Romanos 14
1 Infirmum autem in fide assumite, non in disceptationibus cogitationum.
Chikꞌamawaꞌj ri man kꞌo taj uchuqꞌabꞌ pa ri ukojobꞌal, rech jeriꞌ man kibꞌan taj tijoj chuqꞌabꞌ rukꞌ pa tzij.
2 Alius enim credit se manducare omnia: qui autem infirmus est, olus manducet.
E kꞌo jujun kakibꞌij chi ri kikojobꞌal kuya bꞌe chike kakitij ronojel uwach jastaq, e kꞌo chi kꞌu nikꞌaj ri maj kichuqꞌabꞌ pa ri kikojobꞌal, xaq xwi ichaj kakitijo.
3 Is, qui manducat, non manducantem non spernat: et qui non manducat, manducantem non iudicet: Deus enim illum assumpsit.
Ri kutij ronojel uwach jastaq, makuya taj karetzelaj ri xaq jujun jastaq kutijo, je xuqujeꞌ ri xaq kꞌyaqal taq jastaq kutijo, makuya taj kuqꞌat tzij puꞌwiꞌ ri kutij ronojel uwach jastaq, rumal cher ri Dios kuꞌkꞌamawaꞌj kikobꞌchal.
4 Tu quis es, qui iudicas alienum servum? Domino suo stat, aut cadit: stabit autem: potens est enim Deus statuere illum.
¿At jachin at che ri kaqꞌat tzij puꞌwiꞌ jun rajchak chi jun? We ko kꞌolik o wine katzaqik, are ri Rajaw riꞌ kilowik. Tzi ko kꞌu wi kakꞌojiꞌ na rumal cher ri Ajawxel kꞌo uchuqꞌabꞌ chi rukꞌaꞌxik.
5 Nam alius iudicat diem inter diem: alius autem iudicat omnem diem: unusquisque in suo sensu abundet.
Kꞌo winaq ri sibꞌalaj nim karil jun qꞌij cho jun chik, kꞌo chi jun xaq junam karil ronojel ri qꞌij. Rajawaxik kꞌut ko kakꞌojiꞌ jun pa ri uchomabꞌal.
6 Qui sapit diem, Domino sapit: Et qui manducat, Domino manducat: gratias enim agit Deo. Et qui non manducat, Domino non manducat, et gratias agit Deo.
Ri winaq ri sibꞌalaj nim karil jun qꞌij cho ri nikꞌaj chik, kuya uqꞌij ri Ajawxel rukꞌ ri uchomanik. Ri kutij ronojel uwach jastaq, kutijo chuqꞌijilaꞌxik ri Ajawxel, xuqujeꞌ kukꞌutu chi katyoxin che ri Dios. Je xuqujeꞌ ri man kutij taj ronojel uwach jastaq, jeriꞌ kubꞌano chuqꞌijilaꞌxik ri Dios.
7 Nemo enim nostrum sibi vivit, et nemo sibi moritur.
Jeriꞌ rumal cher man kꞌo ta jun chaqe xaq pa rech wi kꞌaslik xuqujeꞌ man kꞌo ta jun xaq pa rech wi kakamik.
8 Sive enim vivemus, Domino vivimus: sive morimur, Domino morimur. Sive ergo vivimus, sive morimur, Domini sumus.
We kujkꞌasiꞌk, kujkꞌasiꞌk chuyaꞌik uqꞌij ri Dios rukꞌ ri kaqabꞌano, we kujkamik, kujkamik chuyaꞌik uqꞌij ri Dios. Xaq jeriꞌ we uj kꞌaslik o uj kaminaq, uj rech ri Ajawxel.
9 In hoc enim Christus mortuus est, et resurrexit: ut et mortuorum et vivorum dominetur.
Rumal kꞌu waꞌ xkam ri Cristo xuqujeꞌ xkꞌastaj uwach, rech jeriꞌ kux Ajawxel ri uj ri uj kꞌaslik xuqujeꞌ ke ri e kaminaq chik.
10 Tu autem quid iudicas fratrem tuum? Aut tu quare spernis fratrem tuum? Omnes enim stabimus ante tribunal Christi.
Ri at kꞌut, ¿jas che kaqꞌat tzij puꞌwiꞌ ri awachalal? O ¿jas che kawetzelaj? Qonojel kujopan na cho ri uqꞌatbꞌal tzij ri Cristo.
11 Scriptum est enim: Vivo ego, dicit Dominus, quoniam mihi flectetur omne genu: et omnis lingua confitebitur Deo.
Ri tzꞌibꞌatalik kubꞌij: “In in Kꞌaslik,” kacha ri Ajawxel, “chinuwach in kexukiꞌ wi na konojel ri winaq, xuqujeꞌ konojel kakiqꞌalajisaj na ri ubꞌiꞌ ri Dios.”
