< Psalmorum 94 >
1 Psalmus ipsi David, Quarta Sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
E Ihowa, e te Atua, e te Kairapu utu; e te Atua, e te Kairapu utu, tiaho mai.
2 Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
E ara, e te Kaiwhakawa o te whenua: hoatu te utu e rite ana ki te hunga whakakake.
3 Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
Kia pehea te roa, e Ihowa, o te hunga kino nei, kia pehea te roa o te hunga kino e whakamanamana ana?
4 Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
Kei te korero whakatu ratou, kei te korero whakahi: kei te korero whakapehapeha ki a ratou nga kaimahi katoa i te kino.
5 Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
Mongamonga noa tau iwi i a ratou, e Ihowa: e tukinotia ana e ratou tou kainga tupu.
6 Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
E patua ana e ratou te pouaru, te manene: e kohuru ana i te pani.
7 Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
A e mea ana, E kore a Ihowa e kite; e kore e maharatia e te Atua o Hakopa.
8 Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
Kia matau, e nga poauau o te iwi: a hea ano koutou whai mahara ai, e nga kuware?
9 Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
Ko te kaiwhakato o te taringa, e kore ranei ia e rongo? Ko te kaihanga o te kanohi, e kore ianei ia e kite?
10 Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
Ko te kaipapaki o nga iwi e kore ranei ia e papaki, ara ko te kaiwhakaako nei i te tangata kia mohio?
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
E matau ana a Ihowa ki nga whakaaro o te tangata, he mea teka noa.
12 Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
Ka hari te tangata e pakia ana e koe, e Ihowa: e whakaakona ana i roto i tau ture;
13 Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
Kia marie ai tona ngakau i a koe i nga ra o te he, a keria noatia iho te poka mo te tangata kino.
14 Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
E kore hoki a Ihowa e panga i tana iwi, e kore ano e whakarere i tona kainga tupu.
15 Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
Engari e hoki te whakawa ki te tika: a e arumia e nga tangata ngakau tika katoa.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
Ko wai toku hei whakatika ake ki te hunga kino? Ko wai toku hei tu ake ki nga kaimahi i te hara?
17 Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. ()
Mehemea kaua a Ihowa hei awhina moku, penei kua noho kupukore noa atu toku wairua.
18 Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
I taku meatanga, Ka paheke toku waewae; na tau mahi tohu, e Ihowa, ahau i tautoko ake.
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
I oku whakaaronga maha i roto i toku ngakau ko au whakamarie toku oranga ngakau.
20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in præcepto?
Tera ranei e whakahoa ki a koe te torona o te kino, e whakatakoto nei i te mahi nanakia hei ture?
21 Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
Kei te whakahuihui ratou ki te poke i te wairua o te tangata tika, e mea ana kia heke te toto harakore.
22 Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meæ.
Ko Ihowa ia toku pa teko: ko toku Atua hei kohatu piringa moku.
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.
A nana i whakahoki to ratou kino ki runga ki a ratou, a tera ia e whakangaro i a ratou i roto i o ratou kino: ma Ihowa, ma to tatou Atua ratou e whakangaro.