< Deuteronomii 26 >

1 Cumque intraveris Terram, quam Dominus Deus tuus tibi daturus est possidendam, et obtinueris eam, atque habitaveris in ea:
Aa ie fa nivotrak’ amy tane nampandovae’ Iehovà Andria­nañahare’o azoy naho nitavane’o vaho imoneña’o:
2 tolles de cunctis frugibus tuis primitias, et pones in cartallo, pergesque ad locum, quem Dominus Deus tuus elegerit, ut ibi invocetur nomen eius:
le ho rambese’o ty loha-voa’ ze voka’ i taney, le hendese’o boak’an-tane atolo’ Iehovà Andrianañahare’o azo le hajo’o an-karoñe ao vaho hasese’o mb’amy toetse ho joboñe’ Iehovà Andrianañahare’o hampipoha’e i Tahina’eiy mb’eo.
3 accedesque ad sacerdotem, qui fuerit in diebus illis, et dices ad eum: Profiteor hodie coram Domino Deo tuo, quod ingressus sum in Terram, pro qua iuravit patribus nostris, ut daret eam nobis.
Le hiheo mb’amy mpisoroñe mitoloñe amy andro zaiy irehe, hanao ty hoe ama’e: Taroñeko am’ Iehovà Andrianañahare’o androany, fa nivotrak’ an-tane nifantà’ Iehovà an-droaentika t’ie hatolo’e antika.
4 Suscipiensque sacerdos cartallum de manu tua, ponet ante altare Domini Dei tui:
Le ho rambese’ i mpisoroñey am-pità’o i haroñey vaho hapò’e aolo’ i kitreli’ Iehovà Andrianañahare’oy.
5 et loqueris in conspectu Domini Dei tui: Syrus persequebatur patrem meum, qui descendit in Ægyptum, et ibi peregrinatus est in paucissimo numero: crevitque in gentem magnam ac robustam et infinitæ multitudinis.
Le hanao ty ti-hoe irehe añatrefa’ Iehovà Andrianañahare’o: Nte-Arame, mpirererere ty raeko t’ie nionjoñe mb’e Mitsraime mb’eo, nitaveañe añe rekets’ ondaty tsy ampeampe vaho nitombo ho foko ra’elahy naho maozatse naho nifamorohotse.
6 Afflixeruntque nos Ægyptii, et persecuti sunt imponentes onera gravissima:
Le nanao samporerake naho nampisoañe antika o nte-Mitsraimeo vaho niforekekè’ iereo ampandrohizañ’ ajale;
7 et clamavimus ad Dominum Deum patrum nostrorum: qui exaudivit nos, et respexit humilitatem nostram, et laborem, atque angustiam:
f’ie nikanjy am’ Iehovà Andrianañaharen-droaentika le jinanji’ Iehovà ty fiarañanañan-tika naho nivazohoe’e i fampisoañañey naho i fitromahañey vaho i famorekekeañe antikañey.
8 et eduxit nos de Ægypto in manu forti, et brachio extento, in ingenti pavore, in signis atque portentis:
Le nampiavote’ Iehovà amy Mitsraime tika an-dela-pitàñe maozatse, naho am-pitàñe nitora-kitsy naho am-pangebahebahañe naho am-biloñe vaho am-pitoloñañe tsitantane.
9 et introduxit ad locum istum, et tradidit nobis Terram lacte et melle manantem.
Le nendese’e mb’ an-toetse atoy, vaho natolo’e antika o tane atoio, tane orikorihen-dronono naho tantele.
10 Et idcirco nunc offero primitias frugum Terræ, quam Dominus dedit mihi. Et dimittes eas in conspectu Domini Dei tui, et adorato Domino Deo tuo.
Aa ingo, engaeko ty loha-voa’ i tane natolo’o ahiy ry Iehovà. Le hapo’o añatrefa’ Iehovà Andriana­ña­hare’o vaho mitalahoa am’ Iehovà Andrianañahare’o.
