Job 9
1 Et respondens Iob, ait:
Konsa, Job te reponn. Li te di:
2 Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
“Anverite, mwen konnen sa se vrè; alò, kijan yon nonm kapab genyen dwa devan Bondye?
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
Si yon moun te vle diskite avèk Li, li pa t ap kab byen reponn li menm yon fwa nan mil.
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Bondye saj nan kè e pwisan nan fòs; se kilès ki konn reziste ak Li san donmaj?
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Se Li Menm ki deplase mòn yo, ki jan yo pa menm konnen, lè Li boulvèse yo nan fachez Li.
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
Li souke latè sòti nan plas li, e fè pilye fondasyon li yo tranble.
7 Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
Li kòmande solèy la pou l pa klere e ki mete yon so sou zetwal yo.
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
Se Li menm sèl ki rale lonje syèl yo e bese vag lanmè yo.
9 Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
Li sèl ki fè sou syèl la gwo Ourse la ak Orion an, avèk Pleiades yo, avèk chanm ki nan sid yo.
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
Li menm ki fè gwo bagay mèvèy yo, avèk zèv mèvèy san kontwòl yo.
11 Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
Si Li ta vin pase bò kote mwen, mwen pa t ap wè L. Si Li ta depase m nan wout, mwen pa t ap apèsi L.
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
Gade byen, Li rache retire, se kilès ki ka anpeche L? Kilès ki ka di L: ‘Kisa w ap fè la a’?
13 Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
“Bondye p ap detounen kòlè Li. Anba Li, byen akwoupi, se asistan a Rahab yo.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
Kijan mwen kab reponn Li, e chwazi pwòp pawòl mwen yo devan L?
15 Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
Paske malgre mwen te gen rezon, mwen pa t kab reponn. Mwen ta oblije mande gras a Jij mwen an.
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
Menmsi mwen te rele, e Li te reponn mwen, mwen pa t ap kab kwè ke Li ta koute vwa m.
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
Paske Li fin brize m nèt ak yon tanpèt, e ogmante blese mwen yo san koz.
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
Li pa lèse m pran souf, men fè m debòde ak sa ki anmè.
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
Men pou pouvwa, men gade, se Li menm ki gen fòs! Epi pou jistis, se kilès menm k ap voye pwosè vèbal bay Li menm?
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Malgre mwen dwat, bouch mwen ap kondane m; malgre mwen san tò, Li va deklare m koupab.
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
Mwen inosan; mwen pa okipe mwen menm; mwen rayi lavi m.
22 Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
“Tout se menm bagay. Akoz sa mwen di Li detwi inosan yo avèk koupab yo.’
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
Si frèt la vin touye sibitman, l ap moke dezolasyon inosan an.
24 Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
Ak lemonn nan ki sede nan men a mechan yo, Li fin kouvri figi a jij latè yo. Si se pa Li menm, eh byen se kilès?
25 Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
“Alò, jou m yo vin pi rapid pase yon nonm k ap fè kous; Yo kouri ale. Yo pa wè anyen ki bon.
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
Yo glise pase tankou kannòt k ap pase nan wozo, tankou yon èg ki vole plonje sou viktim li.
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Malgre mwen di ke m va bliye plent mwen, ke m va kite figi tris la pou fè kè kontan,
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
mwen krent tout doulè mwen yo. Mwen konnen ke Ou p ap bliye fot mwen yo.
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Mwen gen tan fin jije koupab. Konsa, poukisa mwen ta dwe fè fòs anven?
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
Si m ta lave m nèt ak lanèj, e pwòpte men m ak savon lesiv ki fò,
31 Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
malgre sa, Ou ta plonje mwen nan kanal la, e pwòp rad mwen yo ta vin rayi m.
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
Paske Li pa yon nonm kon mwen, pou m ta reponn Li, pou nou ta kab rive nan tribinal ansanm.
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Nanpwen moun ki pou fè antant antre nou, ki ta kab mete men l sou nou toulède.
34 Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
Kite Li retire baton Li sou mwen, e pa kite laperèz Li plen m ak gwo latèrè.
35 Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
Konsa, mwen ta pale san fè laperèz devan L; men mwen pa kab konsa pou kont mwen.”
