Apocalypsis 10

1 Et vidi alium Angelum fortem descendentem de cælo amictum nube, et iris in capite eius, et facies eius erat ut sol, et pedes eius tamquam columnæ ignis:

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਰੋਹਨ੍ ਅਪਰ ਏਕੋ ਮਹਾਬਲੋ ਦੂਤੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ, ਸ ਪਰਿਹਿਤਮੇਘਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰਸ਼੍ਚ ਮੇਘਧਨੁਸ਼਼ਾ ਭੂਸ਼਼ਿਤੰ ਮੁਖਮਣ੍ਡਲਞ੍ਚ ਸੂਰ੍ੱਯਤੁਲ੍ਯੰ ਚਰਣੌ ਚ ਵਹ੍ਨਿਸ੍ਤਮ੍ਭਸਮੌ|

2 et habebat in manu sua libellum apertum: et posuit pedem suum dextrum super mare, sinistrum autem super terram:

ਸ ਸ੍ਵਕਰੇਣ ਵਿਸ੍ਤੀਰ੍ਣਮੇਕੰ ਕ੍ਸ਼਼ੂਦ੍ਰਗ੍ਰਨ੍ਥੰ ਧਾਰਯਤਿ, ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਚਰਣੇਨ ਸਮੁਦ੍ਰੇ ਵਾਮਚਰਣੇਨ ਚ ਸ੍ਥਲੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

3 et clamavit voce magna, quemadmodum cum leo rugit. Et cum clamasset, locuta sunt septem tonitrua voces suas.

ਸ ਸਿੰਹਗਰ੍ਜਨਵਦ੍ ਉੱਚੈਃਸ੍ਵਰੇਣ ਨ੍ਯਨਦਤ੍ ਨਿਨਾਦੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਪ੍ਤ ਸ੍ਤਨਿਤਾਨਿ ਸ੍ਵਕੀਯਾਨ੍ ਸ੍ਵਨਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯਨ੍|

4 Et cum locuta fuissent septem tonitrua voces suas, ego scripturus eram: et audivi vocem de cælo dicentem mihi: Signa quæ locuta sunt septem tonitrua: et noli ea scribere.

ਤੈਃ ਸਪ੍ਤ ਸ੍ਤਨਿਤੈ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯੇ ਕਥਿਤੇ (ਅ)ਹੰ ਤਤ੍ ਲੇਖਿਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤ ਆਸੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਵਾਗਿਯੰ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ ਸਪ੍ਤ ਸ੍ਤਨਿਤੈ ਰ੍ਯਦ੍ ਯਦ੍ ਉਕ੍ਤੰ ਤਤ੍ ਮੁਦ੍ਰਯਾਙ੍ਕਯ ਮਾ ਲਿਖ|

5 Et Angelus, quem vidi stantem super mare, et super terram, levavit manum suam ad cælum:

ਅਪਰੰ ਸਮੁਦ੍ਰਮੇਦਿਨ੍ਯੋਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਯੋ ਦੂਤੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਗਗਨੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸ੍ਵਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਕਰਮੁੱਥਾਪ੍ਯ

6 et iuravit per viventem in sæcula sæculorum, qui creavit cælum, et ea quæ in eo sunt: et terram, et ea quæ in ea sunt: et mare, et ea quæ in eo sunt: Quia tempus non erit amplius: (aiōn g165)

ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਯਸ੍ਯ ਰਵੋ ਮਯਾਸ਼੍ਰਾਵਿ ਸ ਪੁਨ ਰ੍ਮਾਂ ਸਮ੍ਭਾਵ੍ਯਾਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਮੁਦ੍ਰਮੇਦਿਨ੍ਯੋਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੋ ਦੂਤਸ੍ਯ ਕਰਾਤ੍ ਤੰ ਵਿਸ੍ਤੀਰ੍ਣ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਗ੍ਰਨ੍ਥੰ ਗ੍ਰੁʼਹਾਣ, ਤੇਨ ਮਯਾ ਦੂਤਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤੰ ਗ੍ਰਨ੍ਥੋ (ਅ)ਸੌ ਦੀਯਤਾਂ| (aiōn g165)

7 sed in diebus vocis septimi Angeli, cum cœperit tuba canere, consummabitur mysterium Dei, sicut evangelizavit per servos suos Prophetas.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੂਰੀਂ ਵਾਦਿਸ਼਼੍ਯਤਃ ਸਪ੍ਤਮਦੂਤਸ੍ਯ ਤੂਰੀਵਾਦਨਸਮਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਪ੍ਤਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾ ਤਸ੍ਯ ਦਾਸਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਪ੍ਰਤਿ ਤੇਨ ਸੁਸੰਵਾਦੇ ਯਥਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਾ ਤਥੈਵ ਸਿੱਧਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

8 Et audivi vocem de cælo iterum loquentem mecum, et dicentem: Vade, et accipe librum apertum de manu Angeli stantis super mare, et super terram.

ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਯਸ੍ਯ ਰਵੋ ਮਯਾਸ਼੍ਰਾਵਿ ਸ ਪੁਨ ਰ੍ਮਾਂ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼੍ਯਾਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਮੁਦ੍ਰਮੇਦਿਨ੍ਯੋਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੋ ਦੂਤਸ੍ਯ ਕਰਾਤ੍ ਤੰ ਵਿਸ੍ਤੀਰ੍ਣੰ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਗ੍ਰਨ੍ਥੰ ਗ੍ਰੁʼਹਾਣ,

9 Et abii ad Angelum, dicens ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi: Accipe librum, et devora illum: et faciet amaricari ventrem tuum, sed in ore tuo erit dulce tamquam mel.

ਤੇਨ ਮਯਾ ਦੂਤਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤੰ ਗ੍ਰਨ੍ਥੋ (ਅ)ਸੌ ਦੀਯਤਾਂ| ਸ ਮਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਗਿਲ, ਤਵੋਦਰੇ ਸ ਤਿਕ੍ਤਰਸੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੁਖੇ ਮਧੁਵਤ੍ ਸ੍ਵਾਦੁ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

10 Et accepi librum de manu Angeli, et devoravi illum: et erat in ore meo tamquam mel dulce: et cum devorassem eum, amaricatus est venter meus:

ਤੇਨ ਮਯਾ ਦੂਤਸ੍ਯ ਕਰਾਦ੍ ਗ੍ਰਨ੍ਥੋ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤੋ ਗਿਲਿਤਸ਼੍ਚ| ਸ ਤੁ ਮਮ ਮੁਖੇ ਮਧੁਵਤ੍ ਸ੍ਵਾਦੁਰਾਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਦਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਮੋਦਰਸ੍ਤਿਕ੍ਤਤਾਂ ਗਤਃ|

11 et dixit mihi: Oportet te iterum prophetare gentibus, et populis, et linguis, et regibus multis.

ਤਤਃ ਸ ਮਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਬਹੂਨ੍ ਜਾਤਿਵੰਸ਼ਭਾਸ਼਼ਾਵਦਿਰਾਜਾਨ੍ ਅਧਿ ਤ੍ਵਯਾ ਪੁਨ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ|