< Romanos 11 >
1 Dico ergo: Numquid Deus repulit populum suum? Absit. Nam et ego Israelita sum ex semine Abraham, de tribu Beniamin:
To tih nahaeloe, Sithaw mah angmah ih kaminawk to pahnawt sut boeh maw? Pahnawt sut ai, tiah ka thuih. Kai doeh Israel acaeng maeto ah ka oh, Abraham ih atii ah ka oh moe, Benzamin acaeng ah ni ka oh toeng.
2 Non repulit Deus plebem suam, quam præscivit. An nescitis in Elia quid dicit Scriptura: quemadmodum interpellat Deum adversum Israel?
Sithaw loe angmah panoek coek ih angmah ih kaminawk to pahnawt sut ai. Elijah mah, Cabu thungah Israel kaminawk koeh ai amtuengsak hanah Sithaw khaeah khawbangmaw lawk a thuih, tito na panoek o ai maw?
3 Domine, Prophetas tuos occiderunt, altaria tua suffoderunt: et ego relictus sum solus, et quærunt animam meam.
Anih mah, Angraeng, nang ih tahmaanawk to a hum o, nang bokhaih imnawk doeh a phraek o; kaimah bueng ni anghmat boeh, kai doeh hum han ang pakrong o, tiah thuih.
4 Sed quid dicit illi divinum responsum? Reliqui mihi septem millia virorum, qui non curvaverunt genua ante Baal.
Toe Sithaw mah anih khaeah kawbangmaw lok pathim pae? Sakcop ih krang Baal hmaa ah khokkhu cangkrawn ai kaimah hanah pahoe ih kami sang sarihto oh o vop, tiah a naa.
5 Sic ergo et in hoc tempore reliquiæ secundum electionem gratiæ salvæ factæ sunt.
To baktih toengah vaihi doeh a tahmenhaih rang hoiah qoih ih anghmat kami maeto oh vop.
6 Si autem gratia, iam non ex operibus: alioquin gratia iam non est gratia.
Tahmenhaih rang hoiah om nahaeloe, toksakhaih rang hoiah om mak ai boeh: to tih ai nahaeloe tahmenhaih loe tahmenhaih ah om mak ai. Toe toksakhaih rang hoiah ni om nahaeloe, tahmenhaih hoiah om mak ai boeh: to tih ai nahaeloe toksakhaih loe toksakhaih ah om mak ai.
7 Quid ergo? quod quærebat Israel, hoc non est consecutus: electio autem consecuta est: ceteri vero excæcati sunt:
To tih nahaeloe kawbangmaw oh boeh? Pakrong ih hmuen to Israel mah hnu ai: qoih ih kami mah ni hnuk, kalah kaminawk loe mikmaeng o,
8 sicut scriptum est: Dedit illis Deus spiritum compunctionis: oculos ut non videant, et aures ut non audiant, usque in hodiernum diem.
(Sithaw mah iih angmuethaih muithla, hnuk han ai ih mik, thaih han ai ih naa to nihcae khaeah paek; ) tiah tarik ih Cabu loe vaihni ah akoep boeh.
9 Et David dicit: Fiat mensa eorum in laqueum, et in captionem, et in scandalum, et in retributionem illis.
David mah doeh, Nihcae ih caboi loe nihcae hanah, dongh, thaang, amthaekhaih hoi a sak o ih baktiah pathok let ih hmuen ah om nasoe:
10 Obscurentur oculi eorum ne videant: et dorsum eorum semper incurva.
nihcae mah hnuk o thaih han ai ah, mik amtueng pae hmah nasoe loe, kaengkuu o poe nasoe, tiah thuih.
11 Dico ergo: Numquid sic offenderunt ut caderent? Absit. Sed illorum delicto, salus est Gentibus ut illos æmulentur.
To tih nahaeloe, nihcae loe angthawk thai ai khoek to amthaek o boeh maw? tiah ka thuih, To tiah om ai: nihcae utsak hanah, nihcae amtimh o pongah ni Gentelnawk khaeah pahlonghaih to phak.
