Job 3
1 Post hæc aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
Pagkatapos nito, binuksan ni Job ang kaniyang bibig at isinumpa ang araw ng kapanganakan niya.
2 et locutus est.
Sinabi niya,
3 Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
“Sana napuksa na lang ang araw na ipinanganak ako, ang gabi na binalitang 'isang sanggol na lalaki ang ipinanganak.'
4 Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
Sana napuno na lang ng kadiliman ang araw na iyon, huwag na sana itong maalala ng Diyos, o kaya sikatan pa ito ng araw.
5 Obscurent eum tenebræ et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
Sana angkinin na lang ito ng kadiliman at ng anino ng kamatayan; balutan na lang ng madilim na ulap at ang lahat na nagpapadilim sa umaga ay gawing mas kalagim-lagim.
6 Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
At sa gabing iyon, hayaan na lang na makapal na kadiliman ang bumalot dito: huwag na itong hayaan na magalak sa mga araw ng taon, huwag na itong paabutin sa hustong bilang ng mga buwan.
7 Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
Masdan mo, sana naging baog na lang ang gabing iyon, at walang masayang tinig ang narinig.
8 Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
Hayaan na lang na isumpa ang araw na iyon ng mga marunong gumising sa Leviatan.
9 Obtenebrentur stellæ caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis auroræ:
Hayaan na ang mga bituin sa hating-gabi ay magdilim. Hayaan na maghanap ng liwanag ang araw na iyon pero walang matagpuan, o kaya ang mga talukap ng mga mata ay huwag nang makakita ng bukang liwayway,
10 Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
dahil hindi nito sinara ang pintuan ng sinapupunan ng aking ina, ni itinago ang kaguluhan mula sa aking mga mata.
11 Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
Bakit hindi pa ako namatay noong ako ay lumabas sa sinapupunan? Bakit hindi ko pa isinuko ang aking espiritu noong ako ay ipinagbubuntis pa lang ng aking ina?
12 Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
Bakit pa ako kinandong sa kaniyang mga tuhod? O tinanggap ng kaniyang didbdib para ako ay makasuso?
13 Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
Dapat sana tahimik na akong nakahiga ngayon, nakatulog na sana ako at namamahinga
14 Cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines:
kasama ng mga hari at taga-payo sa lupa, na nagtayo ng mga puntod para sa kanilang mga sarili na ngayon ay gumuho na.
15 Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
O kaya naman ay nakahiga na kasama ang mga prinsipe na minsan nang nagkaroon ng maraming ginto, na pinuno ang kanilang mga bahay ng pilak.
16 Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
O kaya, patay na ako nang ipinanganak, tulad ng mga sanggol na hindi na nasilayan ang liwanag.
17 Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
Sa lugar na iyon, ang mga masasama ay wala nang kaguluhan, at ang mga pagod ay nakakapagpahinga.
18 Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
Na kung saan ang mga bilanggo ay nagkakasundo, hindi na nila maririnig ang boses ng mga tagapamahala sa kanila.
19 Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
Ang mga karaniwan at mga tanyag na tao ay naroroon, ang lingkod doon ay malaya mula sa kayang amo.
20 Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animæ sunt?
Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong naghihirap, bakit pa ibinigay ang buhay sa taong ang kaluluwa ay puno ng pait;
21 qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
ang taong gusto nang mamatay pero hindi mamatay-matay, ang taong naghahanap ng kamatayan higit pa sa paghahanap ng kayamanan?
22 Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong lubos na masaya at nagagalak kung hinahanap naman niya ay libingan?
23 Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
Bakit ibinibigay ang liwanag sa isang taong inililihim ang kaniyang pamamaraan, isang tao kung saan naglagay ang Diyos ng mga bakod?
24 Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
Dahil mas nangyayari ang aking hikbi kaysa kumain; ang aking panaghoy ay ibinubuhos na parang tubig.
25 Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
Dahil ang bagay na kinatatakutan ko ay dumating na sa akin; kung ano ang ikinatatakot ko ay narito na.
26 Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
Wala akong kaginhawaan, katahimikan at kapahingahan bagkus ang dumating sa akin ay kabalisahan.
