Job 10
1 Tædet animam meam vitæ meæ, dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animæ meæ.
“Ani jireenya koo akka malee jibbeera; kanaafuu caalchisee nan guunguma; hadhaaʼummaa lubbuu kootiinis nan dubbadha.
2 Dicam Deo: Noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.
Waaqaanis akkana nan jedha: Ati maaliin akka na himattu natti himi malee natti hin murin.
3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves?
Hojii jalʼootaa gammachuudhaan fudhattee ana immoo yommuu cunqursitu, hojii harka keetiis yommuu tuffattu sitti tolaa?
4 Numquid oculi carnei tibi sunt: aut sicut videt homo, et tu videbis?
Ati ija foonii qabdaa? Akka namni ilaaluttis ni ilaaltaa?
5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
Barri kee akka bara namaatii? Yookaan waggoonni kee akka waggoota namaatii?
6 Ut quæras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris?
Yoos ati maaliif balleessaa koo barbaaddee cubbuu koo qoratta?
7 Et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere.
Taʼus ati akka ani yakka hin qabnee fi akka namni harka keetii na baasu tokko iyyuu hin jirre ni beekta.
8 Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu: et sic repente præcipitas me?
“Harki kee tolchee na uume. Ati amma deebitee na balleessitaa?
9 Memento quæso quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me.
Akka supheetti na tolchuu kee yaadadhu. Ati amma gara biyyootti na deebiftaa?
10 Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti?
Ati akka aannanii na hin dhangalaafnee? Akka baaduus na hin itichinee?
11 Pelle et carnibus vestisti me: ossibus et nervis compegisti me.
Ati gogaa fi foon natti uffifte; lafee fi ribuudhaanis walitti hodhitee na tolchite.
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.
Ati jireenya naa kennitee gaarummaa natti argisiifte; kunuunsi kees hafuura koo naa eege.
13 Licet hæc celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris.
“Ati garuu waan kana hunda garaatti qabatte; anis akka wanni kun yaada kee keessa jiru nan beeka.
14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi: cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris?
Ati yoo ani cubbuu hojjedhe na argita; balleessaa koos utuu hin adabin bira hin dabartu.
15 Et si impius fuero, væ mihi est: et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.
Yoo ani yakka hojjedhe, anaaf wayyoo! Ani yoo nama balleessaa hin qabne taʼe illee, mataa koo ol qabachuu hin dandaʼu; ani salphina uffadhee dhiphina keessa seeneeraatii.
16 Et propter superbiam quasi leænam capies me, reversusque mirabiliter me crucias.
Yoo ani mataa ol qabadhe ati akka leenca waa adamsuu na adamsita; humna kee sodaachisaa sanas ammumaa amma natti argisiifta.
17 Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et pœnæ militant in me.
Ati dhuga baatota haaraa natti fiddee dheekkamsa kee natti dabalta; loltuus natti fidda.
18 Quare de vulva eduxisti me? qui utinam consumptus essem ne oculus me videret.
“Egaa ati maaliif gadameessa keessaa na baafte? Utuu iji tokko iyyuu na hin argin utuun duʼee.
19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.
Ani utuun dhalachuu baadhee yookaan utuun akkuman dhaladheen awwaalamee jiraadhee!
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum:
Barri koo gabaabaan dhumaa jira mitii? Akka ani yeroo xinnoof gammaduuf narraa deebiʼi;
21 Antequam vadam et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine:
utuu ani lafa dhaqanii hin deebine, biyya dimimmisaa fi dukkana limixii hin dhaqin dura,
22 Terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.
gara biyya dimimmisaaʼaa akka dukkanaa, biyya gaaddidduu duʼaatiin guutame, kan ifni iyyuu akkuma dukkanaa taʼee hin dhaqin, narraa deebiʼi.”
