Job 21
1 Respondens autem Iob, dixit:
Ano ra ko Hopa; i mea ia,
2 Audite quæso sermones meos, et agite pœnitentiam.
Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.
3 Sustinete me, et ego loquar, et post mea, si videbitur, verba ridete.
Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.
4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?
5 Attendite me, et obstupescite, et superponite digitum ori vestro:
Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.
6 Et ego quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.
7 Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?
8 Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba, et nepotum in conspectu eorum.
Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.
9 Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.
10 Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.
11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.
12 Tenent tympanum, et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.
O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po. (Sheol h7585)
14 Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.
15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?
16 Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.
17 Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?
18 Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?
19 Deus servabit filiis illius dolorem patris: et cum reddiderit, tunc sciet.
E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.
20 Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.
21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se? et si numerus mensium eius dimidietur?
He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?
22 Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos iudicat?
E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.
23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix.
Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.
24 Viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.
25 Alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.
26 Et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.
27 Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.
28 Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?
29 Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?
30 Quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.
31 Quis arguet coram eo viam eius? et quæ fecit, quis reddet illi?
Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?
32 Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.
33 Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.
34 Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?
