunt eum:
Xuning bilǝn, lǝxkǝrlǝr topi bilǝn mingbexi ⱨǝm Yǝⱨudiylarning ⱪarawulliri Əysani tutup baƣlaxti.
13 Et adduxerunt eum ad Annam primum, erat enim socer Caiphæ, qui erat pontifex anni illius.
Andin uni aldi bilǝn Annasning aldiƣa elip berixti. Annas bolsa xu yili bax kaⱨin bolup turƣan Ⱪayafaning ⱪeynatisi idi.
14 Erat autem Caiphas, qui consilium dederat Iudæis: Quia expedit, unum hominem mori pro populo.
Burun Yǝⱨudiy kengǝxmisidikilǝrgǝ: «Pütün hǝlⱪning [ⱨalak boluxining] orniƣa, birla adǝmning ular üqün ⱨalak boluxi yahxi» dǝp mǝsliⱨǝt bǝrgǝn kixi dǝl xu Ⱪayafa idi.
15 Sequebatur autem Iesum Simon Petrus, et alius discipulus. Discipulus autem ille erat notus pontifici, et introivit cum Iesu in atrium pontificis.
Əmdi Simon Petrus bilǝn yǝnǝ bir muhlis Əysaning kǝynidin ǝgixip barƣanidi. U muhlis bax kaⱨinƣa tonux bolƣaqⱪa, bax kaⱨinning sariyiƣa Əysa bilǝn tǝng kirdi.
16 Petrus autem stabat ad ostium foris. Exivit ergo discipulus alius, qui erat notus pontifici, et dixit ostiariæ: et introduxit Petrum.
Lekin Petrus bolsa dǝrwazining sirtida ⱪaldi. Xunga bax kaⱨinƣa tonux bolƣan ⱨeliⱪi muhlis taxⱪiriƣa qiⱪip, dǝrwaziwǝn ⱪiz bilǝn sɵzlixip, Petrusni iqkirigǝ baxlap kirdi.
17 Dicit ergo Petro ancilla ostiaria: Numquid et tu ex discipulis es hominis istius? Dicit ille: Non sum.
Dǝrwaziwǝn bolƣan xu dedǝk Petrustin: — Sǝnmu bu adǝmning muhlisliridin ǝmǝsmu? — dǝp soridi. Yaⱪ, ǝmǝs, — dedi Petrus.
18 Stabant autem servi, et ministri ad prunas: quia frigus erat, et calefaciebant se: erat autem cum eis et Petrus stans, et calefaciens se.
Əmdi ⱨawa soƣuⱪ bolƣanliⱪi üqün, qakarlar wǝ ⱪarawullar xahardin gülhan yaⱪⱪan bolup, uning qɵrisidǝ issinip turuxatti. Petrusmu ularning yenida turup issindi.
19 Pontifex ergo interrogavit Iesum de discipulis suis, et de doctrina eius.
Bax kaⱨin bolsa Əysadin muhlisliri toƣruluⱪ wǝ tǝlimi toƣruluⱪ soal soraxⱪa baxlidi.
20 Respondit ei Iesus: Ego palam locutus sum mundo: ego semper docui in synagoga, et in templo, quo omnes Iudæi conveniunt: et in occulto locutus sum nihil.
Əysa uningƣa jawabǝn mundaⱪ bǝrdi: — Mǝn hǝlⱪ-alǝm aldida axkara sɵz ⱪilƣanmǝn, barliⱪ Yǝⱨudiylar yiƣilidiƣan sinagoglarda wǝ ibadǝthanida daim tǝlim berip kǝldim, mǝn yoxurun ⱨeqnemǝ demidim.
21 Quid me interrogas? interroga eos, qui audierunt quid locutus sim ipsis: ecce hi sciunt quæ dixerim ego.
Bularni nemixⱪa mǝndin soraysǝn? Eytⱪan sɵzlirimni angliƣanlardin soriƣin; mana, ular nemǝ degǝnlikimni bilidu.
