Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
| آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: |
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
| ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه می‌دهی؟ حرفهای تو باد هواست! |
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
| آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا می‌گذارد؟ |
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
| فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود. |
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
| ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن. |
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
| اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را می‌شنود و تو را اجابت می‌کند و خانهٔ تو را برکت می‌دهد. |
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
| عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشته‌ات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد. |
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
| از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند. |
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
| ما آنقدر زندگی نکرده‌ایم که همه چیز را بدانیم. |
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
| تو می‌توانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که |
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
| آیا گیاه پاپیروس می‌تواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمی‌میرد؟ |
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
| آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمی‌شود؟ |
13 Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
| همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است. |
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
| شخص بی‌خدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند. |
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
| اگر به آن تکیه نماید، می‌افتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمی‌دارد. |
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
| او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه می‌شود و شاخه‌هایش در باغ گسترده می‌گردند. |
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
| در میان سنگها ریشه می‌دواند و خود را محکم نگه می‌دارد. |
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
| ولی وقتی آن را از ریشه می‌کنند دیگر کسی آن را به یاد نمی‌آورد، |
19 Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
| و گیاهان دیگری روییده جای آن را می‌گیرند. چنین است عاقبت شخص بی‌خدا. |
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
| ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمی‌گوید و بدکاران را کامیاب نمی‌گرداند. |
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
| او بار دیگر دهانت را از خنده و فریادهای شادی پر خواهد کرد، |
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
| و دشمنانت را رسوا و خانهٔ شریران را خراب خواهد نمود. |
