Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Markaasaa Bildad oo ahaa reer Shuuxii u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
Ilaa goormaad waxyaalahan ku hadlaysaa? Oo ilaa goormaa erayada afkaagu ahaanayaan sida dabayl xoog badan?
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
War ma Ilaah baa garsooridda qalloociya? Mase Ilaaha Qaadirka ah baa caddaaladda qalloociya?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
Haddii carruurtaadii ay isaga ku dembaabeen, Wuxuu iyagii u gacangeliyey xadgudubkoodii.
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Haddaad aad u barido Ilaah, Oo aad baryootankaaga hor dhigto Qaadirka,
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
Haddaad daahir ahaan lahayd oo aad qummanaan lahayd, Sida xaqiiqada ah haatan wuu kuu toosi lahaa, Oo hoyga xaqnimadaadana wuu barwaaqayn lahaa.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Oo in kastoo bilowgaagii yaraa, Haddana ugudambaystaadu aad bay u weynaan lahayd.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
Waan ku baryayaaye bal qarniyadii hore wax weyddii, Oo bal soo garwaaqso waxyaalihii ay awowayaashood fatasheen,
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
(Waayo, innagu waxaynu nahay qoonkii shalayto oo qudha, oo waxba garan mayno, Maxaa yeelay, cimrigeenna aan dhulka joognaa waa sida hoos oo kale.)
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
War sow iyagu wax kuma bari doonaan, oo wax kuuma sheegi doonaan, Oo sow qalbigooda kaalama hadli doonaan?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
War miyaa cawdu ka bixi kartaa meel aan dhoobo lahayn? Cawsduurkuse miyuu bixi karaa biyola'aantood?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Intuu weli cagaarka yahay oo aan la gooyn, Wuu ka hor engegaa dhalatada kale oo dhan.
13 Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
Kuwa Ilaah illooba oo dhan wadiiqooyinkoodu waa sidaas oo kale, Oo ninkii cibaadalaawe ah rajadiisuna way baabba'daa.
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
Oo kaas kalsoonaantiisu way kala jajabtaa, Oo aaminaaddiisuna waa sida xuubcaaro oo kale.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
Wuxuu ku tiirsan doonaa gurigiisa, laakiinse gurigiisu ma taagnaan doono. Aad buu u xajin doonaa, laakiinse siima uu adkaan doono innaba.
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
Isagu waa ku cagaar qorraxda, Oo laamihiisa curdanka ahuna waxay ka soo kor baxaan beertiisa.
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Oo xididdadiisuna waxay isku duuduubaan taallo dhagaxyo ah, Oo wuxuu fiiriyaa meesha dhagaxyada.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Isaga haddii meeshiisa laga baabbi'iyo, Markaasay inkiri doontaa isaga, oo waxay odhan doontaa, Anigu kumaba arag.
19 Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Farxadda jidkiisu waa sidaas, Oo waxaa dhulka ka soo bixi doona kuwa kaleto.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
Ilaah marnaba xoori maayo nin qumman, Kuwa sharka falase tiirin maayo.
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
Wuxuu afkaaga ka buuxin doonaa qosol, Bushimahaagana qaylo farxad leh,
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Kuwa ku neceb waxay xidhan doonaan ceeb, Teendhada sharrowyaduna mar dambe siima jiri doonto.
