Ii Samuelis 24
1 Et addidit furor Domini irasci contra Israel, commovitque David in eis dicentem: Vade, numera Israel et Iudam.
Israel chate chunga Pakai Pathen ahung lung hang kittan, hijeh chun aman David chu atil doh’in amaho dou nan, hitin thu aseiye, “Nangma chen lang Israel chate le Judah mite gasim toh tan,” ati.
2 Dixitque rex ad Ioab principem exercitus sui: Perambula omnes tribus Israel a Dan usque Bersabee, et numerate populum, ut sciam numerum eius.
Hijeh chun lengpan Joab le apanpi sepai lamkai ho koma aseiyin, ‘Sahlam Dan apet lhanglam Beersheba chan geiya cheng Israel phung jouse gakhol toh soh keiyun lang mihem ijat mong mong hitamti kahet doh thei na dingin mihem jat gasim tauvin,” ati.
3 Dixitque Ioab regi: Adaugeat Dominus Deus tuus ad populum tuum, quantus nunc est, iterumque centuplicet in conspectu domini mei regis: sed quid sibi dominus meus rex vult in re huiuscemodi?
Ahivangin Joab chun lengpa koma chun aseiyin, “Pakai na Pathenin mipi ho chu aja ajan punsah jeng tah ta, kapu lengpan namit a namu jeng nah chu me; ipi dinga kapu lengpan hitobang pihi bol ding nagot hitam?” ati.
4 Obtinuit autem sermo regis verba Ioab, et principum exercitus: egressusque est Ioab, et princeps militum a facie regis, ut numerarent populum Israel.
Ahinlah lengpan amaho chu mi agasim toh diuvin aseitan ahi, hijeh chun Joab le sepai lamkaite chu Israel mipite simtoh dingin lengpa angsunga a konin avaikon doh tauve.
5 Cumque pertransissent Iordanem, venerunt in Aroer ad dexteram urbis, quæ est in Valle Gad:
Chuin amahon amasapen in Jordan vadung chu apal galkaiyun lhanglam khopi phaicham, Aroer khopi Gad lam jot na ah chun aponbuh asongun, chujou vin Jazer langa achi pei taove.
6 et per Iazer transierunt in Galaad, et in terram inferiorem Hodsi, et venerunt in Dan silvestria. Circumeuntesque iuxta Sidonem,
Chujouvin Hit mite gamsunga Gilead kho le Kadesh khopi ahung geitauve; chuin Dan khopia ahunguvin Dan khopia konin Sidon lang ajong kit tauve.
7 transierunt prope mœnia Tyri, et omnem terram Hevæi et Chananæi, veneruntque ad meridiem Iuda in Bersabee:
Chuin Tyre gammang lah ahinjot’uvin Hivi mite khopi jouse le Canaan mite khopi jousea ahung uvin ahi. achainan Beersheba khopi Judah gamsunga Negeb a chun anga uve.
8 et lustrata universa terra, affuerunt post novem menses et viginti dies in Ierusalem.
Hitia hi gamsung pumpi ahin kholsoh kei phat’uvin, lhako le ni somni alhin donin Jerusalem khopi ahung kilekit tauvin ahi.
9 Dedit ergo Ioab numerum descriptionis populi regi, et inventa sunt de Israel octingenta millia virorum fortium, qui educerent gladium: et de Iuda quingenta millia pugnatorum.
Chuin Joab chun mihem jat asim nau mijat chu lengpa henga apelut tai; hichea kisim doh Israel mijat chu pasal galsat a chemjam choithei cheh sang jaget alhingin, chule Judah mi chu sang janga alhinguvin ahi.
10 Percussit autem cor David eum, postquam numeratus est populus: et dixit David ad Dominum: Peccavi valde in hoc facto: sed precor Domine, ut transferas iniquitatem servi tui, quia stulte egi nimis.
