Job 32
1 Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.
Beləliklə, bu üç kişi artıq Əyyuba cavab verməyi dayandırdı, çünki Əyyub öz gözündə saleh idi.
2 Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.
Amma Əyyub özünü Allahdan da saleh saydığı üçün Ram nəslindən Buzlu Barakelin oğlu Elihu ona qarşı qəzəbdən alovlandı.
3 Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.
Elihu Əyyubun üç dostuna görə də hirsindən alışıb-yandı, çünki düzgün cavab tapmayıb Əyyubu günahkar çıxartdılar.
4 Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.
Elihu Əyyubla danışmaq üçün növbəsini gözləyirdi, çünki əvvəlkilər yaşca ondan böyük idi.
5 Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
Bu üç nəfərin daha sözü qalmadığını görəndə o, hirsindən alışıb-yandı.
6 Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
Buzlu Barakelin oğlu Elihu belə dedi: «Mən yaşca kiçiyəm, sizsə yaşlısınız. Ona görə çəkindim, Bildiyimi sizə söyləməyə qorxdum.
7 Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
Dedim “qoy danışsın çox uzun ömür sürənlər, Qoy hikmət öyrətsin çox illərin şahidləri”.
8 Sed, ut video, Spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
Həqiqətən, insanda olan ruh, Külli-İxtiyarın nəfəsi insana ağıl verir.
9 Non sunt longævi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.
Hikmət yaşda olmaz, Ədaləti dərk etmək yaşa baxmaz.
10 Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
Ona görə deyirəm ki, məni dinləyin, Qoy mən də bildiyimi söyləyim.
11 Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:
Siz danışarkən mən gözlədim, Siz sözləri araşdırarkən fikirlərinizi dinlədim.
12 Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.
Bütün diqqətimi sizə tərəf çevirdim, Amma heç biriniz Əyyuba haqsızlığını sübut etmədiniz, Onun dediklərinə cavab vermədiniz.
13 Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam, Deus proiecit eum, non homo.
Əsla deməyin ki, hikmət tapmışıq, Haqsızlığını insan yox, Allah ona sübut etsin.
14 Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
Amma Əyyubun sözlərinin hədəfi mən deyiləm, Sizin sözlərinizlə ona cavab verməyəcəyəm.
15 Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
Onlar məəttəl qaldılar. Artıq cavab tapmadılar. Deməyə sözləri qalmadı.
16 Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
Onlar danışmırlar, dayanıblar, Cavab vermirlər deyə Mən gözləməliyəmmi?
17 Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
Amma deməyə sözüm var, Mən də bildiyimi söyləyim.
18 Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
Çünki sinəm sözlə doludur, Köksümdəki ruh məni sıxır,
19 En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
Az qalır açılmamış şərab kimi, Təzə tuluqlar kimi bağrım çatlasın.
20 Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
Qoy danışım, rahatca nəfəs alaram, Dil açıb cavab verim.
21 Non accipiam personam viri, et Deum homini non æquabo.
Heç kimin tərəfini saxlamayacağam, Heç kimə yaltaqlıq etməyəcəyəm.
22 Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.
Çünki yaltaqlıq nədir bilmərəm, Yoxsa Yaradanım məni yox edər.
