Job 6
1 Respondens autem Iob, dixit:
Ayup jawaben mundaq dédi: —
2 Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
«Ah, méning derdlik zarlirim tarazida ölchense! Ah, béshimgha chüshken barliq balayi’qaza bular bilen bille tarazilansa!
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
Shundaq qilinsa u hazir déngizdiki qumdin éghir bolup chiqidu; Shuning üchün sözlirim telwilerche boluwatidu.
4 Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
Chünki Hemmige Qadirning oqliri manga sanjilip ichimde turuwatidu, Ularning zehirini rohim ichmekte, Tengrining wehimiliri manga qarshi sep tüzüp hujum qiliwatidu.
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
Yawa éshek ot-chöp tapqanda hangramdu? Kala bolsa yem-xeshek üstide möremdu?
6 Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
Tuz bolmisa temsiz nersini yégili bolamdu? Xam tuxumning éqining temi barmu?
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
Jénim ulargha tegsimu seskinip kétidu, Ular manga yirginchlik tamaq bolup tuyulidu.
8 Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
Ah, méning teshna bolghinim kelsidi! Tengri intizarimni ijabet qilsidi!
9 Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
Ah, Tengri méni yanjip tashlisun! U qolini qoyuwétip jénimni üzüp tashlashqa muwapiq körsidi!
10 Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
Shundaq bolsa, manga teselli bolatti, Hetta rehimsiz aghriqlarda qiynalsammu, shadlinattim; Chünki Muqeddes Bolghuchining sözliridin tanmighan bolattim!
11 Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
Mende ölümni kütküdek yene qanchilik maghdur qaldi? Méning sewr-taqetlik bolup hayatimni uzartishimning néme netijisi bolar?
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
Méning küchüm tashtek chingmu? Méning etlirim mistin yasalghanmidi?
13 Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
Özümge yardem bergüdek maghdurum qalmidi emesmu? Herqandaq eqil-tedbir mendin qoghliwétilgen emesmu?
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
Ümidsizlinip kétiwatqan kishige dosti méhribanliq körsetmiki zörürdur; Bolmisa u Hemmige qadirdin qorqushtin waz kéchishi mumkin.
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
Biraq buraderlirim waqitliq «aldamchi ériq» süyidek, Manga héligerlik bilen muamile qilmaqta; Ular suliri éqip tügigen ériqqa oxshaydu.
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
Érigen muz suliri ériqqa kirgende ular qaridap kétidu, Qarlar ularning ichide yoqilip kétidu,
17 Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
Ular pesilning illishi bilen qurup kétidu; Hawa issip ketkende, izidin yoqilip kétidu.
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
Seperdashlar mangghan yolidin chiqip, ériqqa burulidu; Ular ériqni boylap méngip, chölde ézip ölidu.
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
Témaliq karwanlarmu ériq izdep mangdi; Shébaliq sodigerlermu ulargha ümid bilen qaridi;
20 Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
Biraq ular ishen’ginidin ümidsizlinip nomusta qaldi; Ular ashu yerge kélishi bilen parakendichilikke uchridi.
21 Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
Mana siler ulargha oxshash [manga tayini] yoq bolup qaldinglar; Siler qorqunchluq bir wehimini körüpla qorqup kétiwatisiler.
22 Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
Men silerge: «Manga béringlar», Yaki: «Manga mal-mülükliringlardin hediye qilinglar?» — dégenni qachan dep baqqan?
23 Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
Yaki: «Méni ézitquchining qolidin qutquzunglar!» Yaki «Zorawanlarning qolidin görüge pul bersenglar!» dep baqqanmu?
24 Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
Manga ögitip qoyunglar, süküt qilimen; Nede yoldin chiqqanliqimni manga körsitip béringlar.
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
Toghra sözler némidégen ötkür-he! Biraq eyibliringlar zadi némini ispatliyalaydu?!
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
Ümidsizlen’gen kishining gepliri ötüp kétidighan shamaldek tursa, Peqet sözlernila eyiblimekchimusiler?
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
Siler yétim-yésirlarning üstide chek tashlishisiler! Dost-buradiringlar üstide sodilishisiler!
28 Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
Emdi manga yüz turane qarap béqinglar; Aldinglardila yalghan söz qilalamdim?
29 Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
Ötünimen, boldi qilinglar, gunah bolmisun; Rast, qaytidin oylap béqinglar, Chünki özümning toghriliqim [tarazida] turidu.
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
Tilimda xataliq barmu? Tilim yamanliqni zadi tétiyalmasmu?
