Job 30
1 Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
Hatei, atuteh kai hlak ka camo e naw ni Kai na pathoe awh. A napanaw hah kai ni ka panuet teh, kaie tuhu ka ring e uinaw koe patenghai bawk van hoeh.
2 Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.
A thaonae hah kai hanelah bangmaw cungkeinae kaawm. A thayung tawn awh hoeh toe.
3 Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.
Takangnae hoi voutthoup dawk a kamsoe awh teh, kahrawngum kingdinae hmuen koe tang a yawng awh.
4 Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.
Pho um e angmai hna a la awh teh, samphokung e a tangpha hah rawca hanelah a tai awh.
5 Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
Ahnimouh teh, tami koehoi pâlei awh teh, tamru patetlah a hramsin awh.
6 In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream.
Tangkom thung hoi lungngoum thung o hanelah doeh ao awh. Talai hoi talung kâko dawk ao awh.
7 Qui inter huiuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.
Caprapum vah a hram awh teh, pâkhingum vah a tabo awh.
8 Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
Ahnimouh teh tamipathu e canaw doeh. Bang pato patang hoeh e canaw doeh. Ram thung hoi hrek e naw doeh.
9 Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
Atu teh la lah na sak awh hanelah ka o toe. Na pathoe e lah ka o toe.
10 Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
Na panuet awh teh kai hoi kâhlat lah na o awh. Ka minhmai na tamthawi awh.
11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
Bangkongtetpawiteh, lirui hah a rasu awh teh, na ka pacekpahlek awh. Ka hmalah kammoumrui a rasu awh.
12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
Kaie aranglah nawsainaw a kangdue teh, ka khok hah a phen awh. A rawkphainae lamthung hah kai taranlahoi a sak awh.
13 Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et prævaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
Ka lamthung hah a raphoe awh. Kai ka tâlaw nahanelah a kâyawm awh. Ahnimouh kâhruetcuet ka poe hane apihai awm hoeh.
14 Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
Ka kaw poung e kâko dawk hoi a tho awh teh, ningkatim rahim vah na kalup awh.
15 Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.
Takithopoung e ka lathueng vah a pha. Bari lah ka onae hah kahlî patetlah a pâlei awh. Ka tawn e naw hah tâmai patetlah a kahma.
16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
Ka kângairunae ni ka hringnae teh a rabawk toe. Ka khangnae hninnaw ni khak na kuet.
17 Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.
Karum lah ka hru hah koung a thut teh, ka tharui patawnae ni roum thai hoeh.
18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.
Ka patawpoung e ni hnicu hoi kayo e patetlah na kayo teh, angki lahuen patetlah na katek.
19 Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
Tangdong dawk na tâkhawng teh, hraba hoi vaiphu patetlah ka o toe.
20 Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
Nama koe ka hram, hateiteh, na pato hoeh. Ka kangdue teh na khet.
21 Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
Hatei, kai hanelah ka pahngawpahrak e lah na o. Na kut thasainae ni na taran.
22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
Kahlî dawk na tawm teh, a lathueng vah na kâcui sak.
23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
Bangkongtetpawiteh, nama ni duenae dawk na ceikhai hane hah ka panue. Hringnae katawnnaw pueng hanelah, na pouk pouh tangcoung e im dawkvah.
24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
BAWIPA ni a kut a dâw torei teh, a kâhei nakunghai, banglah tho hoeh toe. A raphoe torei teh, a hram nakunghai hawinae awm hoeh toe.
25 Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
Runae ka kâhmonaw hanlah ouk ka ka nahoehmaw. Karoedengnaw hanlah lungreithai hoi kaawm boihoeh maw.
26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
Hateiteh, hawinae ka tawng navah, hno kahawihoehe hah ka lathueng vah a pha. Angnae ka ring navah hmonae a pha.
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, prævenerunt me dies afflictionis.
Ka lungthin a tâsue teh roum thai hoeh. Ka khangnae hninnaw ni na tho sin.
28 Mœrens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
Panuinae koelah tho hoeh niteh, lungmathoe koelah ka cei. Kamkhuengnaw rahak vah, ka kangdue teh, kabawpnae ka hei teh ka hram.
29 Frater fui draconum, et socius struthionum.
Kahrawnguinaw e hmaunawngha lah ka o. Kalauk tavanaw hoi huiko lah ka o.
30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
Ka vuen teh hoehoe a tamang teh kai koehoi a bo, Ka hrunaw teh puenghoi a kâan
31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.
Ka ratoung teh ka lungmathoenae lah a coung, ka tamawi teh kâlawk lah a coung.
