< Job 15 >
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Le hoe ty natoi’ i Elifatse nte-Temane:
2 Numquid sapiens respondebit quasi ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum?
Hanoiñe an-kilala-kafoake hao t’indaty mahihitse, ho lifora’e tiok’atiñanañe hao ty fisafoa’e?
3 Arguis verbis eum, qui non est æqualis tibi, et loqueris quod tibi non expedit.
Hisafiry an-drehake tsy vente’e hao, ndra an-dañonañe tsy hahasoa?
4 Quantum in te est evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo.
Eka, apo’o ty fañeveñañe, sebaña’o ty fiambaneañe aman’ Añahare.
5 Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium.
Anare’ o hakeo’oo ty falie’o, joboñe’o ty famelen-kalitake.
6 Condemnabit te os tuum, et non ego: et labia tua respondebunt tibi.
Mamatse azo o falie’oo, fa tsy izaho; eka talilie’ o fivimbi’oo.
7 Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus?
Ihe hao t’indaty nisamaheñe valoha’e? Nitoly aolo’ o vohitseo v’iheo?
8 Numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit eius sapientia?
Janji’o hao o safirin’ Añahare miheotseo? Haramamoe’o hao ty hihitse?
9 Quid nosti quod ignoremus? quid intelligis quod nesciamus?
Ino ty fohi’o tsy fohi’ay? Ino ty rendre’o tsy ama’ay?
10 Et senes, et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui.
Songa ama’ay ty maròy foty naho ty androanavy bey taoñe te aman-drae’o.
11 Numquid grande est ut consoletur te Deus? sed verba tua prava hoc prohibent
Maivañe ama’o hao ty fañohòan’ Añahare, naho o navere’e mora ama’oo?
12 Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans, attonitos habes oculos?
Ino ty mampihelañe ty arofo’o? vaho mampandofiry o fihaino’oo?
13 Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo huiuscemodi sermones?
T’ie tsambolitioe’o aman’Añahare ty arofo’o, ie anga’o hiakatse am-palie’o i saontsy zay.
14 Quid est homo, ut immaculatus sit, et ut iustus appareat natus de muliere?
Ino t’indaty, t’ie halio? I nasaman’ampelay, t’ie ho vañoñe?
15 Ecce inter sanctos eius nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu eius.
Ingo, ndra o masi’eo tsy iatoa’e mbore tsy malio am-pivazohoa’e o likerañeo.
16 Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem?
Àntsake ty lo-tsereke naho ty maleotse, ie mpitohoke tahiñe hoe rano!
17 Ostendam tibi, audi me: quod vidi narrabo tibi.
Hataliliko azo, janjiño; vaho ho taroñeko o nitreakoo—
18 Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos.
O saontsi’ ondaty mahihitseo, ty tsy naeta’e boak’ aman droae’ iareo;
19 Quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos.
Ie am’ iereo avao ty nitolorañe i taney, ndra ty renetane tsy nihelañe am’iereo ao.
20 Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis eius.
Ampikoretohe’ ty farare’e lomoñandro ty lo-tsereke, voaiake o taoñe nahaja ho a’ o mpisenge-herio.
21 Sonitus terroris semper in auribus illius: et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur.
Feo mañebake ty an-dravembia’e ao; ie manintsin-dre, te ivotraha’ ty malaso.
22 Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium.
Tsy iantofa’e te hibalike boak’amy ieñey, toli’e i fibaray.
23 Cum se moverit ad quærendum panem, novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies.
Mirererere mipay hanen-dre ami’ty hoe; Aia Izay? Apota’e te am-pità’e i andro mimoromoroñey.
24 Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem, qui præparatur ad prælium.
Ampangebahebahe’ ty haloviloviañe naho hasotriañe, miambotrak’ ama’e hoe mpanjaka veka’e hihotakotake.
25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.
Amy te natora-kitsi’e aman’Añahare ty fità’e, mitoandratoandra amy El-Sadai.
26 Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est.
Horidaña’e ami’ty hagàn-kàto’e, amy hateven’ angozim-pikalan-defo’e.
27 Operuit faciem eius crassitudo, et de lateribus eius arvina dependet.
Amy te kinope’e solike i tarehe’ey, vaho pinako’e havondrahañe ty leme’e;
28 Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.
Itoboha’e o rova mangoakoakeo, añ’anjomba tsy fimoneñañe, ie veka’e ho votre.
29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia eius, nec mittet in terra radicem suam.
Tsy ho mpañaleale re, tsy ho nainai’e ty fijangaña’e, tsy midrodretse mb’an-tane o ampemba’eo.
30 Non recedet de tenebris: ramos eius arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui.
Tsy hibolitira’e i ieñey; haforejeje’ i lelan’ afoy o tora’eo, vaho hampihelaña’ ty kofòm-palie’e.
31 Non credet frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit.
Ee te tsy hiatoa’e ty hakoahañe, hamañahia’e vatañe; fa hanambezañe aze ty tsy vente’e.
32 Antequam dies eius impleantur, peribit: et manus eius arescent.
Ho henek’ aolo’ ty andro’e Izay, vaho tsy handrevake ty tsampa’e.
33 Lædetur quasi vinea in primo flore botrus eius, et quasi oliva proiiciens florem suum.
Hahifi’e i valobo’e mantay manahak’ i vahey, vaho hahintsa’e i voñe’ey hambañ’ amo oliveo.
34 Congregatio enim hypocritæ sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt.
Fa hangoakoake ty fivavea’ ty tsy aman-Kake, vaho ho forototoe’ ty afo ty kijà’ o mpanao vokàñeo.
35 Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus eius præparat dolos.
Ie mampiareñe hakalitahañe, naho mampiboloañe hakeo, vaho famañahiañe ty ihentseñan-tro’e.