< Isaiæ 60 >

1 Surge illuminare Ierusalem: quia venit lumen tuum, et gloria Domini super te orta est.
Angthawk ah loe aang ah; na aanghaih phak boeh; Angraeng lensawkhaih na nuiah phak boeh.
2 Quia ecce tenebræ operient terram, et caligo populos: super te autem orietur Dominus, et gloria eius in te videbitur.
Khenah, vinghaih mah long to khuk hmoek, khoving mah kaminawk to khuk khoep; toe Angraeng loe na nuiah angzo ueloe, a lensawkhaih to na nuiah amtueng tih.
3 Et ambulabunt Gentes in lumine tuo, et reges in splendore ortus tui.
Gentel kaminawk loe na aanghaih thungah angzo o tih; siangpahrangnawk doeh akhawnbang ih na aanghaih thungah angzo o tih.
4 Leva in circuitu oculos tuos, et vide: omnes isti congregati sunt, venerunt tibi: filii tui de longe venient, et filiæ tuæ de latere surgent.
Na taengah kaom kaminawk boih to dan ah; nihcae loe nang khaeah angzoh o moe, nawnto amkhueng o; na capanawk loe ahmuen kangthla hoiah angzo o tih, na canunawk loe nang khetzawn hanah na taengah om o tih.
5 Tunc videbis, et afflues, mirabitur et dilatabitur cor tuum quando conversa fuerit ad te multitudo maris, fortitudo Gentium venerit tibi:
Na hnuk naah na mikhmai to aang tih, na palung tasoeh ueloe, anghoehaih hoiah na koi tih; tuipui thung ih hmuennawk loe nang ih hmuen ah angcoeng tih, Gentelnawk angraenghaih doeh nang khaeah angzo tih.
6 Inundatio camelorum operiet te, dromedarii Madian et Epha: omnes de Saba venient, aurum et thus deferentes, et laudem Domino annunciantes.
Na prae loe tahnongsawk hrangnawk, Midian prae hoi Ephah prae ih tahnongsawk hrangnawk hoiah koi tih; Sheba prae ih kaminawk boih angzo o tih; nihcae mah sui hoi hmuihoih tui to sin o ueloe, Angraeng saphawhaih lok to taphong o sak tih.
7 Omne pecus Cedar congregabitur tibi, arietes Nabaioth ministrabunt tibi: offerentur super placabili altari meo, et domum maiestatis meæ glorificabo.
Kedar ih tuunawk boih nang khaeah nawnto amkhueng o tih; Nebaioth ih tuu taenawk mah na tok to sah o tih; nihcae loe talawk koi kaom angbawnhaih hmuen hoiah ka hmaicam nuiah daw o tahang tih; to naah ka lensawkhaih im to ka lensak aep han.
8 Qui sunt isti, qui ut nubes volant, et quasi columbæ ad fenestras suas?
Mi maw tamai baktiah kasong, tabu ohhaih ahmuen ah kazawk pahuu baktiah kaom?
9 Me enim insulæ expectant, et naves maris in principio ut adducam filios tuos de longe: argentum eorum, et aurum eorum cum eis nomini Domini Dei tui, et sancto Israel, quia glorificavit te.
Anih mah nang ang pakoeh pongah, na capanawk loe a tawnh o ih sui hoi sumkanglungnawk to ahmuen kangthla hoiah sin o, Angraeng na Sithaw ih ahmin hoiah Ciimcai Israel Sithaw khaeah sin o hanah, tuipui mah takui ih prae thungah kaom kaminawk mah kai to na zing o tih, Tarshish ih palongpuinawk to angzo o hmaloe tih.
10 Et ædificabunt filii peregrinorum muros tuos, et reges eorum ministrabunt tibi: in indignatione enim mea percussi te: et in reconciliatione mea misertus sum tui.
Prae kalah kaminawk mah nang ih sipae to sah o let tih, nihcae ih siangpahrangnawk mah na tok to sah o tih; palung ka phui naah kang boh o, toe na nuiah palungnathhaih kam tuengsak han vop.
11 Et aperientur portæ tuæ iugiter: die ac nocte non claudentur, ut afferatur ad te fortitudo Gentium, et reges earum adducantur.
Gentelnawk angraenghaih to lak moe, nihcae ukkung siangpahrangnawk hoih hanah, na khongkhanawk to khoving khodai paong poe tih, kha mak ai boeh.