12 Quod si delictum illorum divitiæ sunt mundi, et diminutio eorum divitiæ Gentium: quanto magis plenitudo eorum?
Vaihi nihcae amtimhaih loe long angraenghaih ah oh lat boeh, nihcae mah pathlong ih hmuen to Gentelnawk angraenghaih ah om nahaeloe, nihcae akoephaih mah cae loe nazetto maw angraenghaih omsak aep tih?
13 Vobis enim dico Gentibus: Quamdiu quidem ego sum Gentium Apostolus, ministerium meum honorificabo,
Kai loe Gentelnawk hanah patoeh ih kami ah ka oh baktih toengah, nangcae Gentelnawk khaeah lok kang thuih o:
14 si quomodo ad æmulandum provocem carnem meam, et salvos faciam aliquos ex illis.
kawbangah doeh taksa ah kaimah ih kaminawk to utsak moe, nihcae thung ih thoemto kaminawk ka pahlong thai hanah, ka sak ih tok to kam oek haih.
15 Si enim amissio eorum, reconciliatio est mundi: quæ assumptio, nisi vita ex mortuis?
Nihcae pahnawt suthaih to long angdaeh lethaih ah om nahaeloe, nihcae talawkhaih mah cae loe, duekhaih thung hoi kahing baktiah na ai maw om tih?
16 Quod si delibatio sancta est, et massa: et si radix sancta, et rami.
Naep hmaloe ih takaw to ciim nahaeloe, takaw loe ciim boih; tangzun to ciim nahaeloe, tanghangnawk doeh ciim o.
17 Quod si aliqui ex ramis fracti sunt, tu autem cum oleaster esses, insertus es in illis, et socius radicis, et pinguedinis olivæ factus es,
Nangcae loe, taw ih Olive thing ah na oh o, thoemto tanghangnawk loe angkhaeh o ving boeh pongah, nangcae to Olive thing nuiah pacong ah oh, to tiah Olive thing ih tangzun hoi athawk nawnto caak angbom kami ah na oh o nahaeloe,
18 noli gloriari adversus ramos. Quod si gloriaris: non tu radicem portas, sed radix te.
angkhaek tanghangnawk to amoek o thuih hmah. Nam oek o thuih nahaeloe, nangcae mah tangzun to tha na paek o ai, tangzun mah ni nangcae han tha ang paek o, tito panoek oh.
19 Dices ergo: Fracti sunt rami ut ego inserar.
Kai pacong hanah ni, to tanghangnawk to khaeh ving, tiah na poek doeh om tih.
20 Bene: propter incredulitatem fracti sunt. Tu autem fide stas: noli altum sapere, sed time.
Na poekhaih loe hoih; tang ai pongah nihcae loe angkhaeh o, nangcae loe tanghaih hoiah nang doet o. Toe poeksang o hmah, zithaih palungthin to tawn oh:
21 Si enim Deus naturalibus ramis non pepercit: ne forte nec tibi parcat.
tanghang tangtangnawk mataeng doeh Sithaw mah paquem ai nahaeloe, nangcae doeh paquem mak ai.
22 Vide ergo bonitatem, et severitatem Dei: in eos quidem, qui ceciderunt, severitatem: in te autem bonitatem Dei, si permanseris in bonitate, alioquin et tu excideris.
To pongah Sithaw hoihhaih hoi kanung parai danpaekhaih to poek oh: amtimh kaminawk nuiah, kanung parai danpaekhaih to oh; toe nangcae khaeah loe hoihaih to oh, anih hoihhaih thungah na oh o poe nahaeloe, nangcae khaeah hoihhaih to om poe tih, to tih ai nahaeloe nangcae doeh pakhruh ving tih.
23 Sed et illi, si non permanserint in incredulitate, inserentur: potens est enim Deus iterum inserere illos.
Nihcae doeh tanghaih tawn o nahaeloe, to akung ah pacong toeng tih: Sithaw mah nihcae to akung ah pacong let thaih.
24 Nam si tu ex naturali excisus es oleastro, et contra naturam insertus es in bonam olivam: quanto magis ii, qui secundum naturam, inserentur suæ olivæ?