Hitichun mipi asim soh phat’uvin David chu alungthima akisih behseh jengin, hijeh chun David injong Pakai henga taona anei jin hitin aseitai, “Kathil bol chung changa hin keima melsa tah in ka chonse tai; hijongle tuhin vo Pakai, nahenga kahung tao ahi, nasohpa keima themmona jouse hi lamang tan; ajeh chu keiman ngol hoitah hin thil kanabol tai,” ati.
11 Surrexit itaque David mane, et sermo Domini factus est ad Gad prophetam et Videntem David, dicens:
Chuin ajing jingkah matah in David chu ajingtho a ahileh David dinga amitva neiya pangpa Gad themgaopa henga chun Pakaiyin hitin thu ahinseiye.
12 Vade, et loquere ad David: Hæc dicit Dominus: Trium tibi datur optio, elige unum quod volueris ex his, ut faciam tibi.
“Chen lang David koma hitin gaseitan tin Pakaiyin aseiye, “Keiman na chunga katoh ding thil thum ka peh ding, hiche thil thumho lah a chu nangman na ngap chat pen pen khat chu kilhen in hichu nachunga kahin lhun sah ding ahi,” tin aseiye, gatin, ati.
13 Cumque venisset Gad ad David, nunciavit ei, dicens: Aut septem annis veniet tibi fames in terra tua: aut tribus mensibus fugies adversarios tuos, et ille te persequentur: aut certe tribus diebus erit pestilentia in terra tua. Nunc ergo delibera, et vide quem respondeam ei, qui me misit, sermonem.
Hijeh chun Gad jong David koma ahungin hitin aseitai, “Nagamsunga kumthum sunga kel lhah ding nanop em? Lhathum sunga nagalte masanga najamle lea amahon nadel le le diu nadei em? Ahiloule nagamsunga nithum gamna hise nasatah lansah ding nanop em? Tun geltoh soh keiyin lang eihin solpa henga kaseipeh ding chu hoiche pen ham, dindetna neiyin,” ati.
14 Dixit autem David ad Gad: Coarctor nimis: sed melius est ut incidam in manus Domini (multæ enim misericordiæ eius sunt) quam in manus hominum.
Chuphat in David chun Gad koma hitin aseiye, “Kalung agim beh seh jeng tai; ami khotona lentah ahinai, hijeh chun Pakai khut’a kilehlut jeng taute; mihem khut’a vang neilhah lutsah hih hel’in,” atipeh e.
15 Immisitque Dominus pestilentiam in Israel, de mane usque ad tempus constitutum, et mortui sunt ex populo a Dan usque ad Bersabee septuaginta millia virorum.
Hijehchun Pakaiyin Israel chate chunga jingkah a pat aphat kitep sungsen gamna hise ahin lansah tai; hichea hin sahlam Dan khoa pat lhanglam Beersheba chan geiyin Israel mipi lah a mihem sang som sagi athiuvin ahi.
16 Cumque extendisset manum suam Angelus Domini super Ierusalem ut disperderet eam, misertus est Dominus super afflictione, et ait Angelo percutienti populum: Sufficit: nunc contine manum tuam. erat autem Angelus Domini iuxta aream Areuna Iebusæi.
Hichun Vantil chun Jerusalem jong suhgam dinga agot’a akhut alap phat chun Pakaiyin thilse abol ding chu alung akhel’in Vantil mi sugama pangpa koma chun hitin aseitai, “Aphaset tai, tun nakhut umthim sah tan,” ati. Hichepet a hi Pakai Vantil chu Jebus mipa Araunah changvohna mun changphol koma ana ding ahitai.
17 Dixitque David ad Dominum cum vidisset Angelum cædentem populum: Ego sum qui peccavi, ego inique egi: isti qui oves sunt, quid fecerunt? vertatur, obsecro, manus tua contra me, et contra domum patris mei.
