Job 29
1 Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
| ایوب به سخنان خود ادامه داده، گفت: |
2 Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
| ای کاش روزهای گذشته بازمی‌گشت، روزهایی که خدا، نگهدار من بود |
3 Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
| و راهی را که در پیش داشتم روشن می‌ساخت و من با نور او در دل تاریکی قدم برمی‌داشتم! |
4 Sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
| بله، در آن روزها کامران بودم و زیر سایهٔ خدا زندگی می‌کردم. |
5 Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
| خدای قادر مطلق همراه من بود و فرزندانم در اطراف من بودند. |
6 Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
| من پاهای خود را با شیر می‌شستم و از صخره‌ها برای من چشمه‌های روغن زیتون جاری می‌شد! |
7 Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
| در آن روزها به دروازهٔ شهر می‌رفتم و در میان بزرگان می‌نشستم. |
8 Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
| جوانان با دیدن من با احترام کنار می‌رفتند، پیران از جا برمی‌خاستند، |
9 Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
| ریش‌سفیدان قوم خاموش شده، دست بر دهان خود می‌گذاشتند |
10 Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
| و بزرگان سکوت اختیار می‌کردند. |
11 Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
| هر که مرا می‌دید و حرفهایم را می‌شنید از من تعریف و تمجید می‌کرد؛ |
12 Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
| زیرا من به داد فقرا می‌رسیدم و یتیمانی را که یار و یاور نداشتند کمک می‌کردم. |
13 Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
| کسانی را که دم مرگ بودند یاری می‌دادم و ایشان برایم دعای خیر می‌کردند و کاری می‌کردم که دل بیوه‌زنان شاد شود. |
14 Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
| هر کاری که انجام می‌دادم از روی عدل و انصاف بود؛ عدالت جامه من بود و انصاف تاج من. |
15 Oculus fui cæco, et pes claudo.
| برای کورها چشم و برای لنگان پا بودم؛ |
16 Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
| برای فقرا پدر بودم و از حق غریبه‌ها دفاع می‌کردم. |
17 Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
| دندانهای ستمگران را می‌شکستم و شکار را از دهانشان می‌گرفتم. |
18 Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
| در آن روزها فکر می‌کردم که حتماً پس از یک زندگی خوش طولانی به آرامی در جمع خانوادۀ خود خواهم مرد. |
19 Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
| زیرا مانند درختی بودم که ریشه‌هایش به آب می‌رسید و شاخه‌هایش از شبنم سیراب می‌شد. |
20 Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
| پیوسته افتخارات تازه‌ای نصیبم می‌شد و به قدرتم افزوده می‌گشت. |
21 Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
| همه با سکوت به حرفهایم گوش می‌دادند و برای نصیحت‌های من ارزش قائل بودند. |
22 Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
| پس از اینکه سخنانم تمام می‌شد آنها دیگر حرفی نمی‌زدند، زیرا نصایح من برای آنها قانع کننده بود. |
23 Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
| آنها مانند کسی که در زمان خشکسالی انتظار باران را می‌کشد، با اشتیاق در انتظار سخنان من بودند. |
24 Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
| وقتی که دلسرد بودند، با یک لبخند آنها را تشویق می‌کردم و بار غم را از دلهایشان برمی‌داشتم. |
25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.
| مانند کسی بودم که عزاداران را تسلی می‌دهد. در میان ایشان مثل یک پادشاه حکومت می‌کردم و مانند یک رهبر آنها را راهنمایی می‌نمودم. |
