Romanos 7
1 An ignoratis fratres (scientibus enim legem loquor) quia lex in homine dominatur quanto tempore vivit?
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਵਿਦਃ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮੇਦੰ ਨਿਵੇਦਨੰ| ਵਿਧਿਃ ਕੇਵਲੰ ਯਾਵੱਜੀਵੰ ਮਾਨਵੋਪਰ੍ੱਯਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਕਰੋਤੀਤਿ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
2 Nam quæ sub viro est mulier, vivente viro, alligata est legi: si autem mortuus fuerit vir eius, soluta est a lege viri.
ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਪਤਿ ਰ੍ਜੀਵਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲਮ੍ ਊਢਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬੱਧਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਪਤਿ ਰ੍ਮ੍ਰਿਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸਾ ਨਾਰੀ ਪਤ੍ਯੁ ਰ੍ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਤੋ ਮੁਚ੍ਯਤੇ|
3 Igitur, vivente viro, vocabitur adultera si fuerit cum alio viro: si autem mortuus fuerit vir eius, liberata est a lege viri: ut non sit adultera si fuerit cum alio viro.
ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪਤ੍ਯੁਰ੍ਜੀਵਨਕਾਲੇ ਨਾਰੀ ਯਦ੍ਯਨ੍ਯੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ੰ ਵਿਵਹਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਾ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਿਣੀ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਸ ਪਤਿ ਰ੍ਮ੍ਰਿਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸਾ ਤਸ੍ਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਮੁਕ੍ਤਾ ਸਤੀ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ਤਰੇਣ ਵ੍ਯੂਢਾਪਿ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਿਣੀ ਨ ਭਵਤਿ|
4 Itaque fratres mei et vos mortificati estis legi per corpus Christi: ut sitis alterius, qui ex mortuis resurrexit, ut fructificemus Deo.
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ, ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਮਿੱਤੰ ਯਦਸ੍ਮਾਕੰ ਫਲੰ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਤੇਨ ਪੁਰੁਸ਼਼ੇਣ ਸਹ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਵਾਹੋ ਯਦ੍ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰੇਣ ਯੂਯੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
5 Cum enim essemus in carne, passiones peccatorum, quæ per legem erant, operabantur in membris nostris, ut fructificarent morti.
ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਰਣਸਮਯੇ ਮਰਣਨਿਮਿੱਤੰ ਫਲਮ੍ ਉਤ੍ਪਾਦਯਿਤੁੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਦੂਸ਼਼ਿਤਃ ਪਾਪਾਭਿਲਾਸ਼਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਙ੍ਗੇਸ਼਼ੁ ਜੀਵਨ੍ ਆਸੀਤ੍|
6 Nunc autem soluti sumus a lege mortis, in qua detinebamur, ita ut serviamus in novitate spiritus, et non in vetustate litteræ.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾ ਯਸ੍ਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਵਸ਼ੇ ਆਸ੍ਮਹਿ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਤਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਮ੍ਰੁʼਤਤ੍ਵਾਦ੍ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯਾ ਅਧੀਨਤ੍ਵਾਤ੍ ਮੁਕ੍ਤਾ ਇਤਿ ਹੇਤੋਰੀਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪੁਰਾਤਨਲਿਖਿਤਾਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਨ ਸੇਵਿਤਵ੍ਯਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਵੀਨਸ੍ਵਭਾਵੇਨੈਵ ਸੇਵਿਤਵ੍ਯਃ
7 Quid ergo dicemus? Lex peccatum est? Absit. Sed peccatum non cognovi, nisi per legem: nam concupiscentiam nesciebam, nisi lex diceret: Non concupisces.
