Isaiæ 3
1 Ecce enim dominator Dominus exercituum auferet a Ierusalem, et a Iuda validum et fortem, omne robur panis, et omne robor aquæ:
For sjå Herren, Allhers-Herren, skal taka burt frå Jerusalem og Juda kvar studnad og stav, kvar studnad av mat, og kvar studnad av vatn,
2 fortem, et virum bellatorem, iudicem, et prophetam, et ariolum, et senem:
kjempa og stridsmann, domar og profet, spåmann og styresmann,
3 Principem super quinquaginta, et honorabilem vultu, et consiliarium, et sapientem de architectis, et prudentem eloquii mystici.
femtimanns-førar og vyrdingsmann, rådsherre og handverksmeister og trollkunnig mann.
4 Et dabo pueros principes eorum, et effeminati dominabuntur eis.
Og eg skal gjeva deim unggutar til styrarar, og gutehått skal råda yver deim.
5 Et irruet populus, vir ad virum, et unusquisque ad proximum suum: tumultuabitur puer contra senem, et ignobilis contra nobilem.
Og folket - den eine skal plåga den andre, kvar ein sin granne. Guten skal setja seg upp imot den gamle, fanten imot fagnamannen.
6 Apprehendet enim vir fratrem suum domesticum patris sui: Vestimentum tibi est, princeps esto noster, ruina autem hæc sub manu tua.
Når det då hender, at ein fær tak i ein annan i huset åt far hans, og segjer: «Du eig då ein klædnad, ver du styraren vår! Tak då rådvelde yver dette fallande riket!»
7 Respondebit in die illa, dicens: Non sum medicus, et in domo mea non est panis, neque vestimentum: nolite constituere me principem populi.
då skal han svara og segja: «Eg er ingen sårlækjar, i mitt hus er korkje brød eller klæde; gjer ikkje meg til styrar yver folket!»
8 Ruit enim Ierusalem, et Iudas concidit: quia lingua eorum et adinventiones eorum contra Dominum, ut provocarent oculos maiestatis eius.
For Jerusalem snåvar og Juda fell, av di dei i ord og gjerd stend Herren imot, og er tråssuge framfor hans herlegdoms åsyn.
9 Agnitio vultus eorum respondit eis: et peccatum suum quasi Sodoma prædicaverunt, nec absconderunt: væ animæ eorum, quoniam reddita sunt eis mala.
Sjølve andlitssvipen deira vitnar imot deim, og liksom i Sodoma talar dei utan dulsmål um syndi si. Ve deira sjæl! For dei valdar seg sjølv ulukka.
10 Dicite iusto quoniam bene, quoniam fructum adinventionum suarum comedet.
Seg um den rettferdige at det skal ganga honom godt; frukti av si gjerning skal han njota.
11 Væ impio in malum: retributio enim manuum eius fiet ei.
Men usæl den ugudlege! honom skal det ganga ille; hans eigne gjerningar hemnar seg på honom sjølv.
12 populum meum exactores sui spoliaverunt, et mulieres dominatæ sunt eis. Popule meus, qui te beatum dicunt, ipsi te decipiunt, et viam gressuum tuorum dissipant.
Styraren yver mitt folk er eit barn, og kvinnor råder yver det. Mitt folk, førarane dine fører deg vilt, og gjer vegen du skal fara til villstig.
13 Stat ad iudicandum Dominus, et stat ad iudicandos populos.
Herren hev stige fram, han vil føra sak, han stend og vil døma folki.
14 Dominus ad iudicium veniet cum senibus populi sui, et principibus eius: vos enim depasti estis vineam, et rapina pauperis in domo vestra.
Herren held rettargang med sitt folks styresmenner og hovdingar: «De hev plundra vinhagen! Ran frå fatigmannen er i husi dykkar!
15 Quare atteritis populum meum, et facies pauperum commolitis, dicit Dominus Deus exercituum?
Korleis kann de soleis skamfara mitt folk og trakka dei fatige under fot?» segjer Herren, Allhers-Herren.
16 Et dixit Dominus: Pro eo quod elevatæ sunt filiæ Sion, et ambulaverunt extento collo, et nutibus oculorum ibant, et plaudebant, ambulabant, pedibus suis, et composito gradu incedebant:
Og Herren segjer: «Av di Sions døtter briskar seg og gjeng med bratt nakke og spelar med augo, og gjeng og trippar og ringlar med fotringarne sine,
17 Decalvabit Dominus verticem filiarum Sion, et Dominus crinem earum nudabit.
so skal Herren gjera kruna skurvut på Sions døtter, og Herren skal nækja deira blygsla.
18 In die illa auferet Dominus ornamentum calceamentum,
På den dagen tek Herren frå deim all stasen deira: Fotringar, panneband, halssylgjor,
19 et lunulas, et torques, et monilia, et armillas, et mitras,
øyredobbor, armband, slør,
20 et discriminalia, et periscelidas, et murenulas, et olfactoriola, et inaures,
hovudpryda, fotkjedor, belte, lukteflaskor, amulettar,
21 et annulos, et gemmas in fronte pendentes,
fingergull, naseringar,
22 et mutatoria, et palliola, et linteamina, et acus,
høgtidsbunader, kåpor, kasteplagg, pungar,
23 et specula, et sindones, et vittas, et theristra.
speglar, serkjer, huvor, flor.
24 Et erit pro suavi odore fœtor, et pro zona funiculus, et pro crispanti crine calvitium, et pro fascia pectorali cilicium.
Og det skal verta illtev i staden for godange, reip i staden for belte, fleinskalle i staden for flettor, sekkjety i staden for høgtidstidsbunad og svidmerke i staden for vænleik.
25 Pulcherrimi quoque viri tui gladio cadent, et fortes tui in prælio.
Mennerne dine skal falla for sverd og kjemporne dine i krig.
26 Et mœrebunt atque lugebunt portæ eius, et desolata in terra sedebit.
Og portarne hennar skal gråta og låta, og einsleg sit ho att i gruset.»
