Job 9
1 Et respondens Iob, ait:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