ਤਰ੍ਹਿ ਵਯੰ ਕਿੰ ਬ੍ਰੂਮਃ? ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਕਿੰ ਪਾਪਜਨਿਕਾ ਭਵਤਿ? ਨੇੱਥੰ ਭਵਤੁ| ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਮ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਮਾਨਾਯਾਂ ਪਾਪੰ ਕਿਮ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਨਾਵੇਦੰ; ਕਿਞ੍ਚ ਲੋਭੰ ਮਾ ਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਰਿਤਿ ਚੇਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਲਿਖਿਤੰ ਨਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਲੋਭਃ ਕਿਮ੍ਭੂਤਸ੍ਤਦਹੰ ਨਾਜ੍ਞਾਸ੍ਯੰ|
8 Occasione autem accepta, peccatum per mandatum operatum est in me omnem concupiscentiam. Sine lege enim peccatum mortuum erat.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਪਾਪੰ ਛਿਦ੍ਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧੰ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਭਿਲਾਸ਼਼ਮ੍ ਅਜਨਯਤ੍; ਯਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਮ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਮਾਨਾਯਾਂ ਪਾਪੰ ਮ੍ਰੁʼਤੰ|
9 Ego autem vivebam sine lege aliquando. Sed cum venisset mandatum, peccatum revixit.
ਅਪਰੰ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਮ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਮਾਨਾਯਾਮ੍ ਅਹਮ੍ ਅਜੀਵੰ ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਯਾਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਯਾਮ੍ ਪਾਪਮ੍ ਅਜੀਵਤ੍ ਤਦਾਹਮ੍ ਅਮ੍ਰਿਯੇ|
10 Ego autem mortuus sum: et inventum est mihi mandatum, quod erat ad vitam, hoc esse ad mortem.
ਇੱਥੰ ਸਤਿ ਜੀਵਨਨਿਮਿੱਤਾ ਯਾਜ੍ਞਾ ਸਾ ਮਮ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਜਨਿਕਾਭਵਤ੍|
11 Nam peccatum occasione accepta per mandatum, seduxit me, et per illud occidit.
ਯਤਃ ਪਾਪੰ ਛਿਦ੍ਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਿਤਾਦੇਸ਼ੇਨ ਮਾਂ ਵਞ੍ਚਯਿਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਮਾਮ੍ ਅਹਨ੍|
12 Itaque lex quidem sancta, et mandatum sanctum, et iustum, et bonum.
ਅਤਏਵ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਪਵਿਤ੍ਰਾ, ਆਦੇਸ਼ਸ਼੍ਚ ਪਵਿਤ੍ਰੋ ਨ੍ਯਾੱਯੋ ਹਿਤਕਾਰੀ ਚ ਭਵਤਿ|
13 Quod ergo bonum est, mihi factum est mors? Absit. Sed peccatum, ut appareat peccatum, per bonum operatum est mihi mortem: ut fiat supra modum peccans peccatum per mandatum.
ਤਰ੍ਹਿ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਹਿਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਮਮ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਜਨਕਮ੍ ਅਭਵਤ੍? ਨੇੱਥੰ ਭਵਤੁ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਾਪੰ ਯਤ੍ ਪਾਤਕਮਿਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਥਾ ਨਿਦੇਸ਼ੇਨ ਪਾਪੰ ਯਦਤੀਵ ਪਾਤਕਮਿਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਹਿਤੋਪਾਯੇਨ ਮਮ ਮਰਣਮ੍ ਅਜਨਯਤ੍|
14 Scimus enim quia lex spiritualis est: ego autem carnalis sum venundatus sub peccato.
ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਤ੍ਮਬੋਧਿਕੇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਸ਼ਾਰੀਰਤਾਚਾਰੀ ਪਾਪਸ੍ਯ ਕ੍ਰੀਤਕਿਙ੍ਕਰੋ ਵਿਦ੍ਯੇ|
15 Quod enim operor, non intelligo. Non enim quod volo bonum, hoc ago: sed quod odi malum, illud facio.
ਯਤੋ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਮਿ ਤਤ੍ ਮਮ ਮਨੋ(ਅ)ਭਿਮਤੰ ਨਹਿ; ਅਪਰੰ ਯਨ੍ ਮਮ ਮਨੋ(ਅ)ਭਿਮਤੰ ਤੰਨ ਕਰੋਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦ੍ ਰੁʼਤੀਯੇ ਤਤ੍ ਕਰੋਮਿ|
16 Si autem quod nolo, illud facio: consentio legi, quoniam bona est.
ਤਥਾਤ੍ਵੇ ਯਨ੍ ਮਮਾਨਭਿਮਤੰ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਕਰੋਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਸੂੱਤਮੇਤਿ ਸ੍ਵੀਕਰੋਮਿ|
17 Nunc autem iam non ego operor illud, sed quod habitat in me peccatum.
ਅਤਏਵ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਮਯਾ ਕ੍ਰਿਯਤ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਥੇਨ ਪਾਪੇਨੈਵ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
18 Scio enim quia non habitat in me, hoc est in carne mea, bonum. Nam velle, adiacet mihi: perficere autem bonum, non invenio.
