Job 33
1 Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
Job, ka olthui hnatun dae lamtah ka ol boeih he hnakaeng thil laeh.
2 Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
Ka ka ong coeng he. Ka ka khuikah ka lai loh a thui.
3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
Ka ol he ka lungbuei dueng lamkah tih ka hmuilai kah mingnah loh cimphan la a thui.
4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
Pathen Mueihla loh kai n'saii tih Tlungthang kah hiil loh kai n'hing sak.
5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
Kai thuung hamla na coeng mak atah tawn uh lamtah ka mikhmuh ah pai laeh.
6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
Pathen taengah kai he nang ka bangla ka om tih kai khaw dikpo lamkah ni m'pet.
7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
Kai he mueirhih moenih nang n'let sak mako. Ka kut long khaw nang n'nan thil mahpawh.
8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
Tedae ka hna ah na thui tih olthui ol khaw ka yaak.
9 Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
“Ka cil tih boekoek ka khueh moenih. Ka caih tih kai taengah thaesainah om moenih.
10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
Te cakhaw kai taengkah noihhainah a hmuh vaengah kai amah kah thunkha bangla a moeh.
11 Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
Ka kho he hloong dongah a buen tih ka caehlong boeih a dawn,” na ti.
12 Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
Tedae na tang moenih he. Pathen he hlanghing lakah a len dongah nang te kan doo.
13 Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
Balae tih amah te na ho. A ol te boeih n'doo moenih ta.
14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
Pathen loh pakhat la a thui dae a hmuhming pawt atah hnavoei la a thui.
15 Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
Ih loh hlang a hnah vaengkah khoyin olphong mueimang ah khaw, thingkong dongkah a ngam vaengah khaw,
16 Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
Hlang hna te a khui sak tih amih kah rhalrhingnah neh a daeng pah.
17 Ut avertat hominem ab his, quæ facit, et liberet eum de superbia:
Hlang loh a khoboe lamkah a nong sak tih hlang lamkah koevoeinah a khuk pah.
18 Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
A hinglu te vaam khui lamloh, a hingnah te pumcumnah loh a paan khui lamkah a hoeptlang.
19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
A thingkong dongah nganboh neh a tluung tih tuituknah loh a rhuhrhong boeih te phat a thuek pah.
20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
A hingnah loh buh te khaw a hinglu loh hoehhamnah maeh khaw a lawt pah.
21 Tabescet caro eius, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
A saa te caphoei cuk bangla mueihmuh ah a khah tih a rhuh a hmuh pawt khaw a ming sak.
22 Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
A hinglu loh vaam khuila, a hingnah te aka duek rhoek taengla pawk.
23 Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis æquitatem:
Anih kah duengnah te hlang taengah aka puen la thawngkhat lamkah pakhat ngawn tah amah taengah puencawn oldoe om khaming.
24 Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
Te dongah anih te a rhen mai vetih, 'Tlansum ka dang tih hlan kah aka suntla khui lamloh anih he doek laeh,’ ti mai koinih.
25 Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
A saa te camoe bangla noe vetih a cacawn tue vaengkah bangla saibawn suidae.
26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
Pathen taengah a thangthui vanbangla anih te a moeithen ta. A maelhmai te tamlung neh a hmuh vaengah tah anih te hlanghing taengah duengnah neh a mael sak.
27 Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
Hlang rhoek taengla a mae tih, “Ka tholh tih a thuem te a paihaeh sak dae kai taengah n'yook sak moenih.
28 Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
Kamah hinglu, hinglu van tah hlan a paan khui lamloh a lat. Te dongah ka hingnah neh a hingnah loh vangnah te hmu saeh.
29 Ecce, hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
He boeih he Pathen loh hlang taengah voei nit voei thum a saii ne.
30 Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
Hlan khui lamkah a hinglu te hingnah khosae neh tue hamla a mael sak.
31 Attende Iob, et audi me: et tace, dum loquor.
Job nang hnatung lamtah kai ol he hnatun. Hilphah lamtah kai loh kan thui eh.
32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
Kai nan thuung ham ol a om atah thui lah. Nang tang sak ham ka ngaih dongah ni.
33 Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
Kai taengkah he na hnatun pawt atah hilphah lamtah nang te cueihnah kan cang sak bitni,” a ti nah.
