Apocalypsis 17
1 Et venit unus de septem Angelis, qui habebant septem phialas, et locutus est mecum, dicens: Veni ostendam tibi damnationem meretricis magnæ, quæ sedet super aquas multas,
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਪ੍ਤਕੰਸਧਾਰਿਣਾਂ ਸਪ੍ਤਦੂਤਾਨਾਮ੍ ਏਕ ਆਗਤ੍ਯ ਮਾਂ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼੍ਯਾਵਦਤ੍, ਅਤ੍ਰਾਗੱਛ, ਮੇਦਿਨ੍ਯਾ ਨਰਪਤਯੋ ਯਯਾ ਵੇਸ਼੍ਯਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ,
2 cum qua fornicati sunt reges terræ, et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius.
ਯਸ੍ਯਾ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਮਦੇਨ ਚ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਨਿਵਾਸਿਨੋ ਮੱਤਾ ਅਭਵਨ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਬਹੁਤੋਯੇਸ਼਼ੂਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਯਾ ਮਹਾਵੇਸ਼੍ਯਾਯਾ ਦਣ੍ਡਮ੍ ਅਹੰ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਾਮਿ|
3 Et abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam, plenam nominibus blasphemiæ, habentem capita septem, et cornua decem.
ਤਤੋ (ਅ)ਹਮ੍ ਆਤ੍ਮਨਾਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤੇਨ ਦੂਤੇਨ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੰ ਨੀਤਸ੍ਤਤ੍ਰ ਨਿਨ੍ਦਾਨਾਮਭਿਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਸਪ੍ਤਸ਼ਿਰੋਭਿ ਰ੍ਦਸ਼ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗੈਸ਼੍ਚ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੰ ਸਿਨ੍ਦੂਰਵਰ੍ਣੰ ਪਸ਼ੁਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਕਾ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ|
4 Et mulier erat circumdata purpura, et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, habens poculum aureum in manu sua, plenum abominatione, et immunditia fornicationis eius:
ਸਾ ਨਾਰੀ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਣਲੋਹਿਤਵਰ੍ਣੰ ਸਿਨ੍ਦੂਰਵਰ੍ਣਞ੍ਚ ਪਰਿੱਛਦੰ ਧਾਰਯਤਿ ਸ੍ਵਰ੍ਣਮਣਿਮੁਕ੍ਤਾਭਿਸ਼੍ਚ ਵਿਭੂਸ਼਼ਿਤਾਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਕਰੇ ਘ੍ਰੁʼਣਾਰ੍ਹਦ੍ਰਵ੍ਯੈਃ ਸ੍ਵਵ੍ਯਭਿਚਾਰਜਾਤਮਲੈਸ਼੍ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਏਕਃ ਸੁਵਰ੍ਣਮਯਃ ਕੰਸੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
5 Et in fronte eius nomen scriptum: Mysterium: Babylon magna, mater fornicationum, et abominationum terræ.
ਤਸ੍ਯਾ ਭਾਲੇ ਨਿਗੂਢਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਸ੍ਥਵੇਸ਼੍ਯਾਨਾਂ ਘ੍ਰੁʼਣ੍ਯਕ੍ਰਿਯਾਣਾਞ੍ਚ ਮਾਤਾ ਮਹਾਬਾਬਿਲਿਤਿ ਨਾਮ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|
6 Et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum, et de sanguine martyrum Iesu. Et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna.
ਮਮ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਗੋਚਰਸ੍ਥਾ ਸਾ ਨਾਰੀ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਰੁਧਿਰੇਣ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਾਂ ਰੁਧਿਰੇਣ ਚ ਮੱਤਾਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਤ੍ ਮਮਾਤਿਸ਼ਯਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਜ੍ਞਾਨੰ ਜਾਤੰ|
7 Et dixit mihi Angelus: Quare miraris? Ego dicam tibi sacramentum mulieris, et bestiæ, quæ portat eam, quæ habet capita septem, et cornua decem.
ਤਤਃ ਸ ਦੂਤੋ ਮਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਕੁਤਸ੍ਤਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਜ੍ਞਾਨੰ ਜਾਯਤੇ? ਅਸ੍ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਸ੍ਤਦ੍ਵਾਹਨਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਸ਼ਿਰੋਭਿ ਰ੍ਦਸ਼ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗੈਸ਼੍ਚ ਯੁਕ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼ੋਸ਼੍ਚ ਨਿਗੂਢਭਾਵਮ੍ ਅਹੰ ਤ੍ਵਾਂ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
8 Bestia, quam vidisti, fuit, et non est, et ascensura est de abysso, et in interitum ibit: et mirabuntur inhabitantes terram (quorum non sunt scripta nomina in Libro vitæ a constitutione mundi) videntes bestiam, quæ erat, et non est. (Abyssos g12)
ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੋ (ਅ)ਸੌ ਪਸ਼ੁਰਾਸੀਤ੍ ਨੇਦਾਨੀਂ ਵਰ੍ੱਤਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਸਾਤਲਾਤ੍ ਤੇਨੋਦੇਤਵ੍ਯੰ ਵਿਨਾਸ਼ਸ਼੍ਚ ਗਨ੍ਤਵ੍ਯਃ| ਤਤੋ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਾਲਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਜੀਵਨਪੁਸ੍ਤਕੇ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਨ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਨਿਵਾਸਿਨੋ ਭੂਤਮ੍ ਅਵਰ੍ੱਤਮਾਨਮੁਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਞ੍ਚ ਤੰ ਪਸ਼ੁੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੰਸ੍ਯਨ੍ਤੇ| (Abyssos g12)
9 Et hic est sensus, qui habet sapientiam. Septem capita: septem montes sunt, super quos mulier sedet, et reges septem sunt.