12 Itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo.
Xaq jeriꞌ chiqajujunal kaqabꞌij na cho ri Dios ri qabꞌanom.
13 Non ergo amplius invicem iudicemus: sed hoc iudicate magis, ne ponatis offendiculum fratri, vel scandalum.
Xaq jeriꞌ chujtanal chuqꞌatik tzij pa taq qawiꞌ chiqajujunal. Are utz we man kaqakoj topibꞌal aqanaj chike ri alaxik.
14 Scio, et confido in Domino Iesu, quia nihil commune per ipsum, nisi ei qui existimat quid commune esset, illi commune est.
Ri in qas jeqel na kꞌuꞌx chirij ri Ajawxel Jesús, chi man kꞌo ta jun jastaq ri awas utijik pa rech wi. We kꞌu ne kꞌo jun kuchomaj chi awas utijik jun jastaq xaq xwi awas riꞌ che ri winaq ri jeriꞌ kachomanik.
15 Si enim propter cibum frater tuus contristatur: iam non secundum charitatem ambulas. Noli cibo tuo illum perdere, pro quo Christus mortuus est.
We kꞌu rumal ri jastaq tijowik rij kayojtaj ri awachalal, man tajin ta katnoꞌjin riꞌ rukꞌ loqꞌanik. Man kabꞌan ta kꞌax che ri awachalal rumal rech ri tijowik rij, jeriꞌ rumal cher ri Cristo xkam rumal re ri awachalal.
16 Non ergo blasphemetur bonum nostrum.
Pa jun tzij chik, miya bꞌe chi itzel kabꞌan chutzijoxik ri utzilal ri kibꞌano.
17 Non est enim regnum Dei esca, et potus: sed iustitia, et pax, et gaudium in Spiritu Sancto:
Rumal kꞌu cher pa ri ajawarem rech ri Dios, man are taj sibꞌalaj choqꞌaqꞌ ri katijik xuqujeꞌ ri kaqumuxik, xane are sibꞌalaj choqꞌaqꞌ ubꞌanik ri sukꞌal, jaꞌmaril, kiꞌkotemal pa ri Uxlabꞌixel.
18 qui enim in hoc servit Christo, placet Deo, et probatus est hominibus.
Ri winaq ri jewaꞌ kubꞌan chupatanixik ri Cristo, kaqaj cho ri Dios xuqujeꞌ kabꞌix na che kumal ri achyabꞌ chi utz ri tajin kubꞌano.
19 Itaque quæ pacis sunt, sectemur: et quæ ædificationis sunt, in invicem custodiamus.
Xaq jeriꞌ are qabꞌana ri jastaq ri katobꞌan chukꞌamik loq jaꞌmaril xuqujeꞌ ri kubꞌan utz chike nikꞌaj chik.
20 Noli propter escam destruere opus Dei. Omnia quidem sunt munda: sed malum est homini, qui per offendiculum manducat.
Mabꞌan kꞌax che ri uchak ri Dios rumal rech ri jastaq tijowik rij. Ronojel ri jastaq ri tijowik rij chꞌajchꞌoj, kꞌax kꞌu riꞌ we ketzaq pa mak nikꞌaj chik xa rumal ri jastaq ri kutij jun.
21 Bonum est non manducare carnem, et non bibere vinum, neque in quo frater tuus offenditur, aut scandalizatur, aut infirmatur.
Sibꞌalaj utz riꞌ we man katij tiꞌj, o vino, xuqujeꞌ xapaskux jastaq ri xaq topibꞌal aqanaj che ri alaxik, jeriꞌ rech man itzel taj kunaꞌo rech man kel ta kanoq pa ri ukojobꞌal.
22 Tu fidem habes? Penes temetipsum habe coram Deo: Beatus, qui non iudicat semetipsum in eo, quod probat.
We kꞌo akojobꞌal, chakojoꞌ rech katqaj cho ri Dios. Utz rech ri man kuqꞌat ta tzij puꞌwiꞌ chibꞌil ribꞌ rukꞌ ri uchomabꞌal.
23 Qui autem discernit, si manducaverit, damnatus est: quia non ex fide. Omne autem, quod non est ex fide, peccatum est.
Are kꞌu ri xaq kebꞌ ukꞌuꞌx kutij ri jastaq, kaqꞌat na tzij puꞌwiꞌ, rumal cher man tajin ta kutij ri jastaq rukꞌ ukojobꞌal, ronojel ri jastaq ri man rukꞌ taj kojobꞌal katijik, makaj riꞌ.
