Jeremiæ 15
1 Et dixit Dominus ad me: Si steterit Moyses, et Samuel coram me, non est anima mea ad populum istum: eiice illos a facie mea, et egrediantur.
Hathnukkhu BAWIPA ni kai koevah, Mosi hoi Samuel teh ka hmalah ka ratoum roi nakunghai, hete taminaw koe lah ka lungthin kamlang pom mahoeh. Ka hmuhoehnae koe pâlei nateh koung kahmat naseh.
2 Quod si dixerint ad te: Quo egrediemur? dices ad eos: Hæc dicit Dominus: Qui ad mortem, ad mortem: et qui ad gladium, ad gladium: et qui ad famem, ad famem: et qui ad captivitatem, ad captivitatem.
Ahnimanaw ni vah, nâ lah maw ka cei awh han, tetpawiteh, BAWIPA ni hettelah a dei, due hanlah kaawmnaw teh a due awh han, tahloi hanlah kaawmnaw hah teh tahloi hoi a due awh han, kamlum hanlah kaawmnaw teh a kamlum awh han, santoung hanlah kaawmnaw teh san a toung awh han.
3 Et visitabo super eos quattuor species, dicit Dominus: Gladium ad occisionem, et canes ad lacerandum, et volatilia cæli et bestias terræ ad devorandum et dissipandum.
Hote taminaw ka raphoe nahanlah hno pali touh ka patoun han telah BAWIPA ni ati. Ka thet hanelah tahloi, tami ka kei hanelah uinaw, ka cat hanelah kalvan e tavanaw hoi talai dawk e moimathengnaw hah doeh.
4 et dabo eos in fervorem universis regnis terræ: propter Manassen filium Ezechiæ regis Iuda, super omnibus quæ fecit in Ierusalem.
Judah siangpahrang Hezekiah capa Manasseh ni Jerusalem vah hno a sak e dawkvah, ahnimouh teh talai uknaeramnaw pueng ni a tarawk awh nahanelah a sak han.
5 Quis enim miserebitur tui, Ierusalem? aut quis contristabitur pro te? aut quis ibit ad rogandum pro pace tua?
Oe Jerusalem apinimaw nang hah na pahren han. Apinimaw nang lungmathoekhai han. Nang e kong pacei hanelah apinimaw cawp a kangdue han.
6 Tu reliquisti me, dicit Dominus, retrorsum abiisti: et extendam manum meam super te, et interficiam te: laboravi rogans.
Nangmouh ni kai hah na pahnawt awh, telah BAWIPA ni a dei, hnuklah na ban awh. Hatdawkvah, na lathueng vah ka kut ka tha vaiteh, nang hah na raphoe han, ka lunghnonae ka hmawt toe.
7 Et dispergam eos ventilabro in portis terræ: interfeci et disperdidi populum meum, et tamen a viis suis non sunt reversi.
A lamthung dawk hoi a ban ngai awh hoeh dawkvah, ram kalupnae longkha koe ka pâsei vaiteh, a canaw hah ka thei pouh han.
8 Multiplicatæ sunt mihi viduæ eius super arenam maris: induxi eis super matrem adolescentis vastatorem meridie: misi super civitates repente terrorem.
Ahnimae lahmainaw hah tuipui teng e sadi patetlah kapap sak han. A manunaw kathetkung thoundounnaw hah kanîthun vah ka patoun han, dongdengca dawk ahnimouh van vah takitho lungpuennae hah ka pha sak han.
9 Infirmata est quæ peperit septem, defecit anima eius: occidit ei sol, cum adhuc esset dies: confusa est, et erubuit: et residuos eius in gladium dabo in conspectu inimicorum eorum, ait Dominus.
Ca tongpa sari touh ka khe e a manu a thabaw teh a hringnae a thouk. Ahnie khosei teh khodai nah a loum, ahni teh yeirai hoi lungpout lah ao. A tarannaw hmalah kahloutnaw teh kai ni tahloi hoi ka thei han, telah BAWIPA ni ati.
10 Væ mihi mater mea: quare genuisti me virum rixæ, virum discordiæ in universa terra? non fœneravi, nec fœneravit mihi quisquam: omnes maledicunt mihi.
Oe anu, ka yaw a thoe! talai van pueng kâyue e hoi kâtapoe hanelah vai kai heh na khe khe! Api koehai a ca hane lahoi laiba ka tawn hoeh, ayâ ni hai kai koe laiba tawn hoeh ei, tami pueng ni lawkthoeumkha na bap awh.
