Job 3
1 Post hæc aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.
2 et locutus est.
Na ka oho a Hopa, ka mea,
3 Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
Kia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.
4 Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
Waiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.
5 Obscurent eum tenebræ et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
Kia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.
6 Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
Na ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.
7 Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
Nana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.
8 Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
Kia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.
9 Obtenebrentur stellæ caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis auroræ:
Kia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.
10 Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
Mona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.
11 Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
He aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?
12 Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
He aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?
13 Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
Me i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,
14 Cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines:
I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,
15 Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:
16 Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
Kua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.
17 Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
Mutu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.
18 Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
Ata noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.
19 Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
Kei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.
20 Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animæ sunt?
He aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?
21 qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.
22 Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
Hari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.
23 Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
He aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?
24 Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
Kiano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.
25 Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
No te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.
26 Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
Kahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.
