Romanos 6
1 Quid ergo dicemus? Permanebimus in peccato ut gratia abundet?
ਪ੍ਰਭੂਤਰੂਪੇਣ ਯਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪਾਪੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ ਵਯੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|
2 Absit. Qui enim mortui sumus peccato, quomodo adhuc vivemus in illo?
ਪਾਪੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਵਯੰ ਪੁਨਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਥਮ੍ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ?
3 An ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu, in morte ipsius baptizati sumus?
ਵਯੰ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਾਮ ਤਾਵਨ੍ਤ ਏਵ ਤਸ੍ਯ ਮਰਣੇ ਮੱਜਿਤਾ ਇਤਿ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
4 Consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem: ut quomodo Christus surrexit a mortuis per gloriam Patris, ita et nos in novitate vitæ ambulemus.
ਤਤੋ ਯਥਾ ਪਿਤੁਃ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਥਾਪਿਤਸ੍ਤਥਾ ਵਯਮਪਿ ਯਤ੍ ਨੂਤਨਜੀਵਿਨ ਇਵਾਚਰਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਮੱਜਨੇਨ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਰੂਪੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸੰਸ੍ਥਾਪਿਤਾਃ|
5 Si enim complantati facti sumus similitudini mortis eius: simul et resurrectionis erimus.
ਅਪਰੰ ਵਯੰ ਯਦਿ ਤੇਨ ਸੰਯੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ ਇਵ ਮਰਣਭਾਗਿਨੋ ਜਾਤਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਇਵੋੱਥਾਨਭਾਗਿਨੋ(ਅ)ਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
6 Hoc scientes, quia vetus homo noster simul crucifixus est, ut destruatur corpus peccati, et ultra non serviamus peccato.
ਵਯੰ ਯਤ੍ ਪਾਪਸ੍ਯ ਦਾਸਾਃ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਰੂਪਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਵਿਨਾਸ਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੁਰਾਤਨਪੁਰੁਸ਼਼ਸ੍ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਹਨ੍ਯਤੇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
7 Qui enim mortuus est, iustificatus est a peccato.
ਯੋ ਹਤਃ ਸ ਪਾਪਾਤ੍ ਮੁਕ੍ਤ ਏਵ|
8 Si autem mortui sumus cum Christo: credimus quia simul etiam vivemus cum Christo:
ਅਤਏਵ ਯਦਿ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਹਨ੍ਯਾਮਹਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪੁਨਰਪਿ ਤੇਨ ਸਹਿਤਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
9 scientes quod Christus resurgens ex mortuis iam non moritur, mors illi ultra non dominabitur.
ਯਤਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਮ੍ਰਿਯਤ ਇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ| ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕੋਪ੍ਯਧਿਕਾਰੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ ਰ੍ਨਾਸ੍ਤਿ|
10 Quod enim mortuus est peccato, mortuus est semel: quod autem vivit, vivit Deo.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਯਦ੍ ਅਮ੍ਰਿਯਤ ਤੇਨੈਕਦਾ ਪਾਪਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯਾਮ੍ਰਿਯਤ, ਯੱਚ ਜੀਵਤਿ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਜੀਵਤਿ;
11 Ita et vos existimate, vos mortuos quidem esse peccato, viventes autem Deo, in Christo Iesu Domino nostro.
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪਾਪਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਣਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨੇਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਜੀਵਨ੍ਤੋ ਜਾਨੀਤ|
12 Non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore ut obediatis concupiscentiis eius.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਭਿਲਾਸ਼਼ਾਨ੍ ਪੂਰਯਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਰ੍ਤ੍ਯਦੇਹੇਸ਼਼ੁ ਪਾਪਮ੍ ਆਧਿਪਤ੍ਯੰ ਨ ਕਰੋਤੁ|
13 Sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato: sed exhibete vos Deo, tamquam ex mortuis viventes: et membra vestra arma iustitiæ Deo.
ਅਪਰੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਮ੍ ਅਙ੍ਗਮ੍ ਅਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯਾਸ੍ਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪਾਪਸੇਵਾਯਾਂ ਨ ਸਮਰ੍ਪਯਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਿਤਾਨਿਵ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਸਮਰ੍ਪਯਤ ਸ੍ਵਾਨ੍ਯਙ੍ਗਾਨਿ ਚ ਧਰ੍ੰਮਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਵਰੂਪਾਣੀਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਸਮਰ੍ਪਯਤ|
14 Peccatum enim vobis non dominabitur: non enim sub lege estis, sed sub gratia.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਪਰਿ ਪਾਪਸ੍ਯਾਧਿਪਤ੍ਯੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਨਾਯੱਤਾ ਅਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਚਾਯੱਤਾ ਅਭਵਤ|
15 Quid ergo? Peccabimus, quoniam non sumus sub lege, sed sub gratia? Absit.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਯੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਨਾਯੱਤਾ ਅਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਚਾਯੱਤਾ ਅਭਵਾਮ, ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਿੰ ਪਾਪੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|
16 Nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad obediendum, servi estis eius, cui obeditis, sive peccati ad mortem, sive obeditionis ad iustitiam?
ਯਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤਿਜਨਕੰ ਪਾਪੰ ਪੁਣ੍ਯਜਨਕੰ ਨਿਦੇਸ਼ਾਚਰਣਞ੍ਚੈਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਾਲਨਾਰ੍ਥੰ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਨਿਵ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਯਥ, ਤਸ੍ਯੈਵ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਭਵਥ, ਏਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
17 Gratias autem Deo quod fuistis servi peccati, obedistis autem ex corde in eam formam doctrinæ, in quam traditi estis.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਆਸ੍ਤੇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਰੂਪਾਯਾਂ ਮੂਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਾ ਅਭਵਤ ਤਸ੍ਯਾ ਆਕ੍ਰੁʼਤਿੰ ਮਨੋਭਿ ਰ੍ਲਬ੍ਧਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ ਭਵਤੁ|
18 Liberati autem a peccato, servi facti estis iustitiæ.
ਇੱਥੰ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸੇਵਾਤੋ ਮੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਜਾਤਾਃ|
19 Humanum dico, propter infirmitatem carnis vestræ: sicut enim exhibuistis membra vestra servire immunditiæ, et iniquitati ad iniquitatem, ita nunc exhibete membra vestra servire iustitiæ in santificationem.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕ੍ਯਾ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤਾਯਾ ਹੇਤੋ ਰ੍ਮਾਨਵਵਦ੍ ਅਹਮ੍ ਏਤਦ੍ ਬ੍ਰਵੀਮਿ; ਪੁਨਃ ਪੁਨਰਧਰ੍ੰਮਕਰਣਾਰ੍ਥੰ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪਾਪਾਮੇਧ੍ਯਯੋ ਰ੍ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤ੍ਵੇ ਨਿਜਾਙ੍ਗਾਨਿ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸਾਧੁਕਰ੍ੰਮਕਰਣਾਰ੍ਥੰ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤ੍ਵੇ ਨਿਜਾਙ੍ਗਾਨਿ ਸਮਰ੍ਪਯਤ|
20 Cum enim servi essetis peccati, liberi fuistis iustitiæ.
ਯਦਾ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਆਸ੍ਤ ਤਦਾ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਨਾਯੱਤਾ ਆਸ੍ਤ|
21 Quem ergo fructum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis? Nam finis illorum mors est.
ਤਰ੍ਹਿ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਯੂਯਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਲੱਜਾਜਨਕਾਨਿ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ ਲਾਭ ਆਸੀਤ੍? ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਫਲੰ ਮਰਣਮੇਵ|