22 Hæc autem cum dixisset, unus assistens ministrorum dedit alapam Iesu, dicens: Sic respondes pontifici?
Əysa bu sɵzlǝrni ⱪilƣanda, yenida turƣan ⱪarawullardin biri uni bir kaqat urup: — Bax kaⱨinƣa muxundaⱪ jawab ⱪayturamsǝn? — dedi.
23 Respondit ei Iesus: Si male locutus sum, testimonium perhibe de malo: si autem bene, quid me cædis?
— Əgǝr yaman sɵz ⱪilƣan bolsam, uning yaman ikǝnlikini kɵpqilikning aldida kɵrsǝtkin. Əmma eytⱪanlirim durus bolsa, meni nemǝ üqün urisǝn? — dedi Əysa uningƣa.
24 Et misit eum Annas ligatum ad Caipham pontificem.
Buning bilǝn Annas uni baƣlaⱪliⱪ peti bax kaⱨin Ⱪayafaƣa yollidi.
25 Erat autem Simon Petrus stans, et calefaciens se. Dixerunt ergo ei: Numquid et tu ex discipulis eius es? Negavit ille, et dixit: Non sum.
Simon Petrus [otning] aldida issinip turuwatⱪanidi. [Yenidikilǝr]: — Sǝnmu uning muhlisliridin ǝmǝsmiding? — deyixti. — Yaⱪ, ǝmǝsmǝn, — dǝp tandi Petrus.
26 Dicit ei unus ex servis pontificis, cognatus eius, cuius abscidit Petrus auriculam: Nonne ego te vidi in horto cum illo?
U yǝrdǝ bax kaⱨinning qakarliridin, Petrus ⱪuliⱪini kesip taxliƣan kixigǝ tuƣⱪan birsi bar idi. U Petrusⱪa: — Baƣqidǝ seni uning bilǝn billǝ kɵrgǝnidimƣu?! — dedi.
27 Iterum ergo negavit Petrus: et statim gallus cantavit.
Petrus yǝnǝ tandi. Dǝl xu qaƣda horaz qillidi.
28 Adducunt ergo Iesum a Caipha in prætorium. Erat autem mane: et ipsi non introierunt in prætorium, ut non contaminarentur, sed ut manducarent Pascha.
Andin ular Əysani Ⱪayafaning yenidin rimliⱪ waliyning ordisiƣa elip kǝldi (xu qaƣda tang atⱪanidi). Uni elip kǝlgǝn [Yǝⱨudiylar] bolsa ɵzimizni napak ⱪilip bulƣimayli dǝp, ordiƣa kirmidi. Bolmisa ɵtüp ketix ⱨeytining dastihinidin ƣizalinalmaytti.
29 Exivit ergo Pilatus ad eos foras, et dixit: Quam accusationem affertis adversus hominem hunc?
Xunga [waliy] Pilatus sirtⱪa qiⱪip, ularning aldiƣa berip ularƣa: — Bu adǝmning üstidin nemǝ ǝrz ⱪilisilǝr? — dǝp soridi.
30 Responderunt, et dixerunt ei: Si non esset hic malefactor, non tibi tradidissemus eum.
Ular: — Bu adǝm jinayǝtqi bolmisa, uni sizgǝ tapxurmiƣan bolattuⱪ, — dǝp jawab berixti.
31 Dixit ergo eis Pilatus: Accipite eum vos, et secundum legem vestram iudicate eum. Dixerunt ergo ei Iudæi: Nobis non licet interficere quemquam.
— Uni ɵzünglar elip ketip, ɵz ⱪanununglar boyiqǝ ⱨɵküm qiⱪiringlar! — dedi Pilatus ularƣa. Yǝⱨudiylar: — Bizning ⱨeqkimni ɵlümgǝ mǝⱨkum ⱪilix ⱨoⱪuⱪimiz yoⱪ tursa, — deyixti.
32 Ut sermo Iesu impleretur, quem dixit, significans qua morte esset moriturus.
Bu ixlar Əysaning ɵzi ⱪandaⱪ ɵlüm bilǝn ɵlüdiƣini toƣrisidiki aldin eytⱪan bexarǝtlik sɵzining ǝmǝlgǝ axuruluxi üqün yüz bǝrdi.
