Job 13
1 Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
“Mʼani ahunu yeinom nyinaa, mʼaso ate, na ate aseɛ nso.
2 Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
Deɛ wonim no, me nso menim; wo nsene me.
3 Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
Nanso mepɛ sɛ mekasa kyerɛ Otumfoɔ no na me ne Onyankopɔn toatoa adwene wɔ mʼasɛm ho.
4 Prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
Mode atorɔ mmom na afɔre me ho; mo nyinaa moyɛ ayaresafoɔ a mo ho nni mfasoɔ!
5 Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
Sɛ mobɛyɛ komm koraa a ɛno na ɛbɛyɛ nyansa ama mo!
6 Audite ergo correptionem meam, et iudicium labiorum meorum attendite.
Afei montie mʼano asɛm; montie mʼanoyie.
7 Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
Mobɛka amumuyɛsɛm ama Onyankopɔn anaa? Mobɛka nnaadaasɛm ama no anaa?
8 Numquid faciem eius accipitis, et pro Deo iudicare nitimini?
Mobɛkyea mo aso ama no? Mobɛka Onyankopɔn asɛm ama no anaa?
9 Aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur ut homo, vestris fraudulentiis?
Sɛ ɔhwehwɛ mo mu a, ɛbɛsi mo yie anaa? Mobɛtumi adaadaa no sɛdeɛ modaadaa nnipa no anaa?
10 Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem eius accipitis.
Sɛ mokyeaa mo aso wɔ kɔkoam a, sɛdeɛ ɛteɛ biara, ɔbɛka mo anim.
11 Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror eius irruet super vos.
Nʼanimuonyam mmɔ mo hu anaa? Ne ho suro nntɔ mo so anaa?
12 Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.
Mo kasatɔmmɛ yɛ mmɛbuo a ɛte sɛ nsõ; mo anoyie yɛ dɔteɛ.
13 Tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
“Monyɛ dinn, na menkasa; na deɛ ɛbɛyɛ me biara mmra me so.
14 Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
Adɛn enti na mede me ho to amaneɛ mu na mede me nkwa to me nsam?
15 Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu eius arguam.
Ɛwom sɛ ɔkumm me deɛ, nanso ne so na mʼani bɛda; ampa ara mɛdi mʼakwan ho adanseɛ wɔ nʼanim.
16 Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita.
Nokorɛm, yei na ɛbɛyɛ me nkwagyeɛ, ɛfiri sɛ deɛ ɔnsuro Onyankopɔn no rentumi nkɔ nʼanim!
17 Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.
Montie me nsɛm yi yie; monyɛ aso mma deɛ meka.
18 Si fuero iudicatus, scio quod iustus inveniar.
Afei a masiesie me nkurobɔ yi, menim sɛ mɛdi bem.
19 Quis est qui iudicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
Obi bɛtumi abɔ me kwaadu anaa? Sɛ ɛte saa deɛ a, anka mɛyɛ komm na mawu.
20 Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
“Ao Onyankopɔn, yɛ saa nneɛma mmienu yi pɛ ma me, na afei meremfa me ho nsuma wo:
21 Manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
Yi wo nsa firi me so kɔ akyirikyiri, na gyae wo ho hu a wode hunahuna me no.
22 Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
Afei samena me na mɛba, anaa ma menkasa na bua me.
23 Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi.
Mfomsoɔ ne bɔne dodoɔ ahe na mayɛ? Kyerɛ me me mfomsoɔ ne me bɔne.
24 Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
Adɛn enti na wode wʼanim asie me na wodwene sɛ meyɛ wo ɔtamfoɔ?
25 Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
Wobɛyɛ ahahan a mframa rebɔ no ayayadeɛ anaa? Wobɛtaa ntɛtɛ a awoɔ anaa?
26 Scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.
Wotwerɛ soboɔ a ɛyɛ yea tia me, na woka me mmabunuberɛ mu bɔne nyinaa gu me so.
27 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
Wode nkyehoma gu me nan; wohwɛ mʼanammɔnkwan nyinaa so yie na wode ahyɛnsodeɛ ayeyɛ mʼanammɔn mu.
28 Qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.
“Enti onipa nkwa sa te sɛ biribi a aporɔ, te sɛ atadeɛ a nweweboa adie.