11 Et epulaberis in omnibus bonis, quæ Dominus Deus tuus dederit tibi, et domui tuæ, tu et Levites, et advena qui tecum est.
Le mirebeha amo hene hasoa natolo’ Iehovà Andrianañahare’o ama’o naho amy anjomba’oio, ihe naho i nte-Leviy, vaho i renetane ama’oy.
12 Quando compleveris decimam cunctarum frugum tuarum, anno decimarum tertio dabis Levitæ, et advenæ, et pupillo et viduæ, ut comedant intra portas tuas, et saturentur.
Aa naho nihenefe’o ty fañengañe ty faha-folom-bòka’o amy taom-pahateloy, i taom-pañengam-pahafoloy, naho fa finaha’o o nte-Levio, o renetaneo, naho o bode-raeo, vaho o vantotse an-drova’oo hikama’ iareo ho anjañe,
13 loquerisque in conspectu Domini Deo tui: Abstuli quod sanctificatum est de domo mea, et dedi illud Levitæ et advenæ, et pupillo ac viduæ, sicut iussisti mihi: non præterivi mandata tua, nec sum oblitus imperii tui.
le hanao ty hoe irehe añatrefa’ Iehovà Andrianañahare’o, Fa nakareko an-trañoko ao o raha navahekoo, naho fa natoloko amo nte-Levio naho amo renetaneo naho amo bode-raeo naho amo vantotseo, ty amo hene lily nililie’o ahikoo; tsy nililareko ndra nihaliñoko o lili’oo.
14 Non comedi ex eis in luctu meo, nec separavi ea in qualibet immunditia, nec expendi ex his quidquam in re funebri. Obedivi voci Domini Dei mei, et feci omnia sicut præcepisti mihi.
Tsy nihinanako te nandala, naho tsy nahajako t’ie naleotse, naho tsy nengaeko amo havilasio, fe nihaoñeko ty fiarañana­ña’ Iehovà Andrianañahareko vaho nanoeko iaby o nandilia’o ahikoo.
15 Respice de sanctuario tuo, et de excelso cælorum habitaculo, et benedic populo tuo Israel, et Terræ, quam dedisti nobis, sicut iurasti patribus nostris, terræ lacte et melle mananti.
Mi­vazohoa boak’ añ’ an­jomba’o masiñe andike­rañe ao, le tahio ondati’o Israeleo naho i tane natolo’o anaiy, amy nifantà’o aman-droae’aiy, i tane orikorihen-dronono naho tanteley.
16 Hodie Dominus Deus tuus præcepit tibi ut facias mandata hæc atque iudicia: et custodias et impleas ex toto corde tuo, et ex tota anima tua.
Afanto’ Iehovà Andria­naña­hare’o azo androany te hanoe’o o fañè naho fepetse zao: le hambena’o naho hanoe’o an-kaampon’ arofo’o vaho an-kaliforam-pañova’o.
17 Dominum elegisti hodie, ut sit tibi Deus, et ambules in viis eius, et custodias ceremonias illius, et mandata atque iudicia, et obedias eius imperio.
Fa tinaro’o anindroany te Andrianañahare’o t’Iehovà, hañaveloa’o o lala’eo; naho hambena’o o fañè’eo, naho o lili’eo naho o fepè’eo vaho ho janjiñe’o i fiarañanaña’ey.
18 et Dominus elegit te hodie ut sis ei populus peculiaris, sicut locutus est tibi, et custodias omnia præcepta illius:
Nafè’ Iehovà anindroany te ihe ro vara-iso’e, ty amy nampi­tamae’e azoy, aa le hambena’o iaby o lili’eo.
19 et faciat te excelsiorem cunctis gentibus quas creavit, in laudem, et nomen, et gloriam suam: ut sis populus sanctus Domini Dei tui, sicut locutus est.
Fa haonjo’e andigiligi’ ze hene foko nam­boare’e, am-pandrengea naho tahinañe naho hasiñe, vaho h’ondaty navaheñ’ am’ Iehovà Andria­nañahare’o irehe, ty amy tsara’ey.

< Deuteronomii 26 >