Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Bildaad Shuhaahichi akkana jedhee deebise:
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
“Ati hamma yoomiitti waan akkasii dubbatta? Dubbiin kee bubbee jabaa dha.
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
Waaqni murtii qajeelaa jalʼisaa ree? Waaqni Waan Hunda Dandaʼu waan qajeelaa jalʼisaa?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
Yommuu ijoolleen kee cubbuu isatti hojjetanitti, inni adabbii cubbuu isaaniitti dabarsee isaan kenne.
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Ati garuu yoo Waaqa barbaadatte, Waaqa Waan Hunda Dandaʼu yoo waammatte,
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
yoo ati qulqulluu fi qajeelaa taate, inni waaʼee keetiif ammuma kaʼa; jireenya qajeelummaa kees siif deebisa.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Jalqabni kee xinnaa taʼu illee, dhumni kee baayʼee guddaa taʼa.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
“Dhaloota darbe gaafadhu; waan abbootiin isaanii qoratanii bira gaʼanis hubadhu;
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
nu waan kaleessa dhalanneef waa tokko illee hin beeknuutii; baroonni keenyas lafa irratti akkuma gaaddidduu ti.
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Isaan si hin barsiisanii? Sittis hin himanii? Dubbii garaa isaanii keessa jirus hin dubbatanii?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
Dhallaadduun lafa caffee hin taʼinitti guddataa? Shambaqqoonis bishaan malee lalisaa?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Isaan utuma guddachaa jiranuu, utuu hin muramin, biqiltuuwwan kaan dura dafanii gogu.
13 Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
Dhumni warra Waaqa irraanfataniis akkasuma taʼa; abdiin warra Waaqa hin beeknees ni bada.
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
Abdiin isaa akkuma salphaatti cita; ofitti amanachuun isaas manʼee sariitii ti.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
Inni manʼee isaatti irkata; manʼeen sun garuu hin dhaabatu; itti maxxanas; manʼeen sun garuu dandaʼee isa hin baatu.
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
Inni akka biqiltuu aduu keessatti bishaan obaafamee lalisuutti, dameewwan isaa lafa biqiltuu irra diriirfatuu ti.
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Hidda isaa tuullaa dhagaatti marata; kattaa gidduus iddoo jiraatu ni barbaaddata.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Yommuu inni iddoo isaatii badutti garuu, iddoon sun, ‘Ani si argee hin beeku’ jedhee isa gana.
19 Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Kunis dhuma jireenya isaa ti; biqiltuuwwan biraas lafaa ni biqilu.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
“Waaqni nama hirʼina hin qabne hin gatu; yookaan harka jalʼootaa hin jabeessu.
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
Inni afaan kee kolfaan, arraba kee immoo ililleedhaan ni guuta.
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Warri si jibban salphina uffatu. Dunkaanni jalʼootaas siʼachi hin jiraatu.”
