< Canticum Canticorum 1 >

1
Wer mamit moloyo wende moko nondiki gi ruoth Solomon.
2 Osculetur me osculo oris sui. Quia meliora sunt ubera tua vino, fragrantia unguentis optimis.
Bi mondo inyodha gi dhogi, nikech herani kelo mor moloyo divai.
3 Oleum effusum nomen tuum: ideo adolescentulæ dilexerunt te. Trahe me.
Modhi miwirorigo dungʼ mamit; kendo nyingi chalo gi mo mangʼwe ngʼar ma pukore oko. Kare mano emomiyo nyiri duto oheri!
4 Post te curremus in odorem unguentorum tuorum. Introduxit me rex in cellaria sua. Exultabimus et lætabimur in te, memores uberum tuorum super vinum. Recti diligunt te.
Kawa idhi koda, waret piyo waa kae! Ruoth mondo odhi koda nyaka ei ode maiye. Osiepe Wail kendo chunywa mor kodi; wabiro pako herani moloyo divai. Nyako Gitimo gima kare ka gipuoyi!
5 Nigra sum, sed formosa, filiæ Ierusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salomonis.
An nyako ma dichol kendo ma jaber, yaye nyi Jerusalem, an dichol mana ka hembe mag Kedar, kendo mana ka pasia molier e hembe Solomon.
6 Nolite me considerare quod fusca sim, quia decoloravit me sol. Filii matris meæ pugnaverunt contra me, posuerunt me custodem in vineis: vineam meam non custodivi.
Kik uchaya nikech an dichol, nimar chiengʼ ema oseloko denda kamano. Yawuot minwa nokecho koda, mine giketa jarit puothegi mag mzabibu; to puotha awuon mar mzabibu to ne ajwangʼo.
7 Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum.
Yaye jaherana, nyisane kuma ikwayoe jambi kod kuma iweye rombi mondo oyweyee odiechiengʼ tir. Angʼo momiyo dachal mana gi dhako moumo wangʼe e dier jamb osiepeni?
8 Si ignoras te o pulcherrima inter mulieres, egredere, et abi post vestigia gregum, et pasce hœdos tuos iuxta tabernacula pastorum.
Ka ok ingʼeyo, yaye jaber moloyo mon mamoko, lu bangʼ rombe kuonde ma gikwayoe, mondo ikwa nyidiek ma pod tindo e bath hembe mag jokwath.
9 Equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te amica mea.
Jaherana, apimi mana gi faras madhako motwe but achiel kuom geche Farao.
10 Pulchræ sunt genæ tuæ sicut turturis: collum tuum sicut monilia.
Lembi nenore maber ka sitadi olierie; ngʼuti bende nenore maber ka olierie tigo ma nengogi tek.
11 Murenulas aureas faciemus tibi, vermiculatas argento.
Wabiro losoni thiwni mag dhahabu, kod tigo mag fedha.
12 Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum.
Kane ruoth chiemo e mesane, mo mangʼwe ngʼar man-gi tik mamit nopongʼo ot kadonjo.
13 Fasciculus myrrhæ dilectus meus mihi, inter ubera mea commorabitur.
Jaherana chalona gi mo mane-mane mobo matin ma nengone tek, mantie e kind thundena.
14 Botrus Cypri dilectus meus mihi, in vineis Engaddi.
Jaherana chalona maua maber mothiewo, moa e puoth mzabibu man En Gedi.
15 Ecce tu pulchra es amica mea, ecce tu pulchra es, oculi tui columbarum.
Mano kaka ijaber, jaherana! Yaye, mano kaka ijaber! Wengeni neno mamuol ka akuru.
16 Ecce tu pulcher es dilecte mi, et decorus. Lectulus noster floridus.
Mano kaka iber, jaherana! Yaye, mano kaka berni olomba! Kendo kitandawa bende yom ka lum mangʼich.
17 Tigna domorum nostrarum cedrina, laquearia nostra cypressina.
Bepe mag tat odwa gin mag sida; kendo bede yien mokar mag obudo nobednwa tado.

< Canticum Canticorum 1 >