11 Dicit Dominus: Si non reliquiæ tuæ in bonum, si non occurri tibi in tempore afflictionis, et in tempore tribulationis adversus inimicum.
BAWIPA ni vah, atangcalah nang hah na hlout sak han. Runae tueng nah, rektapnae tueng nah, na tarannaw hah nang koevah, pahrennae ka kâhei sak han.
12 Numquid fœderabitur ferrum ferro ab Aquilone, et æs?
Sum ni atunglae sum hoi stil a khoe thai han na maw.
13 Divitias tuas et thesauros tuos in direptionem dabo gratis in omnibus peccatis tuis, et in omnibus terminis tuis.
Na ram thung pueng vah yonnae na sak e dawkvah, na bawinae hoi na tawnta e pueng aphu laipalah na lawp e patetlah ahnimae kut dawk ka poe han.
14 Et adducam inimicos tuos de terra, quam nescis: quia ignis succensus est in furore meo, super vos ardebit.
Na panue hoeh e ram koe na tarannaw koevah san lah na ta han. Ka lungkhuek dawk nangmouh lathueng patawi hane hmai teh a kamtawi toe.
15 Tu scis Domine, recordare mei, et visita me, et tuere me ab his, qui persequuntur me, noli in patientia tua suscipere me: scito quoniam sustinui propter te opprobrium.
Oe! BAWIPA nang ni na panue. Kai hah pou na pouk teh, na pai sin hanelah na tho toteh, na karektapnaw kalan lah lawkceng haw. Ahnimanaw he na panguep teh kai na thet hanh loe. Kai ni nang hanlah dudamnae ka khang e heh na pahnim pouh hanh.
16 Inventi sunt sermones tui, et comedi eos, et factum est mihi verbum tuum in gaudium et in lætitiam cordis mei: quoniam invocatum est nomen tuum super me Domine Deus exercituum.
Na lawknaw hah a kamnue teh, ka ca! na lawk teh kai hanlah lunghawinae hoi lungthin phunepnae lah ao. Bangkongtetpawiteh, Oe ransahu BAWIPA na min lahoi na kaw e lah ka o.
17 Non sedi in concilio ludentium, et gloriatus sum a facie manus tuæ: solus sedebam, quoniam comminatione replesti me.
Pawito kamkhuengnaw koevah, ka tahung hoeh, ahnimouh hoi lunghawinae ka hmawng boihoeh, na kut ka van ao dawkvah kamadueng ka tahung, bangkongtetpawiteh, lunghawihoehnae hoi na kawi sak.
18 Quare factus est dolor meus perpetuus, et plaga mea desperabilis renuit curari? facta est mihi quasi mendacium aquarum infidelium.
Bangkongmaw ka patawnae heh ahawi thai hoeh, ka hmâ heh hawi han ka ngaihoeh e patetlah hawi thai hoeh bo vaw, Kai hanlah kâuep han kamcuhoeh e tui tang ka hak e patetlah maw ao vaiyoe.
19 Propter hoc hæc dicit Dominus: Si converteris, convertam te, et ante faciem meam stabis: et si separaveris pretiosum a vili, quasi os meum eris: convertentur ipsi ad te, et tu non converteris ad eos.
Hatdawkvah, BAWIPA ni hettelah a dei, bout na ban pawiteh, na bankhai vaiteh, ka hmalah bout na kangdue han. Cungkeihoehe thung hoi sungren e hno dueng na dei pawiteh, kaie lawk karingkung lah ao han. Ahnimouh ni nang koe lah kamlang boilah, nang teh ahnimouh koe lah na kamlang mahoeh.
20 Et dabo te populo huic in murum æreum, fortem: et bellabunt adversum te, et non prævalebunt: quia ego tecum sum ut salvem te, et eruam te, dicit Dominus.
Hete taminaw thung vah rahum tapang na sak han, ahni ni nang hah na tuk awh han eiteh, nang rungngang hanelah, na teng ka o dawkvah, ahnimouh ni nang na tâ awh mahoeh, telah BAWIPA ni ati.
21 Et liberabo te de manu pessimorum, et redimam te de manu fortium.
Tamikathoutnaw kut dawk hoi na rungngang vaiteh, takitho e taminaw e kut dawk hoi nang teh na ratang han.
