Job 27
1 Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
Iyyoob haasaa isaa itti fufee akkana jedhe:
2 Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.
“Dhugaa Waaqa jiraataa murtii qajeelaa na dhowwate, Waaqa Waan Hunda Dandaʼu kan lubbuu koo hadheesse sanaa,
3 Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,
hamma lubbuun na keessa jirtutti, hamma hafuurri Waaqaa funyaan koo keessa jirutti,
4 Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.
afaan koo hammina hin dubbatu; arrabni koos nama hin gowwoomsu.
5 Absit a me ut iustos vos esse iudicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
Isin qajeeltota jechuu, Waaqni ana irraa haa fagaatu; ani hamman duʼutti amanamummaa koo hin dhiisu.
6 Iustificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
Qajeelummaa koo jabeessee nan qabadha; gadis hin dhiisu; bara jireenya kootii guutuu qalbiin koo na hin komattu.
7 Sit ut impius, inimicus meus: et adversarius meus, quasi iniquus.
“Diinni koo akka nama hamaa, mormituun koo akka nama jalʼaa haa taʼu!
8 Quæ est enim spes hypocritæ si avare rapiat, et non liberet Deus animam eius?
Yommuu Waaqni lubbuu isaa isa irraa fudhatee isa balleessutti, namni Waaqaaf hin bulle abdii maalii qaba?
9 Numquid Deus audiet clamorem eius cum venerit super eum angustia?
Yeroo rakkinni isatti dhufutti, Waaqni iyya isaa ni dhagaʼaa?
10 Aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?
Inni Waaqa Waan Hunda Dandaʼutti ni gammadaa? Yeroo hundas Waaqa waammataa?
11 Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.
“Ani waaʼee harka Waaqaa isin nan barsiisa; waan Waaqa Waan Hunda Dandaʼu bira jirus isin hin dhoksu.
12 Ecce, vos omnes nostis, et quid sine causa vana loquimini?
Hundi keessan waan kana argitaniirtu; yoos haasaan faayidaa hin qabne kun maali?
13 Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
“Carraan Waaqni nama hamaaf qoode, dhaalli namni jalʼaan Waaqa Waan Hunda Dandaʼu irraa argatu kana:
14 Si multiplicati fuerint filii eius, in gladio erunt, et nepotes eius non saturabuntur pane.
Ijoolleen isaa akka malee baayʼatan iyyuu goraadeetu isaan eeggata; sanyiin isaas waan nyaatee quufu hin qabaatu.
15 Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.
Hambaa isaa dhaʼichatu awwaala; niitonni isaaniis hin booʼaniif.
16 Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:
Inni meetii akkuma biyyootti tuullatee uffata immoo akkuma supheetti kuufatu illee,
17 Præparabit quidem, sed iustus vestietur illis: et argentum innocens dividet.
waan inni kuufate nama qajeelaatu uffata; meetii isaa illee nama balleessaa hin qabnetu qooddata.
18 Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
Manni inni ijaaru akkuma mana dholdholee ti; akkuma daasii eegduun ijaaruu ti.
19 Dives cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
Inni utuma qabeenya qabuu dhaqee ciisa; garuu itti hin deebiʼu; yeroo inni ija banatutti, qabeenyi isaa hundi hin jiru.
20 Apprehendet eum quasi aqua inopia, nocte opprimet eum tempestas.
Sodaan akkuma lolaa isa irra garagala; bubbeen hamaan immoo halkaniin isa fudhatee sokka.
21 Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.
Bubbeen baʼa biiftuu isa fudhata; innis hin argamu; bubbeen sunis lafa inni jiru irraa isa haxaaʼa.
22 Et mittet super eum, et non parcet: de manu eius fugiens fugiet.
Inni humna bubbee jalaa baʼuuf jedhee baqata; bubbeen sunis gara laafina tokko malee itti of darbata.
23 Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum eius.
Harka isaa dhadhaʼee itti qoosa; afuufees iddoo isaatii isa balleessa.”
