Job 6
1 Respondens autem Iob, dixit:
Job ni a pathung teh,
2 Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
Oe, ka kângairunae heh, yawcu dawk khing haw pawiteh, ka khang e runae naw hai, yawcu khingnae dawk phat naseh.
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
Bangkongtetpawiteh, palang teng e sadi hlak hai a ri han doeh. Hatdawkvah ka dei payon toe.
4 Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
Bangkongtetpawiteh, Athakasaipounge ni a ka e pala teh kai thung vah ao, ahnimae a sue hah ka muitha ni a nei. Cathut takinae hah ka hmalah a kamnue.
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
Kahrawng e la ni hram a papnae koe a hram boimaw,
6 Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
Atuinae kaawm hoeh e bu teh palawi laipalah ca thai han maw. Aduirakei ka pangaw e dawk atuinae bangmaw kaawm.
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
Ka hringnae ni, a tek han a ngai hoeh e, kai hanelah, panuettho e rawcanaw doeh.
8 Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
Oe, kahei e heh ka hmawt haw pawiteh, Cathut ni ngai poung e na poe haw pawiteh.
9 Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
Pahren lahoi Cathut ni vek na khei haw na seh, A kut na pho sin nateh vitkatip lah, na tâtueng haw naseh,
10 Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
Hottelah nakunghai, ka lungmawngnae ka tawn rah. Patawnae ni na tha hoeh nakunghai ka lunghawi han rah. Bangkongtetpawiteh, tami kathounge lawk hah kâhrawk mahoeh.
11 Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
Bangpatete thaonae maw ka tawn teh, ka ngaihawi han rah. Ka poutnae hah, banglamaw ao teh, ka hringnae ni a saw sak han rae te,
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
Ka thaonae heh lungsong thaonae lah maw ao. Ka takthai he rahum lah maw a tho.
13 Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
Ka thung vah kabawmkung awmhoeh namaw, ka kuepcingnae naw pueng kai koehoi be kampuen toung nahoehmaw.
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
Bangpueng katetthai takinae a ceitakhai nakunghai, patawnae ka khang e koevah, a hui koehoi a lungmanae kamnue sak hane doeh.
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
Ka hmaunawnghanaw teh palang tui patetlah yuengyoe kampuen e doeh, dawngdengca dawk kahmat e palang tui patetlah ao awh.
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
Tui a kamkak e kecu dawkvah a tamang teh, a thungvah ka kâhrawk e tadamtui patetlah ao.
17 Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
Abet torei teh, be kahma awh teh, a kâan torei teh amamae hmuen koehoi kahmakata awh.
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
Amamae a lamthung dawk hoi a kamlang awh teh, nâ lahai cet laipalah kahmakata awh.
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
Teman miphun kahlawng kacetnaw ni a khet awh teh, Sheba kahlawng kacetnaw ni a ngaihawi awh.
20 Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
A ngâhawi awh dawkvah, a lungpout awh. Hawvah a pha awh torei teh, a kaya awh.
21 Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
Bangkongtetpawiteh, atuvah banglahai na tho awh hoeh toe. Takikatho e na hmu awh teh, na lung a puen awh.
22 Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
Na poe awh haw, telah ka dei boimaw, hoeh pawiteh, na hnopainaw dawk hoi, kai na ratang nahanelah poe awh ka ti boimaw,
23 Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
Hoeh pawiteh, ka tarannaw e kut dawk hoi na rungngang awh haw, ka ti boimaw, hoeh pawiteh, kai ka hnephnap e koehoi na ratang awh ka ti boimaw.
24 Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
Na cangkhai awh haw, duem ka o han, lawkkalan hah na panuek sak awh.
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
Lannae teh, banghloimaw a tha ao. Hateiteh, na lawknaw ni bangmaw a kamceng sak.
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
Lawk ka dei e naw heh yonpen hane maw na ngai awh. Ngaihawinae ka tawn hoeh e tami ni a dei e lawk teh, kahlî patetlah doeh ao.
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
Nangmouh niteh, naranaw hah na ka pacekpahlek awh, na huinaw hanelah tangkom na tai pouh awh.
28 Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
Hatdawkvah, pahren lahoi khen awh haw, bangkongtetpawiteh, nangmae hmalah ka lai kathout mahoeh.
29 Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
Ban awh nateh, lanhoehnae hah awm sak awh hanh, atu totouh ka kangdout e ka lannae heh tawm awh.
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
Ka lai dawk lanhoehnae ao maw, katui hoi katui hoeh e na kapekkaboe thai awh hoeh maw.
