Corinthios I 2
1 Et ego, cum venissem ad vos, fratres, veni non in sublimitate sermonis, aut sapientiæ, annuncians vobis testimonium Christi.
ហេ ភ្រាតរោ យុឞ្មត្សមីបេ មមាគមនកាលេៜហំ វក្ត្ឫតាយា វិទ្យាយា វា នៃបុណ្យេនេឝ្វរស្យ សាក្ឞ្យំ ប្រចារិតវាន៑ តន្នហិ;
2 Non enim iudicavi me scire aliquid inter vos, nisi Iesum Christum, et hunc crucifixum.
យតោ យីឝុខ្រីឞ្ដំ តស្យ ក្រុឝេ ហតត្វញ្ច វិនា នាន្យត៑ កិមបិ យុឞ្មន្មធ្យេ ជ្ញាបយិតុំ វិហិតំ ពុទ្ធវាន៑។
3 Et ego in infirmitate, et timore, et tremore multo fui apud vos:
អបរញ្ចាតីវ ទៅព៌្ពល្យភីតិកម្បយុក្តោ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធមាសំ។
4 et sermo meus, et prædicatio mea non in persuasibilibus humanæ sapientiæ verbis, sed in ostensione spiritus, et virtutis:
អបរំ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសោ យត៑ មានុឞិកជ្ញានស្យ ផលំ ន ភវេត៑ កិន្ត្វីឝ្វរីយឝក្តេះ ផលំ ភវេត៑,
5 ut fides vestra non sit in sapientia hominum, sed in virtute Dei.
តទត៌្ហំ មម វក្ត្ឫតា មទីយប្រចារឝ្ច មានុឞិកជ្ញានស្យ មធុរវាក្យសម្ពលិតៅ នាស្តាំ កិន្ត្វាត្មនះ ឝក្តេឝ្ច ប្រមាណយុក្តាវាស្តាំ។
6 Sapientiam autem loquimur inter perfectos: sapientiam vero non huius sæculi, neque principum huius sæculi, qui destruuntur: (aiōn g165)
វយំ ជ្ញានំ ភាឞាមហេ តច្ច សិទ្ធលោកៃ រ្ជ្ញានមិវ មន្យតេ, តទិហលោកស្យ ជ្ញានំ នហិ, ឥហលោកស្យ នឝ្វរាណាម៑ អធិបតីនាំ វា ជ្ញានំ នហិ; (aiōn g165)
7 sed loquimur Dei sapientiam in mysterio, quæ abscondita est, quam prædestinavit Deus ante sæcula in gloriam nostram, (aiōn g165)
កិន្តុ កាលាវស្ថាយាះ បូវ៌្វស្មាទ៑ យត៑ ជ្ញានម៑ អស្មាកំ វិភវាត៌្ហម៑ ឦឝ្វរេណ និឝ្ចិត្យ ប្រច្ឆន្នំ តន្និគូឍម៑ ឦឝ្វរីយជ្ញានំ ប្រភាឞាមហេ។ (aiōn g165)
8 quam nemo principum huius sæculi cognovit: si enim cognovissent, numquam Dominum gloriæ crucifixissent. (aiōn g165)
ឥហលោកស្យាធិបតីនាំ កេនាបិ តត៑ ជ្ញានំ ន លព្ធំ, លព្ធេ សតិ តេ ប្រភាវវិឝិឞ្ដំ ប្រភុំ ក្រុឝេ នាហនិឞ្យន៑។ (aiōn g165)
9 Sed sicut scriptum est: Quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quæ præparavit Deus iis, qui diligunt illum:
តទ្វល្លិខិតមាស្តេ, នេត្រេណ ក្កាបិ នោ ទ្ឫឞ្ដំ កណ៌េនាបិ ច ន ឝ្រុតំ។ មនោមធ្យេ តុ កស្យាបិ ន ប្រវិឞ្ដំ កទាបិ យត៑។ ឦឝ្វរេ ប្រីយមាណានាំ ក្ឫតេ តត៑ តេន សញ្ចិតំ។
10 nobis autem revelavit Deus per spiritum suum: Spiritus enim omnia scrutatur, etiam profunda Dei.
អបរមីឝ្វរះ ស្វាត្មនា តទស្មាកំ សាក្ឞាត៑ ប្រាកាឝយត៑; យត អាត្មា សវ៌្វមេវានុសន្ធត្តេ តេន ចេឝ្វរស្យ មម៌្មតត្ត្វមបិ ពុធ្យតេ។
11 Quis enim hominum scit quæ sunt hominis, nisi spiritus hominis, qui in ipso est? ita et quæ Dei sunt, nemo cognovit, nisi Spiritus Dei.
មនុជស្យាន្តះស្ថមាត្មានំ វិនា កេន មនុជេន តស្យ មនុជស្យ តត្ត្វំ ពុធ្យតេ? តទ្វទីឝ្វរស្យាត្មានំ វិនា កេនាបីឝ្វរស្យ តត្ត្វំ ន ពុធ្យតេ។
12 Nos autem non spiritum huius mundi accepimus, sed Spiritum, qui ex Deo est, ut sciamus quæ a Deo donata sunt nobis:
វយញ្ចេហលោកស្យាត្មានំ លព្ធវន្តស្តន្នហិ កិន្ត្វីឝ្វរស្យៃវាត្មានំ លព្ធវន្តះ, តតោ ហេតោរីឝ្វរេណ ស្វប្រសាទាទ៑ អស្មភ្យំ យទ៑ យទ៑ ទត្តំ តត្សវ៌្វម៑ អស្មាភិ រ្ជ្ញាតុំ ឝក្យតេ។
13 quæ et loquimur non in doctis humanæ sapientiæ verbis, sed in doctrina Spiritus, spiritualibus spiritualia comparantes.
តច្ចាស្មាភិ រ្មានុឞិកជ្ញានស្យ វាក្យានិ ឝិក្ឞិត្វា កថ្យត ឥតិ នហិ កិន្ត្វាត្មតោ វាក្យានិ ឝិក្ឞិត្វាត្មិកៃ រ្វាក្យៃរាត្មិកំ ភាវំ ប្រកាឝយទ្ភិះ កថ្យតេ។
14 Animalis autem homo non percipit ea, quæ sunt Spiritus Dei: stultitia enim est illi, et non potest intelligere: quia spiritualiter examinatur.
ប្រាណី មនុឞ្យ ឦឝ្វរីយាត្មនះ ឝិក្ឞាំ ន គ្ឫហ្លាតិ យត អាត្មិកវិចារេណ សា វិចាយ៌្យេតិ ហេតោះ ស តាំ ប្រលាបមិវ មន្យតេ ពោទ្ធុញ្ច ន ឝក្នោតិ។
15 Spiritualis autem iudicat omnia: et ipse a nemine iudicatur.
អាត្មិកោ មានវះ សវ៌្វាណិ វិចារយតិ កិន្តុ ស្វយំ កេនាបិ ន វិចាយ៌្យតេ។
16 Quis enim cognovit sensum Domini, qui instruat eum? Nos autem sensum Christi habemus.
យត ឦឝ្វរស្យ មនោ ជ្ញាត្វា តមុបទេឞ្ដុំ កះ ឝក្នោតិ? កិន្តុ ខ្រីឞ្ដស្យ មនោៜស្មាភិ រ្លព្ធំ។
