Ii Samuelis 22
1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius, in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
Dawid wypowiedział PANU słowa tej pieśni w dniu, gdy PAN go wybawił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula;
2 et ait: Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
Powiedział: PAN jest moją skałą, moją twierdzą i moim wybawicielem.
3 Deus fortis meus sperabo in eum: scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum: salvator meus, de iniquitate liberabis me.
Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mojego zbawienia, moją wieżą i moją ucieczką, moim zbawicielem; wybawiasz mnie od przemocy.
4 Laudabilem invocabo Dominum: et ab inimicis meis salvus ero.
Wzywałem PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
5 Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
Ogarnęły mnie bowiem boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. (Sheol h7585)
7 In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius.
W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mojego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie [dotarło] do jego uszu.
8 Commota est et contremuit terra: fundamenta montium concussa sunt, et conquassata, quoniam iratus est eis.
Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady nieba zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
10 Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus eius.
Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
11 Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
Dosiadł cherubina i latał, i ukazał się na skrzydłach wiatru.
12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum: cribrans aquas de nubibus cælorum.
Z ciemności uczynił wokół siebie namiot, z ciemnych wód i z gęstych obłoków nieba.
13 Præ fulgore in conspectu eius, succensi sunt carbones ignis.
Od jego blasku rozpaliły się węgle ogniste.
14 Tonabit de cælo Dominus: et excelsus dabit vocem suam.
Zagrzmiał PAN z nieba, Najwyższy wydał swój głos.
15 Misit sagittas et dissipavit eos: fulgur, et consumpsit eos.
Wypuścił strzały i rozproszył ich; błyskawicę – i ich rozgromił.
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius.
I ukazały się głębiny morza, i odsłoniły się fundamenty świata od upomnienia PANA, od podmuchu tchnienia jego nozdrzy.
17 Misit de excelso, et assumpsit me: et extraxit me de aquis multis.
Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął z wielkich wód.
18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
Ocalił mnie od mojego potężnego wroga i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
19 Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.
Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
20 Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
21 Retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
22 Quia custodivi vias Domini, et non egi impie, a Deo meo.
Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mojego Boga.
23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo: et præcepta eius non amovi a me.
Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i od jego praw się nie odwróciłem.
24 Et ero perfectus cum eo: et custodiam me ab iniquitate mea.
Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
25 Et restituet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum, in conspectu oculorum suorum.
Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według mojej czystości przed jego oczyma.
26 Cum sancto sanctus eris: et cum robusto perfectus.
[Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
27 Cum electo electus eris: et cum perverso perverteris.
Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie.
28 Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
Lecz wybawiasz lud strapiony, a twoje oczy [są] na wyniosłych, by ich poniżać.
29 Quia tu lucerna mea Domine: et tu Domine illuminabis tenebras meas.
Ty bowiem jesteś moją pochodnią, o PANIE; PAN rozjaśni moje ciemności.
30 In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
32 Quis est Deus præter Dominum: et quis fortis præter Deum nostrum?
Bo któż [jest] Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
33 Deus qui accinxit me fortitudine: et complanavit perfectam viam meam.
Bóg [jest] moją siłą i mocą, on czyni doskonałą moją drogę.
34 Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me.
Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
35 Docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea.
Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ: et mansuetudo tua multiplicavit me.
Dałeś mi też tarczę swego zbawienia, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
37 Dilatabis gressus meos subtus me: et non deficient tali mei.
Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
38 Persequar inimicos meos, et conteram: et non convertar donec consumam eos.
Ścigałem moich wrogów i wytraciłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wyniszczyłem.
39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
I wyniszczyłem ich, i powaliłem, tak że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
40 Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum: odientes me, et disperdam eos.
Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
42 Clamabunt, et non erit qui salvet, ad Dominum, et non exaudiet eos.
Patrzyli, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; [spoglądali] na PANA, lecz ich nie wysłuchał.
43 Delebo eos ut pulverem terræ: quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
Starłem ich jak proch ziemi, zdeptałem ich jak błoto na ulicach, rozrzuciłem ich.
44 Salvabis me a contradictionibus populi mei: custodies me in caput Gentium: populus, quem ignoro, serviet mihi.
Ty wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, zachowałeś mnie, abym był głową narodów. Będzie mi służył lud, [którego] nie znałem.
45 Filii alieni resistent mihi, auditu auris obedient mihi.
Cudzoziemcy będą udawać uległość. Jak tylko usłyszą, będą mi posłuszni.
46 Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus: et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg, skała mojego zbawienia.
48 Deus qui das vindictas mihi, et deiicis populos sub me.
Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody;
49 Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me:
Wyprowadza mnie spośród moich wrogów. Ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
50 Propterea confitebor tibi Domine in gentibus: et nomini tuo cantabo.
Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twojemu imieniu.
51 Magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini eius in sempiternum.
[On jest] wieżą zbawienia dla swego króla i na wieki okazuje miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
