Job 24
1 Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora: qui autem noverunt eum, ignorant dies illius.
Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
2 Alii terminos transtulerunt, diripuerunt greges, et paverunt eos.
Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
3 Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduæ.
Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
4 Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terræ.
Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
5 Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum: vigilantes ad prædam, præparant panem liberis.
Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
6 Agrum non suum demetunt: et vineam eius, quem vi oppresserint, vindemiant.
Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
7 Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore:
Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
8 Quos imbres montium rigant: et non habentes velamen, amplexantur lapides.
Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
9 Vim fecerunt deprædantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt.
Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
10 Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas.
Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
11 Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt.
A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
12 De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit, et Deus inultum abire non patitur.
Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
13 Ipsi fuerunt rebelles lumini, nescierunt vias eius, nec reversi sunt per semitas eius.
Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
14 Mane primo consurgit homicida, interficit egenum et pauperem: per noctem vero erit quasi fur.
Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
15 Oculus adulteri observat caliginem, dicens: Non me videbit oculus: et operiet vultum suum.
Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
16 Perfodit in tenebris domos, sicut in die condixerant sibi, et ignoraverunt lucem.
Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
17 Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis: et sic in tenebris quasi in luce ambulant.
Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
18 Levis est super faciem aquæ: maledicta sit pars eius in terra, nec ambulet per viam vinearum.
Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników. (Sheol h7585)
20 Obliviscatur eius misericordia: dulcedo illius vermes: non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum infructuosum.
Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
21 Pavit enim sterilem, quæ non parit, et viduæ bene non fecit.
Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
22 Detraxit fortes in fortitudine sua: et cum steterit, non credet vitæ suæ.
Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
23 Dedit ei Deus locum pœnitentiæ, et ille abutitur eo in superbiam: oculi autem eius sunt in viis illius.
Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
24 Elevati sunt ad modicum, et non subsistent, et humiliabuntur sicut omnia, et auferentur, et sicut summitates spicarum conterentur.
Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
25 Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum, et ponere ante Deum verba mea?
A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?