Nangcae loe taw ih olive thing to pakhruk moe, tling ih kahoih olive thing pongah pacong ih tanghang ah na oh o nahaeloe, angmacae ih Olive thing tangtang nuiah cae loe hae tanghang tangtangnawk hae, kawkruk maw pacong thai aep tih?
25 Nolo enim vos ignorare fratres mysterium hoc: (ut non sitis vobis ipsis sapientes) quia cæcitas ex parte contigit in Israel, donec plenitudo Gentium intraret,
Nawkamyanawk, Gentelnawk akoephaih ni pha ai karoek to thoemto Israelnawk loe palung maeng o, tiah thuih ih hae lok tamqu hae panoek ai ah ohsak han kang koeh o haih ai, to tih ai nahaeloe nangmacae aling hanah nangmacae mikhnuk ah palungha kami ah na om o moeng tih.
26 et sic omnis Israel salvus fieret, sicut scriptum est: Veniet ex Sion, qui eripiat, et avertat impietatem a Iacob.
Israelnawk boih pahlong ah om o tih: loisakkung loe Zion hoiah angzo ueloe, Jakob acaeng Sithaw panoek ai ah khosakhaih to anghmasak tih;
27 Et hoc illis a me testamentum: cum abstulero peccata eorum.
nihcae zaehaihnawk to ka takhoe pae han, hae loe nihcae khaeah ka sak ih lokmaihaih ah oh, tiah tarik ih oh.
28 Secundum Evangelium quidem, inimici propter vos: secundum electionem autem, charissimi propter patres.
Nangcae khaeah tamthanglok hoih phak thai hanah, Israelnawk loe Sithaw ih misa ah oh o: toe qoihhaih bangah loe, ampanawk rang hoiah nihcae loe Sithaw mah palung ih kami ah oh o.
29 Sine pœnitentia enim sunt dona, et vocatio Dei.
Sithaw loe a paek ih tangqum hoi a kawk ih kaminawk nuiah poek amkhraihaih tawn ai.
30 Sicut enim aliquando et vos non credidistis Deo, nunc autem misericordiam consecuti estis propter incredulitatem illorum:
Nangcae doeh canghniah loe Sithaw ih lok na tahngai o ai, toe nihcae mah lok tahngai o ai pongah ni nangcae mah vaihi palungnathaih to na hnuk o:
31 ita et isti nunc non crediderunt in vestram misericordiam: ut et ipsi misericordiam consequantur.
nangcae khaeah amtuengsak ih palungnathaih rang hoiah nihcae mah palungnathaih hnuk o toeng hanah, nihcae loe vaihi lok tahngai o ai boeh.
32 Conclusit enim Deus omnia in incredulitate: ut omnium misereatur. (eleēsē )
Sithaw mah kami boih nuiah palungnathaih tawnh thai hanah, kami boih lok tahngai ai ah ohsak. (eleēsē )
33 O altitudo divitiarum sapientiæ, et scientiæ Dei: quam incomprehensibilia sunt iudicia eius, et investigabiles viæ eius!
Aw, Sithaw palunghahaih hoi panoekhaih loe kawkruk maw kawk moe len! A lokcaekhaih loe mi mah doeh panoek thai ai, a caehhaih loklamnawk to pakrong khing caedoeh hnu thai ai!
34 Quis enim cognovit sensum Domini? Aut quis consiliarius eius fuit?
Angraeng poekhaih panoek mi maw kaom? To tih ai boeh loe mi maw Anih han poekhaih kahoih paekkung ah kaom?
35 Aut quis prior dedit illi, et retribuetur ei?
To tih ai boeh loe Anih mah pathok let hanah mi mah maw Anih hanah hmuen paek vaih?
36 Quoniam ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt omnia: ipsi gloria in sæcula. Amen. (aiōn )
Hmuennawk boih loe Anih ih ni, Anih rang hoiah a oh o moe, Anih han ih ni a oh o; lensawkhaih loe Angmah khaeah dungzan ah om poe nasoe! Amen. (aiōn )