33 Introivit ergo iterum in prætorium Pilatus, et vocavit Iesum, et dixit ei: Tu es rex Iudæorum?
Andin Pilatus yǝnǝ ordisiƣa kirip, Əysani qaⱪirtip, uningdin: — Sǝn Yǝⱨudiylarning padixaⱨimu? — dǝp soridi.
34 Respondit Iesus: A temetipso hoc dicis, an alii dixerunt tibi de me?
Əysa uningƣa: — Bu soalni ɵzüng sorawatamǝsǝn, yaki baxⱪilar mǝn toƣruluⱪ sanga xundaⱪ eytⱪanmu? — dedi.
35 Respondit Pilatus: Numquid ego Iudæus sum? Gens tua, et pontifices tradiderunt te mihi: quid fecisti?
— Mǝn bir Yǝⱨudiymu?! Seni manga tapxurƣanlar ɵz hǝlⱪing wǝ bax kaⱨinlarƣu! Nemǝ [jinayǝt] ɵtküzgǝniding? — dedi Pilatus.
36 Respondit Iesus: Regnum meum non est de hoc mundo. si ex hoc mundo esset regnum meum, ministri mei utique decertarent ut non traderer Iudæis: nunc autem regnum meum non est hinc.
Əysa jawabǝn: — Mening padixaⱨliⱪim bu dunyaƣa tǝwǝ ǝmǝstur. Əgǝr bu dunyaƣa tǝwǝ bolƣan bolsa, hizmǝtqilirim mening Yǝⱨudiylarƣa tapxurulmasliⱪim üqün jǝng ⱪiliwatⱪan bolatti. Ⱨalbuki, mening padixaⱨliⱪim bu yǝrgǝ tǝwǝ ǝmǝstur, — dedi.
37 Dixit itaque ei Pilatus: Ergo rex es tu? Respondit Iesus: Tu dicis quia rex sum ego. Ego in hoc natus sum, et ad hoc veni in mundum, ut testimonium perhibeam veritati: omnis, qui est ex veritate, audit vocem meam.
Xunga Pilatus uningƣa: — Undaⱪta, sǝn padixaⱨmu? Əysa jawabǝn: — Xundaⱪ, eytⱪiningdǝk, padixaⱨmǝn. Mǝn xuningƣa tuƣulƣanmǝn, wǝ xuningƣa dunyaƣa kǝldim: — ⱨǝⱪiⱪǝtkǝ guwaⱨliⱪ berixim üqündin ibarǝttur. Ⱨǝⱪiⱪǝtkǝ tǝwǝ bolƣan ⱨǝrbir kixi bolsa mening awazimƣa ⱪulaⱪ salidu, — dedi.
38 Dicit ei Pilatus: Quid est veritas? Et cum hoc dixisset, iterum exivit ad Iudæos, et dicit eis: Ego nullam invenio in eo causam.
Pilatus uningdin: — «Ⱨǝⱪiⱪǝt» degǝn nemǝ? — dǝp soridi. Pilatus muxularni dǝp, yǝnǝ taxⱪiriƣa, Yǝⱨudiylarning aldiƣa qiⱪip ularƣa: — Mǝn uningdin ⱨeqⱪandaⱪ jinayǝt tapalmidim.
39 Est autem consuetudo vobis ut unum dimittam vobis in Pascha: vultis ergo dimittam vobis regem Iudæorum?
Lekin ⱨǝr yili ɵtüp ketix ⱨeytida silǝr üqün [mǝⱨbuslardin] birni ⱪoyup berix ⱪaidǝm bar. Xunga bu «Yǝⱨudiylarning padixaⱨi»ni silǝrgǝ ⱪoyup beriximni halamsilǝr? — dedi.
40 Clamaverunt ergo rursum omnes, dicentes: Non hunc, sed Barabbam. Erat autem Barabbas latro.
Ularning ⱨǝmmisi jawab berip: — Bu adǝmni ǝmǝs, Barabbasni ⱪoyup bering! — dǝp ⱪiyⱪas-sürǝn selixti (Barabbas bolsa bir ⱪaraⱪqi idi).

< Iohannem 18 >