Apocalypsis 12
1 Et signum magnum apparuit in cælo: Mulier amicta sole, et luna sub pedibus eius, et in capite eius corona stellarum duodecim:
Eno rang ni micho miphaan dong angta. Erah di minuh nusiit, heh nyukap khatkap ah rangsa angta, laphui ah heh lakhui ni nyia heh khopok ah ritsih asih enyi angta.
2 et in utero habens, clamabat parturiens, et cruciabatur ut pariat.
Heh sah tupnanah ang ano rapne ih huusatta.
3 Et visum est aliud signum in cælo: et ecce draco magnus rufus habens capita septem, et cornua decem: et in capitibus eius diademata septem,
Micho miphaan rang ni jihoh we dong angta. Erah di dragoon esaang elongwah esiit angta, heh khoh sinat nyia heh rong asih angta, eno heh khoh rookwet ni luuwang khopok angta.
4 et cauda eius trahebat tertiam partem stellarum cæli, et misit eas in terram, et draco stetit ante mulierem, quæ erat paritura: ut cum peperisset, filium eius devoraret.
Eno ritsih loong ah thiikjom dowa thiiksiit ah rang dowa khoon hoom ano hah ni haatkaat taha. Heh sah dongtup damdam phak suh li ano, minuh ngathong adi chaptta.
5 Et peperit filium masculum, qui recturus erat omnes gentes in virga ferrea: et raptus est filius eius ad Deum, et ad thronum eius,
Eno minuh ah ih miwasah dongtupta, erah sah rah ih jaan thah ah pi ano deek akaan thoontang pan ah. Enoothong noodek ah nge ano Rangte taang ni heh tongtheng ni piiwanta.
6 et mulier fugit in solitudinem ubi habebat locum paratum a Deo, ut ibi pascant eam diebus mille ducentis sexaginta.
Eno Rangte ih ban khookhamta phisang hah adi, minuh ah soonkata, erah di 1,260 saakaan riikoi sokboi kaatta.
7 Et factum est prælium magnum in cælo: Michael et Angeli eius præliabantur cum dracone, et draco pugnabat, et Angeli eius:
Erah lih adi rangmong ni ra muita. Eno dragoon ah damdi Maikel nyia heh rangsah loong ah mui rum kano, dragoon nyia heh rangsah loong ah daakmui rumta;
8 et non valuerunt, neque locus inventus est eorum amplius in cælo.
enoothong dragoon ah ejen eta, erah dowa ih dragoon nyia heh rangsah loong ah rangmong ni takah boottong thuk rumta.
9 Et proiectus est draco ille magnus, serpens antiquus, qui vocatur diabolus, et Satanas, qui seducit universum orbem: et proiectus est in terram, et Angeli eius cum illo missi sunt.
Teewah dowa pu nyia heh rangsah loong ah hah ni piihaat kaat taha—teewah dowa pu ah langla Hakhoh luuwang, adoleh Soitaan ah angta, heh ih mongrep dowa mina loong ah mokwaan ha. Heh rangsah nyia heh teewah loong ah hah ni piihaat kaat taha.
10 Et audivi vocem magnam in cælo dicentem: Nunc facta est salus, et virtus, et regnum Dei nostri, et potestas Christi eius: quia proiectus est accusator fratrum nostrorum, qui accusabat illos ante conspectum Dei nostri die ac nocte.
Eno rangmong ni erongwah ih ri arah japchaat tang, “Amadi Rangte jiin nawa khopiiroidong ah ra hala! Amadi Rangte ih hechaan hephaan ah Luuwang chaan aphaan likhiik ih noisok ha! Amadi Kristo ih heh chaan ah noisok ha! Tiimnge liidi seng Rangte ngathong ni chap ano rangwu rangphe hanpiite loong suh liilaangte loong ah rangmong nawa piihaat kaat hala.
11 Et ipsi vicerunt eum propter sanguinem Agni, et propter verbum testimonii sui, et non dilexerunt animas suas usque ad mortem.
Hanpiite loong ah ih Saapsah sih nyia amiisak tiit baattaan rumta jun ih jen rumta; eno neng roidong ah thiinhaat ano etek esuh li rumta.
12 Propterea lætamini cæli, et qui habitatis in eis. Væ terræ, et mari, quia descendit diabolus ad vos, habens iram magnam, sciens quod modicum tempus habet.
Erah raangtaan ih rangmong sen loong nyia erah di tongte loong ah eroon e an! Enoothong arah hah nyia juusih raangtaan ih tiimthan thih ah! Tiimnge liidi Hakhoh Luuwang ah sen taang ni tenkhat potom ih datra hala, heh ih jat eha nga taang ni saapoot ah amasah ba tongla ngeh ah.”
13 Et postquam vidit draco quod proiectus esset in terram, persecutus est mulierem, quæ peperit masculum:
Dragoon ah ih hah ni baalek haatkaat kohalang nih li ano, heh sah miwasah tupte nuh asuh taatlaat baatta.
14 et datæ sunt mulieri alæ duæ aquilæ magnæ ut volaret in desertum in locum suum, ubi alitur per tempus et tempora, et dimidium temporis a facie serpentis.
Eno minuh asuh phisaang hah adoh pukkaat thuk suh laang jang elongwah enyi kota, erah doh heh ih heh sah ah paangjom paangthom dragoon lak nawa puipang suh ah.
15 Et misit serpens ex ore suo post mulierem, aquam tamquam flumen, ut eam faceret trahi a flumine.
Erah thoidi minuh ah toom phuukaat ah li ano dragoon ah ih heh tui nawa ju ah minuh lilih ih jengkaat thukta.
16 Et adiuvit terra mulierem, et aperuit terra os suum, et absorbuit flumen, quod misit draco de ore suo.
Enoothong minuh chosokte ah hah angta, heh tui ah kaahaat ano dragoon tui dowa ju ah matlemta.
17 Et iratus est draco in mulierem: et abiit facere prælium cum reliquis de semine eius, qui custodiunt mandata Dei, et habent testimonium Iesu Christi.
Minuh asuh dragoon ah khah ano hesuh hesah loong damdi muila—erah loong ah langla Rangte jengdang boichaatte nyia Jisu ih jatthuk ha amiitiit baatta suh tuumaangte loong ah.