Chuin David jong chun mi sugama pang Vantil chu amudoh phat in Pakai koma hitin aseiye, “Vetan, keima kachonsen, gilou tah in keiman thil kabol tai; ahinla hiche mihohi kelngoi banga emahelou ahibouve ipi abolset anei mongu ham? Nahenga katao ahiye, keima chung le ka inkote chunga nakhut hin lhah jon,” tin aseitai.
18 Venit autem Gad ad David in die illa, et dixit ei: Ascende, et constitue altare Domino in area Areuna Iebusæi.
Hiche nikho hin Gad chu David henga ahungin akoma hitin aseiye, “Chetouvin lang, Jebus mipa Araunah changphol koma khun Pakai dingin maicham khat gasemtan,” ati.
19 Et ascendit David iuxta sermonem Gad, quem præceperat ei Dominus.
Hichun Pakaiyin Gad thu apeh bangin David jong chu achetou vin agabol tan ahi.
20 Conspiciensque Areuna, animadvertit regem et servos eius transire ad se:
Chuin Araunah chu akiheijin agahven ahileh lengpa le asohte ama kom lam jona ahungu chu amun ahi; chuphat’in Araunah jong chu apotdoh pai paiyin lengpa chu agajabol’in tol'a amai asulut’tan ahi.
21 et egressus adoravit regem prono vultu in terram, et ait: Quid causæ est ut veniat dominus meus rex ad servum suum? Cui David ait: Ut emam a te aream, et ædificem altare Domino, et cesset interfectio quæ grassatur in populo.
Chu jongle Araunah chun hitin aseiye, “Ipi ding pen tah a kapu lengpa nangma nasoh kei koma nahung jeng hitam?” atileh; David chun adonbut’in “Mipi chunga gamna hise hi akitol mangthei na dinga nangma changphol hi chohdoh a hikoma hi Pakai henga maicham khat semdoh ding kati ahi,” ati.
22 Et ait Areuna ad David: Accipiat, et offerat dominus meus rex, sicut placet ei: habes boves in holocaustum, et plaustrum, et iuga boum in usum lignorum.
Hichun Araunah jong chun hitin aseiye, “Kilah jengin kapu lengpa, chule nangin pha nasah lam pi a chun mang jengin; chule bongchal teni jong pumgo thiltoa naman dingin hikoma hin aum lhone; chujongle chang huina kangkui ho leh bongchal teni namkol jong hikoma hin aumnai; hiche hohi meithinga nati ding ahi.
23 Omnia dedit Areuna rex regi: dixitque Areuna ad regem: Dominus Deus tuus suscipiat votum tuum.
Vo lengpa, Keima Araunah kitipa hin lengpa dinga thil ejakai katodoh jeng ding ahi,” ati. Chujongleh Araunah chun lengpa koma hitin jong aseiye, “Pakai na-Pathenin nataona chu nasan peh teitei hen,” ati.
24 Cui respondens rex, ait: Nequaquam ut vis, sed emam pretio a te, et non offeram Domino Deo meo holocausta gratuita. Emit ergo David aream, et boves, argenti siclis quinquaginta:
Ahivang in lengpan Araunah koma chun hitin aseiye, “Ahipoi, keiman na changphol man chu kapeh a kachoh ding ahibouve; aman kapeh louhel thil chu keiman Pakai ka-Pathen henga pumgo thiltoa kato lou ding ahi,” ati. Hiti hin David chun changphol leh bongchal teni chu dangka shekel som ngan akichoh tai.
25 et ædificavit ibi David altare Domino, et obtulit holocausta et pacifica: et propitiatus est Dominus terræ, et cohibita est plaga ab Israel.
Hichun lengpa David chun Pakai anga maicham khat asemin, pumgo thilto le chamna kilhaina thilto atoh tan ahi. hichun Pakaiyin jong gamsung dinga a taona chu asanpeh in Israel chate chunga konin gamna hise lang chu akitol mangsah tan ahi.
