Job 17

1 Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.

Me sunsum atɔ piti, me nna so atwa, na damena retwɛn me.

2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.

Ampa ara fɛdifoɔ atwa me ho ahyia; ɛsɛ sɛ mehwɛ wɔn atutupɛ.

3 Libera me Dominue, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.

“Ao Onyankopɔn, hyɛ me ɛbɔ a wopɛ. Hwan bio na ɔbɛma me banbɔ?

4 Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.

Woato wɔn adwene mu a wɔnte asɛm ase; enti woremma wɔnni nkonim.

5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.

Sɛ obi sopa ne nnamfonom de nya akatua a, ne mma ani bɛfira.

6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.

“Onyankopɔn de me ayɛ asɛm a ɛda obiara ano, obi a wɔte ntasuo gu nʼani so.

7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.

Awerɛhoɔ ama mʼani ayɛ samoo me bɔberɛ nyinaa yɛ sunsumma.

8 Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.

Ateneneefoɔ hunu me a, ɛyɛ wɔn nwanwa. Wɔn a wɔdi bem no bɛsɔre atia wɔn a wɔnni nyamesu.

9 Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.

Ateneneefoɔ bɛkɔ wɔn anim, na wɔn a wɔn nsa ho teɛ bɛkɔ so anya ahoɔden.

10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.

“Mo nyinaa mo nsane mmra mmɛsɔ me nhwɛ! Na merennya onyansafoɔ wɔ mo mu.

11 Dies mei transierunt, cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum:

Me nna atwam, me nhyehyɛeɛ apansam, saa ara na mʼakoma apɛdeɛ nso ayɛ.

12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.

Saa nnipa yi ma anadwo dane awia; esum mu koraa no, wɔka sɛ, ‘Hann abɛn,’

13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol h7585)

Sɛ efie baako pɛ a mʼani da so ne damena, sɛ mesɛ me kɛtɛ wɔ esum mu, (Sheol h7585)

14 Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.

sɛ meka kyerɛ porɔeɛ sɛ, ‘Woyɛ mʼagya,’ na me kyerɛ ɔsonsono sɛ, ‘Me maame’ anaa ‘Me nuabaa’ a,

15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea, et patientiam meam quis considerat?

na afei mʼanidasoɔ wɔ he? Hwan na ɔbɛtumi anya anidasoɔ bi ama me?

16 In profundissimum infernum descendent omnia mea: putasne saltem ibi erit requies mihi? (Sheol h7585)

Ɛbɛsiane akɔ owuo ɛpono ano anaa? Yɛn nyinaa bɛsiane akɔ mfuturo mu anaa?” (Sheol h7585)