ਯਤੋ ਮਯਿ, ਅਰ੍ਥਤੋ ਮਮ ਸ਼ਰੀਰੇ, ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਮੰ ਨ ਵਸਤਿ, ਏਤਦ੍ ਅਹੰ ਜਾਨਾਮਿ; ਮਮੇੱਛੁਕਤਾਯਾਂ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤ੍ਯਾਮਪ੍ਯਹਮ੍ ਉੱਤਮਕਰ੍ੰਮਸਾਧਨੇ ਸਮਰ੍ਥੋ ਨ ਭਵਾਮਿ|
19 Non enim quod volo bonum, hoc facio: sed quod nolo malum, hoc ago.
ਯਤੋ ਯਾਮੁੱਤਮਾਂ ਕ੍ਰਿਯਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁਮਹੰ ਵਾਞ੍ਛਾਮਿ ਤਾਂ ਨ ਕਰੋਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਤ੍ ਕੁਤ੍ਸਿਤੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਨਿੱਛੁਕੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਤਦੇਵ ਕਰੋਮਿ|
20 Si autem quod nolo, illud facio: iam non ego operor illud, sed quod habitat in me, peccatum.
ਅਤਏਵ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਮੇੱਛਾ ਨ ਭਵਤਿ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਕਰੋਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ ਮਯਾ ਨ ਕ੍ਰਿਯਤੇ, ਮਮਾਨ੍ਤਰ੍ਵਰ੍ੱਤਿਨਾ ਪਾਪੇਨੈਵ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
21 Invenio igitur legem, volenti mihi facere bonum, quoniam mihi malum adiacet:
ਭਦ੍ਰੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛੁਕੰ ਮਾਂ ਯੋ (ਅ)ਭਦ੍ਰੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਕੰ ਮਯਿ ਪਸ਼੍ਯਾਮਿ|
22 condelector enim legi Dei secundum interiorem hominem:
ਅਹਮ੍ ਆਨ੍ਤਰਿਕਪੁਰੁਸ਼਼ੇਣੇਸ਼੍ਵਰਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਂ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟ ਆਸੇ;
23 video autem aliam legem in membris meis, repugnantem legi mentis meæ, et captivantem me in lege peccati, quæ est in membris meis.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦ੍ਵਿਪਰੀਤੰ ਯੁਧ੍ਯਨ੍ਤੰ ਤਦਨ੍ਯਮੇਕੰ ਸ੍ਵਭਾਵੰ ਮਦੀਯਾਙ੍ਗਸ੍ਥਿਤੰ ਪ੍ਰਪਸ਼੍ਯਾਮਿ, ਸ ਮਦੀਯਾਙ੍ਗਸ੍ਥਿਤਪਾਪਸ੍ਵਭਾਵਸ੍ਯਾਯੱਤੰ ਮਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਤੇ|
24 Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius?
ਹਾ ਹਾ ਯੋ(ਅ)ਹੰ ਦੁਰ੍ਭਾਗ੍ਯੋ ਮਨੁਜਸ੍ਤੰ ਮਾਮ੍ ਏਤਸ੍ਮਾਨ੍ ਮ੍ਰੁʼਤਾੱਛਰੀਰਾਤ੍ ਕੋ ਨਿਸ੍ਤਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
25 Gratia Dei per Iesum Christum Dominum nostrum. Igitur ego ipse mente servio legi Dei: carne autem, legi peccati.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਣਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਨਿਸ੍ਤਾਰਯਿਤਾਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ| ਅਤਏਵ ਸ਼ਰੀਰੇਣ ਪਾਪਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਮਨਸਾ ਤੁ ਈਸ਼੍ਵਰਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਃ ਸੇਵਨੰ ਕਰੋਮਿ|