ਅਤ੍ਰ ਜ੍ਞਾਨਯੁਕ੍ਤਯਾ ਬੁੱਧ੍ਯਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵ੍ਯੰ| ਤਾਨਿ ਸਪ੍ਤਸ਼ਿਰਾਂਸਿ ਤਸ੍ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ ਉਪਵੇਸ਼ਨਸ੍ਥਾਨਸ੍ਵਰੂਪਾਃ ਸਪ੍ਤਗਿਰਯਃ ਸਪ੍ਤ ਰਾਜਾਨਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
10 Quinque ceciderunt, unus est, et alius nondum venit: et cum venerit, oportet illum breve tempus manere.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਞ੍ਚ ਪਤਿਤਾ ਏਕਸ਼੍ਚ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸ਼੍ਚਾਦ੍ਯਾਪ੍ਯਨੁਪਸ੍ਥਿਤਃ ਸ ਯਦੋਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਤਦਾਪਿ ਤੇਨਾਲ੍ਪਕਾਲੰ ਸ੍ਥਾਤਵ੍ਯੰ|
11 Et bestia, quæ erat, et non est: et ipsa octava est: et de septem est, et in interitum vadit.
ਯਃ ਪਸ਼ੁਰਾਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਨ ਵਰ੍ੱਤਤੇ ਸ ਏਵਾਸ਼਼੍ਟਮਃ, ਸ ਸਪ੍ਤਾਨਾਮ੍ ਏਕੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ ਵਿਨਾਸ਼ੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਚ|
12 Et decem cornua, quæ vidisti, decem reges sunt: qui regnum nondum acceperunt, sed potestatem tamquam reges una hora accipient post bestiam.
ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਦਸ਼ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗਾਣ੍ਯਪਿ ਦਸ਼ ਰਾਜਾਨਃ ਸਨ੍ਤਿਃ, ਅਦ੍ਯਾਪਿ ਤੈ ਰਾਜ੍ਯੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੁਹੂਰ੍ੱਤਮੇਕੰ ਯਾਵਤ੍ ਪਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤੇ ਰਾਜਾਨ ਇਵ ਪ੍ਰਭੁਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
13 Hi unum consilium habent, et virtutem, et potestatem suam bestiæ tradent.
ਤ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸ੍ਵਕੀਯਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰਭਾਵੌ ਪਸ਼ਵੇ ਦਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
14 Hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet illos: quoniam Dominus dominorum est, et Rex regum, et qui cum illo sunt, vocati, et electi, et fideles.
ਤੇ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੋਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਤਾਨ੍ ਜੇਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤਃ ਸ ਪ੍ਰਭੂਨਾਂ ਪ੍ਰਭੂ ਰਾਜ੍ਞਾਂ ਰਾਜਾ ਚਾਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਨੋ (ਅ)ਪ੍ਯਾਹੂਤਾ ਅਭਿਰੁਚਿਤਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚ|
15 Et dixit mihi: Aquæ, quas vidisti ubi meretrix sedet, populi sunt, et gentes, et linguæ.
ਅਪਰੰ ਸ ਮਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਸਾ ਵੇਸ਼੍ਯਾ ਯਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼ਤਿ ਤਾਨਿ ਤੋਯਾਨਿ ਲੋਕਾ ਜਨਤਾ ਜਾਤਯੋ ਨਾਨਾਭਾਸ਼਼ਾਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
16 Et decem cornua, quæ vidisti in bestia: hi odient fornicariam, et desolatam facient illam, et nudam, et carnes eius manducabunt, et ipsam igni concremabunt.
ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਦਸ਼ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗਾਣਿ ਪਸ਼ੁਸ਼੍ਚੇਮੇ ਤਾਂ ਵੇਸ਼੍ਯਾਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਦੀਨਾਂ ਨਗ੍ਨਾਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯਾ ਮਾਂਸਾਨਿ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਵਹ੍ਨਿਨਾ ਤਾਂ ਦਾਹਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
17 Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod placitum est illi: ut dent regnum suum bestiæ donec consummentur verba Dei.
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਯਾਵਤ੍ ਸਿੱਧਿੰ ਨ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਾਵਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨੋਗਤੰ ਸਾਧਯਿਤੁਮ੍ ਏਕਾਂ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮੈ ਪਸ਼ਵੇ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਰਾਜ੍ਯੰ ਦਾਤੁਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਾਂਸੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਿਤਾਨਿ|
18 Et mulier, quam vidisti, est civitas magna, quæ habet regnum super reges terræ.
ਅਪਰੰ ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਸਾ ਮਹਾਨਗਰੀ ਯਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾ ਰਾਜ੍ਞਾਮ੍ ਉਪਰਿ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕੁਰੁਤੇ|