12 Gens enim et regnum, quod non servierit tibi, peribit: et Gentes solitudine vastabuntur.
Na tok sak koeh ai acaeng hoi prae loe anghmaa o tih; ue, to acaengnawk loe anghma angtaa o tih.
13 Gloria Libani ad te veniet, abies et buxus, et pinus simul ad ornandum locum sanctificationis meæ, et locum pedum meorum glorificabo.
Ka hmuenciim to pathoep hanah Lebanon lensawkhaih nang khaeah angzo tih, hmaica thing, hmuihoih thing hoi saipress thingnawk to nang khaeah sin o tih; ka khok koenghaih ahmuen to ka lensak han.
14 Et venient ad te curvi filii eorum, qui humiliaverunt te, et adorabunt vestigia pedum tuorum omnes, qui detrahebant tibi, et vocabunt te Civitatem Domini, Sion sancti Israel.
Nangcae pacaekthlaek kaminawk ih capanawk angzo o ueloe, nang khaeah akuep o tih; nangcae hnaphnae kaminawk boih doeh na khokkung ah tabok o tih; Nang to Angraeng ih vangpui, Ciimcai Israel Sithaw ih Zion, tiah na kawk o tih.
15 Pro eo quod fuisti derelicta, et odio habita, et non erat qui per te transiret, ponam te in superbiam sæculorum, gaudium in generationem et generationem:
Pahnawt sut moe, na hnukma boeh pongah, mi mah doeh nang to na caeh haih mak ai boeh, dungzan lensawkhaih hoi angzo han koi acaanawk boih anghoehaih ah kang sak han.
16 et suges lac Gentium, et mamilla regum lactaberis: et scies quia ego Dominus salvans te, et redemptor tuus fortis Iacob.
Gentel kaminawk ih tahnutui to na nae ueloe, siangpahrang ih tahnutui doeh na nae tih, to naah Kai loe, Angraeng, nang pahlongkung, nang krangkung, thacak Jakob ih Sithaw ni, tiah na panoek tih.
17 Pro ære afferam aurum, et pro ferro afferam argentum: et pro lignis æs, et pro lapidibus ferrum: et ponam visitationem tuam pacem, et præpositos tuos iustitiam.
Khang laom ngan zuengah, sui to ka sin moe, sum zuengah sumkanglung to ka sin han; thing zuengah sumkamling to ka sin moe, thlung zuengah sum to ka sin han; nangcae ukkung angraengnawk to monghaih hoiah ka ohsak moe, lokcaekkungnawk khaeah toenghaih to ka paek han.
18 Non audietur ultra iniquitas in terra tua, vastitas et contritio in terminis tuis, et occupabit salus muros tuos, et portas tuas laudatio.
Na prae thungah athii longhaih to na thaih mak ai, na prae angzithaih thungah amrohaih hoi anghmathaih om mak ai boeh; nangmah ih sipaenawk to Pahlonghaih, tiah na kawk ueloe, na khongkhanawk to Pakoehhaih, tiah na kawk tih boeh.
19 Non erit tibi amplius sol ad lucendum per diem, nec splendor lunæ illuminabit te: sed erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et Deus tuus in gloriam tuam.
Ni loe athun ah nang han aanghaih paekkung ah om mak ai boeh, khrah mah doeh aqum ah aanghaih na paek mak ai boeh; Angraeng loe nang hanah dungzan aanghaih ah om ueloe, na Sithaw loe na lensawkhaih ah om tih boeh.
20 Non occidet ultra sol tuus, et luna tua non minuetur: quia erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et complebuntur dies luctus tui.
Nang ih ni loe duemh mak ai ueloe, nang ih khrah doeh azaem mak ai boeh; Angraeng loe nang ih dungzan aanghaih ah om ueloe, palung na sethaih aninawk to boeng tih boeh.
21 Populus autem tuus omnes iusti, in perpetuum hereditabunt terram, germen plantationis meæ, opus manus meæ ad glorificandum.
Nang ih kaminawk doeh toenghaih hnu o boih tih, nihcae loe ka ban hoi ka thling ih akung ah om tih, ka lensawkhaih amtuengsak hanah, prae to dungzan khoek to toep o tih boeh.
22 Minimus erit in mille, et parvulus in gentem fortissimam: ego Dominus in tempore eius subito faciam istud.
Nawkta maeto loe kami sangto ah angpung tih, tetta kami doeh thacak acaeng ah angcoeng tih boeh; Kai loe Angraeng ah ka oh, atue phak naah to hmuennawk to ka sak phrat han, tiah thuih.

< Isaiæ 60 >