< Job 6 >

1 Respondens autem Iob, dixit:
ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2 Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
«خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە!
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو، لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد.
4 Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛ بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە.
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت، یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟
6 Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت، یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە، نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم.
8 Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
«خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام،
9 Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە!
10 Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن، بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە، کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە.
11 Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
«هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
ئایا هێزم هێزی بەردە؟ یان گۆشتم بڕۆنزە؟
13 Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
سەرکەوتن لە من دوورکەوتووەتەوە، ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
«ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت، ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە.
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم، وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن.
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
کاتێک لێڵن لەبەر شەختە بەفر تێیاندا دەتوێتەوە،
17 Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت، کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن.
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن، دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن.
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن، بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە،
20 Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون، بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو.
21 Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە، بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین.
22 Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن:”لە پێناوی من شتێک بدەن، بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە،
23 Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن، لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“
24 Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
«فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم، تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم!
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە! بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن، ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن.
28 Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
«ئێستا باش تێم بڕوانن، چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم.
29 Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن، ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە.
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە، یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟

< Job 6 >